การส่งเสริมความเป็นพลเมืองตามหลักคารวะธรรม 6 ของประชาชน เทศบาลตำบลวังหิน อำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ
คำสำคัญ:
การส่งเสริมความเป็นพลเมือง, หลักคารวะธรรม 6, ประชาชนบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการส่งเสริมความเป็นพลเมืองตามหลักคารวะธรรม 6 ของประชาชน 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นการส่งเสริมความเป็นพลเมืองตามหลักคารวะธรรม 6 ของประชาชน จำแนกตาม เพศ อายุ ระดับการศึกษาและอาชีพ และ 3) เสนอแนวทางในการส่งเสริมความเป็นพลเมืองตามหลักคารวะธรรม 6 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนผู้มีอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไป จำนวน 347 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา เท่ากับ 0.67-1.00 และมีความเชื่อมั่นเท่ากับ .86
ผลการวิจัยพบว่า:
1. ระดับการส่งเสริมความเป็นพลเมืองตามหลักคารวะธรรม 6 ของประชาชน เทศบาลตำบลวังหิน อำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณารายด้านโดยเรียงจากด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงไปต่ำ ได้แก่ ด้านสังคม รองลงมา ด้านเศรษฐกิจ และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุดคือ ด้านการเมืองการปกครอง
2. ผลการเปรียบเทียบระดับการส่งเสริมความเป็นพลเมืองตามหลักคารวะธรรม 6 ของประชาชน จำแนกตามเพศและพระดับการศึกษา โดยรวมไม่แตกต่างกัน จำแนกตามอายุและอาชีพแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3. ข้อเสนอแนะและแนวทางในการส่งเสริมความเป็นพลเมืองตามหลักคารวะธรรม 6 ของประชาชน พบว่า ประชาชนสามารถควบคุมอารมณ์และพฤติกรรมให้เป็นปกติเมื่อต้องเผชิญกับสิ่งที่เป็นปัญหาหรือสิ่งที่ไม่พอใจ และประชาชนควรมีจิตสาธารณะทำให้ทุกคนในสังคมสามารถอยู่ร่วมกันได้ คำนึงถึงประโยชน์ของส่วนรวมเป็นที่ตั้ง ซึ่งต้องขับเคลื่อนทั้งระบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กวัยเรียน เพราะงานอาสาและจิตสาธารณะเป็นคุณลักษณะอันพึงประสงค์อย่างหนึ่งที่จะต้องปลูกฝังอย่างต่อเนื่อง
References
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2552). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
พระชวลิต ปญฺญาวชิโร (แสงบุญเรือง). (2561). การพัฒนาพลเมืองเชิงพุทธบูรณาการของหมู่บ้านสามขา อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสนามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พัชรี ศิลารัตน์, พระอุดมเกียรติวิสุทฺธาจาโร, จิตรลดา ศิลารัตน์ และปิยะสุดา เพชราเวช. (2558). การส่งเสริมการเรียนรู้ประชาธิปไตยของเยาวชนในสถานศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางโดยใช้คารวธรรม สามัคคีธรรม ปัญญาธรรม. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 8(2), 146-157.
บุญส่ง นาแสวง. (2563). การเสริมสร้างจิตสำนึกความเป็นพลเมืองดีของเยาวชนตามหลักพุทธธรรมของพระสอนศีลธรรม. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ปิ่น มุทุกันต์. (2535). มงคลชีวิต ภาค 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย.
รัชเกล้า กองแก้ว. (2560). ความเป็นพลเมืองไทย : แนวคิดพื้นฐานในการขับเคลื่อนสังคม. กรุงเทพฯ: สถาบันวิชาการครองกันประเทศ.
รัชตา คำเสมานันทน์. (2562). การมีส่วนร่วมในการส่งเสริมความเป็นพลเมืองของกรรมการศูนย์ส่งเสริมพัฒนาประชาธิปไตยตำบลในเขตภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 3 (2), 659-674.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2023 วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น ไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของบรรณาธิการ