รูปแบบการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในยุควิถีใหม่ของพระสังฆาธิการ กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพทั่วไป ศึกษากระบวนการ และนำเสนอรูปแบบการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในยุควิถีใหม่ ของพระสังฆาธิการกรุงเทพมหานคร ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก จากพระสังฆาธิการ บุคลากรสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัด ผู้นำชุมชน ประชาชนและนักวิชาการทางด้านการจัดการเชิงพุทธ ด้วยการเลือกแบบเจาะจงจำนวน 25 รูปหรือคนใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง และการสนทนากลุ่มเฉพาะผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 8 รูปหรือคน โดยวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบทผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพทั่วไปและปัญหาอุปสรรคในการเผยแผ่ จุดแข็ง คือ มี
บุคลากรที่มีความรู้ความสามารถเป็นจำนวนมาก จุดอ่อน คือ ขาดความรู้ความชำนาญ การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ โอกาส คือ สื่อสารสนเทศช่วยให้การประชาสัมพันธ์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้ผลดีกว้างขวาง อุปสรรค คือ การเผยแผ่ธรรมะผ่านโซเชียลมีเดีย 2.กระบวนการในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา พบว่า มีการประชุมวางแผนการขับเคลื่อน โดยใช้หลัก PDCA มีการนำผลสัมฤทธิ์ในการดำเนินงานมาปรับปรุงแก้ไขให้สอดคล้องกับนโยบายคณะสงฆ์ที่ได้จัดทำร่วมกับหน่วยงานของรัฐ 3. รูปแบบการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในยุควิถีใหม่ ด้านผู้ส่งสาร ประกอบด้วย รู้เข้าใจ และเข้าถึง ด้านสาร ประกอบด้วย เนื้อหาชัดเจน เข้าใจง่าย เข้ากับยุคสมัย ด้านช่องทางการสื่อสาร ประกอบด้วย รอบตัวมาเป็นสื่อในการสอน ด้านผู้รับสาร ประกอบด้วย ออกแบบหลักสูตรเหมาะสมกับความต้องการ