MEA SOD STUDIES: PLURALISM IN ETHNIC DIVERSITY TO BUDDHISM
Keywords:
Mae Sot Studies, ethnic diversity, Buddhist pluralismAbstract
This article aims to study ethnic diversity towards pluralism in Buddhism. that appeared in Mae Sot which is the border area of Thailand and Burma and is an economic strategy that is currently being driven by using the study method from research papers, participatory observation in real area and presented as an essay in the form of an academic article.
The results showed that Mae Sot is another culturally and ethnically diverse area. as well as being a cultural link Religion and society are points of connection to each other. resulting in identity through Buddhism in the dimension of diversity in Burmese, Karen, Tai Yai and indigenous Thais whether it is a Burmese temple, Tai Yai temple, Northern Thai temple, or local Thai temple which even in the present situation, despite the changes But the image of those memories still reflects the past and connects to the present.
References
คณะกรรมการบริหารอำเภอแบบบูรณาการอำเภอแม่สอด (ก.บ.อ.). (2564). แผนพัฒนาอำเภอ 5 ปี (พ.ศ.2561-2565) ฉบับทบทวน พ.ศ.2564 อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. ตาก : สำนักงานคณะกรรมการบริหารอำเภอแบบบูรณาการอำเภอแม่สอด.
เจนจิรา ฝั้นเต็ม และคณะ,(2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมนักท่องเที่ยวแบบจับจ่ายใช้สอยในพื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษแม่สอด จังหวัดตาก. สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สทมส.), 25(1), 135-150.
นพชัย สิทธิ และคณะ. (2563). การจัดการเรียนรู้สาระท้องถิ่น เรื่อง แม่สอดศึกษาเพื่อส่งเสริมพลเมืองเข้มแข็ง ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(1), 96-108.
นพพล อัคฮาด. (2557). กระบวนการกำหนดนโยบายเพื่อการจัดตั้ง “นครแม่สอด”: ปฏิสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างชนชั้นนำ ในราชการส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถิ่น. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 1(2), 132-168.
บรรพต แคไธสง และพระมหาภิรัฐฐกรณ์ อํสุมาลี. (2558). การศึกษาวิเคราะห์เชิงจริยศาสตร์ในการปฏิบัติกรรมฐานสายนหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต (รายงานการวิจัย). บุรีรัมย์ : วิทยาลัยสงฆ์บุรีรัมย์.
บูชิตา สังข์แก้ว และพันธรักษ์ ผูกพันธุ์. (2561). สถานภาพและแนวทางการพัฒนานโยบาย การจัดการศึกษาปฐมวัยสำหรับเด็กกลุ่มชาติพันธุ์ กรณีศึกษา อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารพัฒนาสังคม JSD, 20(1), 17-40.
พระครูวินัยธรปัญญา ปญฺญาวโร (ศรีสมุทร) และบุญเตือน ทรัพย์เพชร. (2563). การจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรมในมิติศาสนา ของคณะสงฆ์ในอำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารปัญญาปณิธาน, 5(1), 105-118.
พระวงศ์แก้ว วราโภ (เกษร). (2555). การศึกษาเปรียบเทียบการปฏิบัติกรรมฐานของพระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) กับพระธรรมวิสุทธิมงคล(บัว ญาณสมฺปนฺโน) (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิทักษ์ อินทิยศ. (2546). ปัญหาม้งอพยพสำนักสงฆ์ถ้ำกระบอกกับผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยและสปป.ลาว. เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ไพรินทร์ มากเจริญ. (2551). ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของกลุ่มชาติพันธุ์บริเวณชายแดน : กรณีศึกษาชุมชนในเขตเทศบาล อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพรินทร์ มากเจริญ. (2551). ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของกลุ่มชาติพันธุ์บริเวณชายแดน : กรณีศึกษาชุมชนในเขตเทศบาล อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพ ฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มยุรี พูนผลวัฒนาภรณ์. (2553). ภาษาไทยถิ่นเหนือที่ตำบลท่าสายลวด อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วรรณวิทัศน์, 10(1), 1-20.
ยรรยง เดชสะท้าน. (2561).ศึกษาเชิงวิเคราะห์หลักการปฏิบัติธรรมตามแนวทางของพระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) วัดหนองป่าพง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 9(2), 106-114.
รพีพรรณ จักร์สาน. (2015). ประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์จีนและการสร้างอัตลักษณ์ของเมืองแม่สอด ตั้งแต่ พ.ศ.2510 ถึง พ.ศ. 2554. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ปริทัศน์, 3(1), 15-39.
วสันต์ ปวนปันวงศ์. (2564). รัฐชาติสมัยใหม่ อำนาจทุนนิยม การพนันชายแดน ในพื้นที่แม่สอด-เมียวดี. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 12 (ฉบับเพิ่มเติม 1), 115-138.
ศุภชัย ศรีสุชาติ และแก้วขวัญ ตั้งติพงศ์กูล. (2558). โครงการศึกษาวิเคราะห์ เรื่องแนวทางการบริหารจัดการแรงงานต่างด้าวในเขตเศรษฐกิจพิเศษ กรณีศึกษา : เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษแม่สอด. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาที่ปรึกษาเพื่อพัฒนาแรงงานแห่งชาติ กระทรวงแรงงาน.
สมัคร์ กอเซ็ม. (2019). ปฏิภาคภาวะของพรมแดนชาติพันธุ์และรัฐชาติในตลาดเมืองชายแดนแม่สอด . วารสารสังคมศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 22(2), 11-51.
สำเริง ปานดิษฐ์ และรุจี ศรีสมบัติ. (2560). ดนตรีพม่าในการแสดงพระธรรมเทศนา : กรณีศึกษาวงซายวายคณะเซ่ยเมี๊ยะโจว วัด ไทยวัฒนาราม ตำบลท่าสายลวด อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 7(2),81-89.
หริรักษ์ จันทิมะ.(2563). แนวทางเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยว อำเภอแม่สอด อำเภอพบพระ และอำเภอแม่ระมาด เพื่อรองรับการขยายตัว ของระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตก เขตเศรษฐกิจพิเศษ “นครแม่สอด”. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 13(1), 99-117.
Tim, W. (2008). General Vang Pao's Last War. New York: Times Magazine.
เจนจิรา ฝั้นเต็ม และคณะ,(2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมนักท่องเที่ยวแบบจับจ่ายใช้สอยในพื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษแม่สอด จังหวัดตาก. สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สทมส.), 25(1), 135-150.
นพชัย สิทธิ และคณะ. (2563). การจัดการเรียนรู้สาระท้องถิ่น เรื่อง แม่สอดศึกษาเพื่อส่งเสริมพลเมืองเข้มแข็ง ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(1), 96-108.
นพพล อัคฮาด. (2557). กระบวนการกำหนดนโยบายเพื่อการจัดตั้ง “นครแม่สอด”: ปฏิสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างชนชั้นนำ ในราชการส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถิ่น. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 1(2), 132-168.
บรรพต แคไธสง และพระมหาภิรัฐฐกรณ์ อํสุมาลี. (2558). การศึกษาวิเคราะห์เชิงจริยศาสตร์ในการปฏิบัติกรรมฐานสายนหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต (รายงานการวิจัย). บุรีรัมย์ : วิทยาลัยสงฆ์บุรีรัมย์.
บูชิตา สังข์แก้ว และพันธรักษ์ ผูกพันธุ์. (2561). สถานภาพและแนวทางการพัฒนานโยบาย การจัดการศึกษาปฐมวัยสำหรับเด็กกลุ่มชาติพันธุ์ กรณีศึกษา อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารพัฒนาสังคม JSD, 20(1), 17-40.
พระครูวินัยธรปัญญา ปญฺญาวโร (ศรีสมุทร) และบุญเตือน ทรัพย์เพชร. (2563). การจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรมในมิติศาสนา ของคณะสงฆ์ในอำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารปัญญาปณิธาน, 5(1), 105-118.
พระวงศ์แก้ว วราโภ (เกษร). (2555). การศึกษาเปรียบเทียบการปฏิบัติกรรมฐานของพระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) กับพระธรรมวิสุทธิมงคล(บัว ญาณสมฺปนฺโน) (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิทักษ์ อินทิยศ. (2546). ปัญหาม้งอพยพสำนักสงฆ์ถ้ำกระบอกกับผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยและสปป.ลาว. เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ไพรินทร์ มากเจริญ. (2551). ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของกลุ่มชาติพันธุ์บริเวณชายแดน : กรณีศึกษาชุมชนในเขตเทศบาล อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพรินทร์ มากเจริญ. (2551). ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของกลุ่มชาติพันธุ์บริเวณชายแดน : กรณีศึกษาชุมชนในเขตเทศบาล อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพ ฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มยุรี พูนผลวัฒนาภรณ์. (2553). ภาษาไทยถิ่นเหนือที่ตำบลท่าสายลวด อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วรรณวิทัศน์, 10(1), 1-20.
ยรรยง เดชสะท้าน. (2561).ศึกษาเชิงวิเคราะห์หลักการปฏิบัติธรรมตามแนวทางของพระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) วัดหนองป่าพง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 9(2), 106-114.
รพีพรรณ จักร์สาน. (2015). ประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์จีนและการสร้างอัตลักษณ์ของเมืองแม่สอด ตั้งแต่ พ.ศ.2510 ถึง พ.ศ. 2554. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ปริทัศน์, 3(1), 15-39.
วสันต์ ปวนปันวงศ์. (2564). รัฐชาติสมัยใหม่ อำนาจทุนนิยม การพนันชายแดน ในพื้นที่แม่สอด-เมียวดี. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 12 (ฉบับเพิ่มเติม 1), 115-138.
ศุภชัย ศรีสุชาติ และแก้วขวัญ ตั้งติพงศ์กูล. (2558). โครงการศึกษาวิเคราะห์ เรื่องแนวทางการบริหารจัดการแรงงานต่างด้าวในเขตเศรษฐกิจพิเศษ กรณีศึกษา : เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษแม่สอด. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาที่ปรึกษาเพื่อพัฒนาแรงงานแห่งชาติ กระทรวงแรงงาน.
สมัคร์ กอเซ็ม. (2019). ปฏิภาคภาวะของพรมแดนชาติพันธุ์และรัฐชาติในตลาดเมืองชายแดนแม่สอด . วารสารสังคมศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 22(2), 11-51.
สำเริง ปานดิษฐ์ และรุจี ศรีสมบัติ. (2560). ดนตรีพม่าในการแสดงพระธรรมเทศนา : กรณีศึกษาวงซายวายคณะเซ่ยเมี๊ยะโจว วัด ไทยวัฒนาราม ตำบลท่าสายลวด อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 7(2),81-89.
หริรักษ์ จันทิมะ.(2563). แนวทางเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยว อำเภอแม่สอด อำเภอพบพระ และอำเภอแม่ระมาด เพื่อรองรับการขยายตัว ของระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก-ตะวันตก เขตเศรษฐกิจพิเศษ “นครแม่สอด”. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 13(1), 99-117.
Tim, W. (2008). General Vang Pao's Last War. New York: Times Magazine.
Downloads
Published
2021-12-25
How to Cite
Visessiri, V. ., & Bhuddhisaro, P. R. . (2021). MEA SOD STUDIES: PLURALISM IN ETHNIC DIVERSITY TO BUDDHISM. Journal of Buddhist Innovation and Management, 4(2), 96–110. retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/bim/article/view/253661
Issue
Section
Academic Articles
