แนวทางในการเยียวยาสภาพจิตใจของผู้ป่วยติดเตียงในเขตเทศบาล ตำบลสำโรงใหม่ อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

             การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาของผู้ป่วยติดเตียงในเขตเทศบาลตำบลสำโรงใหม่ อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์ 2) ศึกษาหลักไตรลักษณ์และสังคหวัตถุ 4 ในการเยียวยาจิตใจของผู้ป่วยติดเตียง และ 3) เสนอแนวทางการปรับใช้หลักไตรลักษณ์และสังคหวัตถุ 4 กับผู้ป่วยติดเตียงในเขตเทศบาลตำบลสำโรงใหม่ อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์ เป็นการวิจัยเอกสารและสัมภาษณ์เชิงลึก โดยสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 44 รูป/คน พร้อมนำเสนอข้อมูลในรูปแบบการเขียนพรรณนาเชิงวิเคราะห์
             ผลการวิจัยพบว่า
             1. สภาพปัญหาด้านร่างกายและจิตใจของผู้ป่วยติดเตียง พบว่า เกิดจากสภาพร่างกายไม่เอื้ออำนวยต่อการพึ่งพาตนเอง ร่างกายอ่อนแรง ไม่สามารถพึ่งพาตนเองได้  เบื่ออาหารง่าย ไม่สามารถลุกขึ้นทำธุระเองได้ มีโรคเรื้อรังหลายอย่าง มีภาวะแทรกซ้อน                                   เป็นแผลกดทับ ร่างกายมีสภาพผิดปกติ ส่วนปัญหาด้านจิตใจ เป็นผลกระทบจากปัญหาด้านร่างกาย ทำให้จิตใจห่อเหี่ยว ไม่มีกำลังใจ ท้อแท้สิ้นหวัง และมีภาวะซึมเศร้า
             2. หลักไตรลักษณ์และสังคหวัตถุ 4 ในการเยียวยาจิตใจของผู้ป่วยติดเตียง พบว่า หลักไตรลักษณ์ช่วยให้ผู้ป่วยติดเตียงรู้เท่าทันความจริงว่าสิ่งทั้งหลายล้วนไม่ยั่งยืน และไม่สามารถกำหนดให้เป็นไปตามที่ใจปรารถนาได้ ส่วนหลักสังคหวัตถุ 4 หมายถึง การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ พูดวาจาไพเราะ ช่วยให้เกิดความเบิกบานใจ รวมถึงการประพฤติตนเป็นประโยชน์ ทั้งตัวผู้ป่วยเองและผู้ดูแล
             3. แนวทางการปรับใช้หลักไตรลักษณ์และสังคหวัตถุ 4 กับผู้ป่วยติดเตียง พบว่า หลักไตรลักษณ์เน้นการพิจารณาร่างกายของตนเองว่าเป็นสิ่งไม่เที่ยง มีความเกิดขึ้น ตั้งอยู่และเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ควรเข้าใจธรรมดาของชีวิต ไม่ยึดติดกับความทุกข์  ส่วนหลักสังคหวัตถุ 4 เน้นการยอมรับและสละทิ้งบางอย่าง สร้างขวัญกำลังใจแก่ตนเอง ปล่อยวางในสิ่งที่ไม่สามารถยึดครองได้ รู้จักช่วยเหลือแบ่งปันสร้างสัมพันธไมตรี และการปฏิบัติตนสม่ำเสมอต่อสังคม