การรับรู้ของประชาชนที่มีต่อการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสี้ยว อำเภอเมือง จังหวัดเลย

ผู้แต่ง

  • วุฒินันต์ โอชารส มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • อัจฉราวรรณ์ ใจยะเขียว มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • ธงชัย สิงอุดม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การบริหารงาน, การรับรู้, หลักธรรมาภิบาล, อิทธิบาท 4

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาระดับการรับรู้ของประชาชนที่มีต่อการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสี้ยว อำเภอเมือง จังหวัดเลย 2. เปรียบเทียบการรับรู้ของประชาชนที่มีต่อการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสี้ยว อำเภอเมือง จังหวัดเลย โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3. นำเสนอการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสี้ยว อำเภอเมือง จังหวัดเลยโดยประยุกต์ตามหลักพุทธธรรม ดำเนินการวิธีวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.842 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่าที (T-Test) ในกรณีที่ตัวแปรต้นสองกลุ่ม และการทดสอบสมมติฐานค่าเอฟ (F-Test) ในกรณีที่ตัวแปรต้นสองกลุ่มขึ้นไป ด้วยวิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One-Way ANOVA) และทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธีการหาผลต่างนัยสําคัญน้อยที่สุด (LSD : Least–Significant Different) การวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 10 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีการพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับการรับรู้ของประชาชนต่อการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสี้ยว โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านก็อยู่ในระดับมากทุกด้าน 2. การเปรียบเทียบตามปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ การศึกษา และอาชีพ พบว่าไม่มีความแตกต่างของการรับรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3. การบริหารงานโดยประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรม หลักอิทธิบาท 4 พบว่า ผู้บริหารควรมีฉันทะ คือ ตั้งใจจริงและโปร่งใสในการทำงาน วิริยะ คือ ความขยันในการลงพื้นที่และพัฒนาการบริการ จิตตะ คือ เอาใจใส่ ติดตามงาน และรับฟังปัญหาอย่างต่อเนื่องและ วิมังสา คือ การคิดวิเคราะห์อย่างรอบคอบและตัดสินใจอย่างโปร่งใส ซึ่งสามารถส่งเสริมธรรมาภิบาลและยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนในท้องถิ่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย. (2564). รายงานผลการประเมินประสิทธิภาพขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2564. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย.

นิพนธ์ โอภาษ. (2557). การบริหารงานตามหลักอิทธิบาท 4 ขององค์การบริหารส่วนตำบลห้วยถั่วเหนือ อำเภอหนองบัว จังหวัดนครสวรรค์ (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ปรีติ พรมลารักษ์. (2566). การบริหารงานวิชาการตามหลักอิทธิบาท 4 ของผู้บริหารสถานศึกษา ในกลุ่มคุณภาพการศึกษากกดู่-นาแขม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ, 3(8), 77-90.

ปัญญา คล้ายเดช. (2560). ระเบียบวิจัยทางรัฐศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). ขอนแก่น: หจก.ขอนแก่นการพิมพ์.

พระจอม จารุวณฺโณ. (2556). ประสิทธิผลในการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านม่วง อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระปลัดสุพจน์ สุเมโธ. (2565). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุแบบการมีส่วนร่วมของผู้นําท้องถิ่นใน อำเภอห้วยผึ้ง จังหวัดกาฬสินธุ์ (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระปุณภณ สุภสีโล. (2564). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลตำบลรั้วใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาชินวัฒน์ ธมฺมเสฏฺโฐ. (2557) . การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลเมืองสามพราน อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสมพร กลฺยาโณ. (2566). การประยุกต์หลักอิทธิบาทธรรมเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพการบริหารงานของผู้บริหารท้องถิ่นในอำเภอหนองบัวแดง จังหวัดชัยภูมิ (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสุรวิทย์ คุณยุตโต. (2557). การบริหารงานขององค์การบริหารส่วนตำบลตามหลักธรรมาภิบาล : กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลโคกหินแฮ่ อำเภอเรณูนคร จังหวัดนครพนม (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. (2565). รายงานผลการสำรวจความพึงพอใจของผู้รับบริการองค์การบริหารส่วนตำบลเสี้ยว อำเภอเมืองเลย จังหวัดเลยประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. เลย: สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

เสาวนารถ เล็กเลอสินธุ์. (2561). ประสิทธิภาพการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28), 187-196.

Kotler, P. & Keller, K. L. (2016). Marketing Management (15th ed.). Edinburgh: Pearson Education.

World Bank. (1992). Governance and development. Washington, D.C.: World Bank.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-07-02

รูปแบบการอ้างอิง

โอชารส ว., ใจยะเขียว อ., & สิงอุดม ธ. (2025). การรับรู้ของประชาชนที่มีต่อการบริหารงานของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสี้ยว อำเภอเมือง จังหวัดเลย. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ, 8(4), 30–44. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/bim/article/view/285471