รูปแบบการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสังฆาธิการ ในอำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาสภาพทั่วไปในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสังฆาธิการ 2. ศึกษากระบวนการพัฒนาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสังฆาธิการ 3. นำเสนอรูปแบบการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสังฆาธิการ ผู้วิจัยได้เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 18 รูป เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก ใช้วิธีการวิเคราะห์แบบอุปนัย มีการนำเสนอผลการวิจัย เป็นการเสนอรูปแบบการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสังฆาธิการ

ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพทั่วไปในการเผยแผ่ มีจุดแข็ง คือ การบริหารงานเป็นระบบ มีความรู้ทั้งโลกและธรรม หน่วยงานราชการและประชาชนเป็นพุทธมามกะ จุดอ่อน คือ สังฆาธิการมีภาระงานมาก ขาดแคลนบุคลากรที่เชี่ยวชาญและใช้เทคโนโลยี โอกาส คือ คณะสงฆ์ใช้เทคโนโลยีสื่อสาร ประชาชนตระหนักถึงศีลธรรม พร้อมเสริมสร้างสามัคคี อุปสรรค คือ กระแสสังคมแปรเปลี่ยน ปัญหาการระบาดของยาเสพติด 2. กระบวนการพัฒนาการเผยแผ่ พบว่า มีการอบรม จัดทำแผนการสอน และใช้สื่อเทคโนโลยีในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา การลงมือปฏิบัติตามแผนเรียนเทศนาธรรม การนำเทคโนโลยีสื่อสารเข้ามาในการเผยแผ่ มีการตรวจสอบพฤติกรรม และการทดสอบความรู้ พัฒนาสื่อเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้และกระจายข้อมูลให้กว้างขึ้น 3. รูปแบบการเผยแผ่พระพุทธศาสนา พบว่า มี 5 รูปแบบ คือ 1) การเทศน์ตามหลักองค์ธรรมกถึก สอดแทรกเหตุการณ์บ้านเมือง และสำเนียงท้องถิ่น 2) การสอน ให้คิดวิเคราะห์ และการทำเป็นแบบอย่าง 3) การบรรยายอิสระ แต่อยู่ในขอบเขต รวบรัด ชัดเจน 4) การนำปฏิบัติ สมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐาน 5) การใช้สื่อโซเชียล การใช้คอมพิวเตอร์ สิ่งพิมพ์ และจัดรายการวิทยุ