การอยู่ร่วมกันอย่างสันติด้วยหลักพุทธธรรม กรณีศึกษาชุมชนทอผ้าบ้านหนองคูใหญ่ อำเภอบึงบูรพ์ จังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และนำเสนอแนวทางการอยู่ร่วมกันอย่างสันติด้วยหลักพุทธธรรม ด้วยการประยุกต์ใช้หลักสาราณียธรรม 6 ได้แก่ เมตตากายกรรม เมตตาวจีกรรม เมตตามโนกรรม สาธารณโภคี ศีลสามัญญตา และทิฏฐิสามัญญตา เพื่อช่วยลดความขัดแย้ง เสริมสร้างความสามัคคี และความไว้วางใจในสังคม อันจะนำไปสู่การอยู่ร่วมกันอย่างสมดุลและการพัฒนาอย่างยั่งยืนของสังคมไทย ผลจากการศึกษา พบว่า การอยู่ร่วมกันอย่างสันติถูกมองว่าเป็นรากฐานสำคัญที่ช่วยเปลี่ยนความหลากหลายทางวัฒนธรรม ความเชื่อ และวิถีชีวิต ให้เป็นพลังสร้างสรรค์มากกว่าจะเป็นเงื่อนไขของความขัดแย้ง แม้สังคมไทยเผชิญปัญหาซับซ้อนทั้งด้านสุขภาพ เศรษฐกิจ และความมั่นคงทางสังคม แต่หากมีการยอมรับและเคารพซึ่งกันและกัน ความแตกต่างเหล่านี้ย่อมก่อให้เกิดความสมดุลที่เกื้อกูลต่อการพัฒนาความยั่งยืน ขณะเดียวกัน ความสงบสุขที่เกิดขึ้นยังเอื้อต่อการสร้างนวัตกรรมจากภูมิปัญญาท้องถิ่น เช่น ชุมชนทอผ้าบ้านหนองคูใหญ่ อำเภอบึงบูรพ์ จังหวัดศรีสะเกษ ที่สามารถยกระดับผลิตภัณฑ์ดั้งเดิมสู่สินค้าร่วมสมัย ควบคู่ไปกับการอนุรักษ์วัฒนธรรมและสร้างรายได้อย่างมั่นคง ดังนั้น บทความนี้จึงก่อให้เกิดองค์ความรู้ใหม่ในเชิงพุทธปรัชญาและสังคม โดยชี้ให้เห็นว่าหลักสาราณียธรรม 6 ไม่เพียงเป็นแนวทางเชิงนามธรรมทางศาสนา แต่สามารถประยุกต์ใช้เป็นกลไกเชิงปฏิบัติในการจัดการความขัดแย้ง สร้างทุนทางสังคม และเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนได้จริง