การศึกษารูปแบบความเชื่อที่มีต่อหลวงพ่อชำนิจ อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์
คำสำคัญ:
รูปแบบ, ความเชื่อ, หลวงพ่อชำนิจบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบความเชื่อในพระพุทธศาสนา 2) ศึกษารูปแบบความเชื่อของประชาชนที่มีต่อหลวงพ่อชำนิจ อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์ และ 3) ศึกษาอิทธิพลความเชื่อของประชาชนที่มีต่อหลวงพ่อชำนิจ อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการวิจัยเอกสาร และการสัมภาษณ์ภาคสนาม ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 25 รูป/คน พร้อมวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
1. รูปแบบความเชื่อในพระพุทธศาสนา พบว่า ชาวพุทธยึดถือตามหลักกาลามสูตร กล่าวคือ เน้นใช้ปัญญาพิจารณาไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนก่อนแล้วจึงเชื่อในสิ่งที่ได้เห็นและได้ฟังมา นอกจากนี้ยังเชื่อตามหลัก 4 ประการ คือ 1) เชื่อกฎแห่งกรรม 2) เชื่อผลแห่งกรรม 3) เชื่อว่าสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตัว และ 4) เชื่อปัญญาการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า และปฏิบัติตามประเพณีอันดีงาม และการแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณ
2. รูปแบบความเชื่อของประชาชนที่มีต่อหลวงพ่อชำนิจ วัดชนะตาราม อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์ สรุปได้ 4 ประการ คือ 1) เชื่อในการกระทำ คือบูชาหลวงพ่อชำนิจด้วยเครื่องสักการะบูชา 2) เชื่อผลของการกระทำ คือเชื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว 3) เชื่อว่าสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน คือกระทำด้วยการเจริญภาวนา และ 4) เชื่อปัญญาการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า คือเชื่อในความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อชำนิจ
3. อิทธิพลความเชื่อของประชาชนที่มีต่อหลวงพ่อชำนิจ วัดชนะตาราม อำเภอชำนิ จังหวัดบุรีรัมย์ พบว่า หากศรัทธาต่อหลวงพ่อชำนิจะก่อให้เกิดผลดี 4 ด้าน คือ 1) ด้านบุคคล ทำให้เกิดความสุขใจตลอดเวลา 2) ด้านครอบครัว ทำให้เกิดความอบอุ่นภายในครอบครัว 3) ด้านสังคม ทำให้เกิดความสัมพันธ์อันดีระหว่างเพื่อนบ้าน และ 4) ด้านวัฒนธรรมประเพณี มีประเพณีนมัสการหลวงพ่อชำนิจประจำปีที่ศักดิ์สิทธิ์
เอกสารอ้างอิง
แก้ว ชิดตะขบ. (2553). หลักการถือศีลปฏิบัติธรรม. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2549). พระพุทธศาสนาพัฒนาคนและสังคม. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิกจำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2554). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 24). นนทบุรี: บริษัท เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์ จำกัด.
พระภาวนาวิริยคุณ (เผด็จ ทตฺตชีโว). (2551). ศรัทธารุ่งอรุณแห่งสันติภาพโลก. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: รุ่งศิลป์การพิมพ์ (1977) จำกัด.
พระสร้างชาติสิริ จารุวณฺโณ (สุวรรณพุทธ). (2555). การศึกษาเปรียบเทียบหลักการเชื่อในพระพุทธศาสนาเถรวาท กับศาสนาคริสต์ตามคติของนักบุญออเกิสติน. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอธิการทองใบ ทีปธมฺโม (โพธิจักร). (2560). ความเชื่อของประชาชนที่มีต่อหลวงพ่อพระใหญ่ วัดโพธาราม อำเภอเมือง จังหวัดบึงกาฬ. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วรนันทน์ ชัชวาลทิพากร. (2544). พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ทิพากรการพิมพ์.
อภิชัย พันธเสน. (2554). การประยุกต์พระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงกับอุตสาหกรรมขนาดกลางและขนาดย่อม. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
อภิศร มีผล. (2555). การศึกษาศรัทธาในฐานะปัจจัยเกื้อกูลต่อการเข้าถึงเป้าหมายของพระพุทธศาสนา. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น ไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของบรรณาธิการ
