การเผยแผ่พระพุทธศาสนาด้วยหลักทางสายกลาง (อริยมรรคมีองค์ 8) และหลักสัปปายะ ในยุคโลกาภิวัฒน์

บทคัดย่อ

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเป็นหน้าที่ของวัดหรือพระสงฆ์ ส่วนมากเป็นการจัดการเทศนาอบรมสั่งสอนประชาชนให้เกิดศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา และตั้งอยู่ในสัมมาปฏิบัติเพื่อเป็นพลเมืองดีของประเทศชาติ ซึ่งเป็นหน้าที่ของเจ้าอาวาส เจ้าคณะตำบล เจ้าคณะอำเภอ และเจ้าคณะจังหวัดจะต้องทำหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนา โดยการนำหลักทางสายกลางและหลักสัปปายะในยุคโลกาภิวัฒน์มาประยุกต์ใช้กับหลักการดำรงชีวิตพื้นฐานของประชาชน เพราะการที่จะทำให้วัดกลับมาเป็นศูนย์กลางชุมชนเช่นเดิมนั้น จำเป็นที่วัดแต่ละแห่งจะต้องช่วยกันพัฒนาทุกด้าน โดยเฉพาะด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนา เพื่อประโยชน์ของชุมชนนั้น ๆ พระสงฆ์ซึ่งถือว่าเป็นผู้นำในด้านการพัฒนาจิตใจ เพราะการสร้างความเข้มแข็งในเรื่องของจิตใจโดยใช้หลักทางสายกลางเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันและมีความคิดที่นำไปสู่การพัฒนาได้ส่วนเรื่องของสัปปายะเป็นปัจจัยพื้นฐานในการดำรงชีวิตเมื่อมีความพร้อม หรือไม่เดือดร้อนในการดำรงชีวิตแล้วก็จะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข สามารถพัฒนาชุมชนที่อยู่อาศัย หรือการพัฒนาเศรษฐกิจในประเทศไทยได้ หลักธรรมทั้งสองข้อนี้จึงเป็นหลักธรรมที่สามารถตอบโจทย์สังคม เศรษฐกิจและนำมาเผยแผ่ได้ในยุคโลกาภิวัตน์และสามารถใช้ได้จริงในการดำรงชีวิตปราศจากการคอรัปชั่น ทุจริต หรือทำให้ชีวิตมีความปลอดภัย มีความมั่นคง และ มั่งคั่ง ยั่งยืนต่อไปได้