การบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ในสังกัดสำนักงานส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดตรัง

ผู้แต่ง

  • ณัฐนรี นวลขาว คณะศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
  • วรชัย วิภูอุปรโคตร คณะศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

คำสำคัญ:

การบริหารสถานศึกษา, การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้, การปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดตรัง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ในสังกัดสำนักงานส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดตรัง และ (2) เปรียบเทียบการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ในสังกัดสำนักงานส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดตรัง จำแนกตามอายุ ประสบการณ์ทำงาน และขนาดโรงเรียน การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากร ได้แก่ ครูที่สอนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดตรัง จำนวน 395 คน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ จำนวน 196 คน การกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากตารางเครซี่และมอร์แกนสำเร็จรูป ด้วยวิธีสุ่มแบบชั้นภูมิ วิธีดำเนินการวิจัย ผลการวิจัย พบว่า (1) การบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ในสังกัดสำนักงานส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก และ (2) การเปรียบเทียบการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ในสังกัดสำนักงานส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น จำแนกตามประสบการณ์ทำงานและขนาดสถานศึกษา ภาพรวมและรายด้าน ไม่แตกต่างกัน ส่วนอายุ โดยภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ.. (2557). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ 2558. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

จุรีย์ สร้อยเพชร. (2558). รูปแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาพื้นฐานยอดนิยม. [ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา]. มหาวิทยาลัยบูรพา.

พงศกร เอี่ยมสะอาด, ศุภกร ลิ้มคุณธรรมโม และประสพชัย พสุนันท์. (2559). ปัจจัยความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้และนวัตกรรมองค์การที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินงานของอุตสาหกรรมที่ใช้ แรงงานเข้มข้น กรณีศึกษาจังหวัดสมุทรสาคร. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 14(1), 129-141.

พอหทัย ภิรมย์ศรี. (2554). การศึกษาแนวทางการส่งเสริมความเป็นองค์กรแห่ง การเรียนรู้ของโรงเรียนนาหลวง สำนักงานเขตทุ่งครุ สังกัดกรุงเทพมหานคร. [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา] มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

วรรณะ บุษบา. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. [ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. สาขาการบริหารการศึกษา]. มหาวิทยาลัยสยาม.

ศิวพร แสนรัตน์. (2556). ลักษณะความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนบ้านเนินพลับหวาน สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรีเขต 3. [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา]. มหาวิทยาลัยบูรพา.

Ruamsuk, A. (2015). Romoting the learning organization of educational institution administrators. Under the Office of Kanchanaburi Primary Educational Service Area District 3. Kanchanaburi : Kanchanaburi Rajabhat University.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-24

รูปแบบการอ้างอิง

นวลขาว ณ., & วิภูอุปรโคตร ว. . (2025). การบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ในสังกัดสำนักงานส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดตรัง. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ สถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย, 31(2), 8–16. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/apheit-ss/article/view/271557

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย