สมาธิกับการวิจัย : ความสัมพันธ์และความเชื่อมโยง

ผู้แต่ง

  • พระอธิการสุรภาส ปภาโต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระมหากฤษธิชัย กิตฺติธมฺโม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระครูสมุห์ชาคริต ปิยาคโม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

สมาธิ, การวิจัย, ลดความเครียด, ความสัมพันธ์

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ จะกล่าวถึงความสัมพันธ์และความเชื่อมโยงระหว่างสมาธิกับการวิจัย กล่าวคือสมาธิเป็นความสามารถในการจดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยไม่วอกแวก เป็นการรับรู้ที่ชัดเจนและต่อเนื่องต่อสิ่งเร้าในปัจจุบัน ส่วนการวิจัยเป็นกระบวนการแสวงหาความรู้ใหม่ โดยใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ โดยสมาธินั้นเป็นทักษะที่สำคัญในการวิจัย เนื่องจากช่วยให้ผู้วิจัยสามารถจดจ่ออยู่กับงานวิจัยได้โดยไม่วอกแวก ช่วยลดความเครียดและความวิตกกังวล ช่วยเพิ่มความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการ ช่วยให้สามารถมองปัญหาจากมุมมองใหม่ได้ และช่วยให้สามารถแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ซึ่งงานวิจัยหลายชิ้นได้แสดงให้เห็นว่า การฝึกสมาธิสามารถส่งผลดีต่อผลงานวิจัยได้ เช่น ช่วยให้ผลงานวิจัยมีคุณภาพดีขึ้น ช่วยลดระยะเวลาในการวิจัย และเพิ่มผลผลิตทางงานวิจัย เพราะเหตุนี้ การฝึกสมาธิจึงควรเป็นทักษะพื้นฐานที่นักวิจัยทุกคนควรมี

References

กิ่งฟ้า สินธุวงษ์. (2552). การพัฒนาวิชาชีพเพื่อพัฒนาผู้เรียน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(2), 6-11.

กิตติ จิตร์ตรีฐิน และคณะ. (2564). ผลของการฝึกอานาปานสติที่มีต่อการลดความวิตกกังวลของทหารกองประจำการ. วารสารพุทธจิตวิทยา, 6(1), 30-40.

จิดาภา เกิดสุริวงษ์ และคณะ. (2565). ผลของโปรแกรมดนตรีพุทธบำบัดต่อการเพิ่มสมาธิต่อเนื่องสำหรับนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษระดับมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนพิบูลประชาสรรค์ กรุงเทพฯ. Journal of MCU Humanities Review, 8(2), 37-63.

เจือจันท์ วังทะพันธ์ และคณะ. (2563). การพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ด้วยการปฏิบัติสมาธิของนักศึกษาครูสมาธิสถาบันพลังจิตตานุภาพ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 8(4), 1308-1321.

ฑัมม์พร นิพนธ์พิทยา. (2561). ความสำคัญของการวิจัยทรัพยากรมนุษย์. วารสารวิจยวิชาการ, 1(2), 121-136.

บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.

ประพันธ์ แสงทองดี. (2564) การทำสมาธิเพื่อพัฒนาผลงานทางวิชาการ. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(9), 387-398.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ชุดควัด. กรุงเทพฯ: เลี่ยงเชียง.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2552). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์(พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: บริษัท เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.

พราวพิมล กิตติวงศ์วิชัย. (2566). ผลของการทำสมาธิบำบัดต่อความวิตกกังวลและความผาสุกทางจิต วิญญาณของผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม, 20(1), 216-226.

ศุภณัฐ รัตนปกรณ์. (2560). ผลของโปรแกรมการฝึกยิงประตูและสมาธิอานาปานสติที่มีต่อความสามารถในการเลี้ยงและความแม่นยำในการยิงประตูของนักกีฬาฟุตบอลโรงเรียนอุดรพิทยานุกูล. Journal of Education Khon Kaen University, 11(1), 189-196.

สุนิสา โมสิโก. (2566). อานาปานสติกับการพัฒนาตน. วารสารธรรมเพื่อชีวิต: Journal of Dhamma for Life, 29(1), 83-97.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-02-25