การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการสำนักปฏิบัติธรรมที่เป็นเครือข่ายของวัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี

ผู้แต่ง

  • พระนรินทร์ โชติปาโล วัดอัมพวัน, สิงห์บุรี
  • พระเทพวัชรสารบัณฑิต (ประสาร จนฺทสาโร) วัดอัมพวัน, สิงห์บุรี

คำสำคัญ:

การพัฒนา, ประสิทธิภาพ, การบริหารจัดการ, สำนักปฏิบัติธรรม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาสภาพทั่วไปการบริหารจัดการสำนักปฏิบัติธรรมที่เป็นเครือข่ายของวัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการ และ 3. นำเสนอการพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการ วิธีดำเนินการวิจัยเป็นแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 รูปหรือคน และการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามอุบาสก อุบาสิกาที่มาปฏิบัติธรรมกับสำนักปฏิบัติธรรมที่เป็นเครือข่าย วัดอัมพวัน จำนวน 398 คน แล้วทำการสนทนากลุ่มกับผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 11 รูปหรือคน นำไปวิเคราะห์แบบพรรณนาความ สรุปเป็นความเรียง

ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพทั่วไปของการบริหารจัดการสำนักปฏิบัติธรรม สถานที่มีความพร้อมและพระวิปัสสนาจารย์มีความเชี่ยวชาญ การบริหารจัดการดี แต่ยังมีข้อจำกัดด้านบุคลากร งบประมาณ และเทคโนโลยี 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารมีความสัปปายะมาก และสำนักปฏิบัติตามเกณฑ์มาตรฐานสำนักปฏิบัติธรรมจังหวัดดีเด่นทั้งสามด้านได้เป็นอย่างดี 3. การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการสำนักปฏิบัติธรรม ได้แก่ ปรับปรุงสถานที่ให้สะอาด ปลอดภัยสม่ำเสมอ พัฒนาศักยภาพพระวิปัสสนาจารย์ ส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีในการเผยแผ่ กระจายงาน หาจิตอาสามาสนับสนุน ประเมินผลเป็นระยะ จัดหาทุนสนับสนุน บริหารงบประมาณอย่างโปร่งใส พัฒนาพลังงานทางเลือก

เอกสารอ้างอิง

กองพุทธศาสนศึกษา. (2555). สำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดดีเด่น พุทธศักราช 2555. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

พระครูปริยัติสุวัฒนาภรณ์ (ประภาส จนฺทวณฺโณ). (2560). การบริหารจัดการเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของสำนักปฏิบัติธรรมจังหวัดระยอง. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรน์, 6(2)(ฉบับพิเศษ), 231-245.

พระปลัดธวัชชัย ขตฺติยเมธี. (2561). การพัฒนาสำนักปฏิบัติธรรมตามหลักสัปปายะในพระพุทธศาสนาของวัดสันก้างปลา อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรน์, 4(2), 253-262.

พระมหาปรีชา เขมนนฺโท. (2562).การบริหารเครือข่ายสำนักปฏิบัติธรรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(4), 364-375.

พระอาทิตย์ สีลเตโช และคณะ. (2564). รูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิภาพของสำนักปฏิบัติธรรม. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 8(3), 225-235.

วัดอัมพวันและเครือข่าย. (2566). บัญชีสำรวจผู้เข้าปฏิบัติธรรมวัดอัมพวันและเครือข่าย ประจำปี 2566. สิงห์บุรี: วัดอัมพวันและเครือข่าย.

สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2552) ผลการคัดเลือกสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดดีเด่น เฉลิมพระเกียรติ 82 พรรษา ประจำปีพุทธศักราช 2552 (ประกาศ).กรุงเทพฯ: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

____. (2558). สำนักปฏิบัติธรรมตามแนวสติปัฏฐานสูตร. กรุงเทพฯ: บจก. ปัญญฉัตร์ บุ๊คส์ บายดิ้ง.

สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2558). สภาปฏิรูปแห่งชาติ วาระปฏิรูปพิเศษ 2 : การปฏิรูปคุณธรรม จริยธรรม และธรรมาภิบาล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

อริศรา เล็กสรรเสริญ และคณะ. (2563). รายงานสถานการณ์คุณธรรมสังคมไทย ปี 2563 (รายงานการวิจัย). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

Yamane, T. (1973). Statistics an introductory analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-16

รูปแบบการอ้างอิง

โชติปาโล พ., & (ประสาร จนฺทสาโร) พ. (2025). การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการสำนักปฏิบัติธรรมที่เป็นเครือข่ายของวัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ, 8(4), 238–250. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/bim/article/view/286067