การพัฒนาสมรรถนะของนักเรียนระดับประถมศึกษา ด้วยการจัดการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลัง
คำสำคัญ:
สมรรถนะ, การจัดการเรียนรู้เชิงรุก, กระบวนการเรียนรู้แบบร่วมพลัง 5 ขั้นตอนบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สำรวจข้อมูลพื้นฐานในการจัดการเรียนการสอนเชิงรุก การพัฒนาสมรรถนะของนักเรียนระดับประถมศึกษา และแนวทางการพัฒนาครู 2) สร้างและพัฒนา และนำโปรแกรมการพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังไปใช้ในการพัฒนาครู และ 3) ศึกษาสมรรถนะของนักเรียนหลังการเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังเพื่อพัฒนาสมรรถนะของนักเรียนระดับประถมศึกษา กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ครูระดับประถมศึกษา จำนวน 138 คน ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน และนักเรียน จำนวน 34 คน ปีการศึกษา 2566 เครื่องมือ ได้แก่ โปรแกรม แบบสอบถาม แบบประเมินสมรรถนะ แบบสอบถามความพึงพอใจ และแบบสังเกตสมรรถนะ สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1. การจัดการเรียนการสอนเชิงรุกของครู ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ความต้องการจำเป็นในการส่งเสริมสมรรถนะของผู้เรียน ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด แนวทางการพัฒนาครู ภาพรวมอยู่ในระดับมาก และความสนใจในการฝึกอบรม ส่วนใหญ่อยู่ในระดับมาก
2. โปรแกรมมี 7 องค์ประกอบ ได้แก่ ความเป็นมา โดยมียุทธศาสตร์ชาติมุ่งพัฒนาคนรอบด้าน โดยเฉพาะสมรรถนะผู้เรียน 5 ด้าน ผ่านการจัดการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลัง 5 ขั้นตอน ส่วนหลักการ เป็นการพัฒนาครู เพื่อส่งเสริมสมรรถนะผู้เรียน โปรแกรมมีความยืดหยุ่นด้านเวลา เน้นการปฏิบัติร่วมกับ PCL มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ครูมีความรู้ ความเข้าใจตามเนื้อหาที่กำหนดไว้ โครงสร้างของโปรแกรม มีจำนวน 5 หน่วย ใช้เวลา 18 ชั่วโมง มีเนื้อหาเกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้เชิงรุก เป็นต้น สื่อที่ใช้ ได้แก่ เอกสารประกอบการฝึกอบรม เป็นต้น และมีการประเมินผลก่อนและหลังการอบรม
3. การนำโปรแกรมไปใช้ พบว่า ครูมีความรู้ ความเข้าใจ หลังสูงกว่าก่อนการอบรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และครูมีความพึงพอใจ ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
4. นักเรียนมีสมรรถนะหลังการเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลัง 5 ขั้นตอน ภาพรวมอยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จิตติน แพลงสันเทียะ. (2564). ผลการจัดการเรียนรู้เชิงรุกเพื่อส่งเสริมทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(4), 122-136.
จิราพร มะสุใส. (2565). สภาพความต้องการจำเป็นและแนวทางพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วารสารรัชต์ภาคย์, 16(47), 238-253.
เฉลิมพล สุปัญญาบุตร. (2562). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้เชิงรุกสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 24. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2558). การฝึกอบรมบุคลากรในองค์กร. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณรงวิทย์ แสนทอง. (2547). มารู้จัก COMPETENCY กันเถอะ. กรุงเทพมหานคร: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
ประกาศิต อานุภาพแสนยากร. (2556). การจัดการเรียนรู้. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ปริญญา มีสุข. (2552). ผลของการออกแบบโปรแกรมการพัฒนาทางวิชาชีพแบบมีส่วนร่วมของครู. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์หาวิทยาลัย.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2563). การเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังกับ PLC เพื่อการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2550). สัตตศิลา : หลัก 7 ประการสำหรับการเปลี่ยนผ่านการศึกษาเข้าสู่ยุคเศรษฐกิจฐานความรู้. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภูมิพงศ์ จอมหงส์พิพัฒน์. (2564). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(7), 334-349.
สมชาย กิจยรรยง. (2552). เทคนิคการจัดอบรมอย่างมีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: เอชเอ็นกรุ๊ฟ.
สำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). สมรรถนะหลัก 6 ด้าน. เข้าถึงได้จากhttps://cbethailand.com/A3 (สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม 2566).
สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (2548). แนวทางการพัฒนาศักยภาพมนุษย์ด้วย Competency based learning. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์.
สุพิษ ชัยมงคล. (2556). กลยุทธ์การพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูผู้สอนระดับประถมศึกษาในพื้นที่สูง. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 10(18), 61-71.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2551). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: เอชอาร์เซ็นเตอร์.
Marzec, R. P. (2015). Militarizing the environment : Climate change and the security state. University of Minnesota Press.
Taba, H. (1962). Curriculum development theory and practice. New York: Harcourt, Brace & World, INC.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น ไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของบรรณาธิการ
