การพัฒนาภาวะผู้นำทางการเมืองตามหลักธรรมในสังคมไทย
คำสำคัญ:
การพัฒนา, ภาวะผู้นำทางการเมือง, ทุติยปาปณิกธรรมบทคัดย่อ
บทความวิชาการเรื่อง การพัฒนาภาวะผู้นำทางการเมืองตามหลักธรรมในสังคมไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการนำหลัก ทุติยปาปณิกธรรม ซึ่งเป็นคำสอนในพระพุทธศาสนา มาใช้ในการพัฒนาภาวะผู้นำทางการเมือง โดยอาศัยการวิจัยเอกสารจากตำรา งานวิชาการ และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาเสนอว่า ผู้นำทางการเมืองจำเป็นต้องมีหลักธรรมเป็นหลักประจำใจ เนื่องจากเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนสังคมให้เกิดความเจริญก้าวหน้าและประโยชน์สุข นอกจากนี้ ผู้นำยังเป็นต้นแบบให้แก่ผู้ใต้บังคับบัญชาและบุคลากรที่ทำงานร่วมกัน หลัก ทุติยปาปณิกธรรม ประกอบด้วย 1. จักขุมา หมายถึง การมีวิสัยทัศน์ มองการณ์ไกล 2. วิธุโร หมายถึง การจัดการงานได้ดี มีความเชี่ยวชาญ และ 3. นิสสยสัมปันโน หมายถึง การมีมนุษยสัมพันธ์ดี มีเครือข่ายและเป็นที่ไว้วางใจของบุคคลอื่น กล่าวคือ ผู้นำตามหลักธรรมนี้ต้องมีวิสัยทัศน์ มีความสามารถวางแผนและแก้ไขปัญหาได้อย่างรอบด้าน มีความเชี่ยวชาญในงานของตนและงานส่วนรวม และสามารถประสานความร่วมมือกับบุคคลหรือหน่วยงานต่าง ๆ ได้อย่างกลมกลืน ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นองค์ประกอบสำคัญที่จะสร้างความเชื่อมั่นและศรัทธาในหมู่ทีมงานนำพาองค์กร สังคม และประเทศชาติให้บรรลุเป้าหมายได้อย่าง ประสบความสำเร็จ
เอกสารอ้างอิง
กิติ ตยัคคานนท์. (2543). เทคนิคการสร้างภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: เปลวอักษร.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันท์ และฉัตยาพร เสมอใจ. (2548). การจัดการ. กรุงเทพฯ: ส.เอเซียเพรส.
ประพันธ์ สุริหาร. (2535). การบริหารการศึกษา. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). ภาวะผู้นำ ความสำคัญต่อการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎก ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ยงยุทธ เกษสาคร. (2541). ภาวะผู้นำและการจูงใจ. กรุงเทพฯ: ศูนย์เอกสารและตำราสถาบันราชภัฏสวนดุสิต.
รัฐธีร์ ชาญชินปวิณณัช. (2563). The promise keeper. กรุงเทพฯ: พิมพ์ทวีคูณ.
ลัดดา สุขปรีดี. (2549). การควบคุมงานที่มีประสิทธิภาพของหัวหน้างาน. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา, 17(2), 17-30.
วิฑูรย์ สิมะโชคดี. (2538). ทฤษฎีและเทคนิคปฏิบัติสำหรับยอดหัวหน้างาน. กรุงเทพฯ: บริษัท ชีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
สถิตย์ กองคำ. (2544). มนุษยสัมพันธ์สำหรับผู้บริหาร. นครราชสีมา: สถาบันราชภัฏนครราชสีมา.
สมคิด จาตุศรีพิทักษ์. (2544). วิสัยทัศน์ขุนคลัง. กรุงเทพฯ: ผู้จัดการ.
สมพงษ์ เกษมสิน. (2526). การบริหาร. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
Covey, S. R. (2005). The Habit: From Effectiveness to Greatness. New York: Free Press.
Hersey, P. & Blanchard, K. H. (1988). Management of Organizational Behavior: Utilizing Human Resources (5th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
