การบริหารงานบุคคลด้วยหลักพุทธธรรม

ผู้แต่ง

  • พระครูศรีธรรมวิเทศ (ประเสริฐ ปญฺโญภาโส) วัดปากน้ำชุมพร
  • พระครูศรีปริยัตยาภิมณฑ์ (นพพล เขมนโว) วัดปากน้ำชุมพร
  • วันชัย พวยไพบูลย์ วัดปากน้ำชุมพร

คำสำคัญ:

การบริหารงานบุคคล, สัปปุริสธรรม, ประสิทธิภาพ

บทคัดย่อ

หลักคำสอนทางพุทธศาสนานั้น มุ่งเน้นให้เห็นถึงความเป็นจริง โดยการหาเหตุที่ทำให้เกิดผล พิจารณาเพื่อให้เกิดการวิเคราะห์แล้วนำไปแก้ไขปัญหาเพื่อให้เกิดประโยชน์ ดังนั้นการนำเอาหลักธรรม คือ สัปปุริสธรรม 7 ประการ ซึ่งประกอบด้วย ธัมมัญญุตา
การรู้จักเหตุ อัตถัญญุตา การรู้จักผล อัตตัญญุตา การรู้จักตน มัตตัญญุตา การรู้จักประมาณ กาลัญญุตา การรู้จักกาล ปริสัญญุตา การรู้จักบริษัท บุคคลัญญุตา การรู้จักบุคคล คำสอนทั้ง 7 ประการนี้ เป็นสิ่งที่ควรมีในสังคมองค์การ ในการบริหารงานบุคคลทั้งในตัวตนและจิตใจของนักบริหาร เพราะเป็นหลักธรรมที่เป็นทั้งการป้องกันและแก้ไขปัญหา
เพื่อสร้างวัฒนธรรมที่ดีและมีคุณภาพของบุคคลในองค์การ ทั้งยังสอดคล้องกับการบริหารงานบุคคลเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพ รอบคอบ รอบด้าน มั่นคง ความเข้มแข็งของทั้งบุคคลและองค์การ เกิดประสิทธิผลสูงสุด หลักธรรมคำสอนจะเป็นทั้งเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจของผู้บริหารและทรัพยากรบุคคลให้ตั้งอยู่ในคุณความดี บริหารงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ไม่นำความเสื่อมเสียมาสู่องค์กร แต่กลับจะสร้างความเข้มแข็งขององค์กรให้เพิ่มขึ้น
เพื่อเป็นประสิทธิภาพในการขับเคลื่อนไปสู่ความเป็นผู้นำในด้านการบริหาร และยังความสำเร็จให้เกิดขึ้นแก่องค์การและทรัพยากรบุคคลที่อยู่ในองค์การ การบริหารองค์การอาจจะมีขึ้นมีลงตามการเปลี่ยนแปลงของโลก แต่ถ้าจิตใจของทรัพยากรบุคคลที่มีธรรมแล้วจะไม่เปลี่ยนไปตามกาลเวลา พร้อมจะนำความเจริญก้าวหน้ามาทดแทนสิ่งที่เปลี่ยนไป

References

ธงชัย สันติวงษ์. (2546). การบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

บุญทัน ดอกไธสง. (2541). การจัดการระหว่างประเทศ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

พยอม วงศ์สารศรี. (2538). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพฯ: สำนักนักพิมพ์ เอส.อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์.

เพ็ญศรี วายวานนท์. (2514). ประมวลคำจำกัดความของคำว่าการบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ สำนักทำเนียบนายกรัฐมนตรี.

ภิญโญ สาธร. (2519). การบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพาณิช จำกัด.

สมพงษ์ เกษมสิน. (2526). การบริหารงานบุคคลแผนใหม่. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพาณิช.

สมยศ นาวีการ. (2538). การบริหาร. กรุงเทพฯ: ดอกหญ้า.

สมาน รังสิโยกฤษฏ์ และสุธี สุทธิสมบูรณ์. (2544). การบริหารราชการ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.

สร้อยตระกูล อรรถมานะ. (2542). พฤติกรรมองค์การ:ทฤษฎีและการประยุกต์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมศาสตร์.

สุรพล สุยะพรหม. (2555). ทฤษฎีองค์การ และการจัดการเชิงพุทธ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-05-01