DESIRABLE FACILITIES MANAGEMENT MODEL OF MONASTERIES IN PHRA NAKHON SI AYUTTHAYA PROVINCE
Keywords:
Management, Facility, Temples in Phra Nakhon Si Ayutthaya ProvinceAbstract
Objectives of this research were to study, analyze the general condition, management process and present the desirable facilities management approach of the temples in Phra Nakhon Si Ayutthaya Province. conducted by the mixed research method. The qualitative research was conducted with in-depth interviewing 18 key informants and 8 participants in focus group discussion and analyzed the data with content descriptive interpretation. The quantitative research collected data from 224 samples who were the administrative monks in Phra Nakhon Si Ayutthaya Province with questionniar that had reliability value at 0.993
The results of the research showed that: 1 the general condition of the temple was developed according to sanitation principles. The temple lacked knowledge of Sappaya. and proper sanitation. Renovation construction was funded by faith in the temple. Problems with the spread of pathogens resulted in a lack of liquidity. 2) The process found that have a plan, operation of the construction according to the principle of Sappaya 4. There was a work review committee. When an error were found, fix it immediately. The overall quantitative findings were at high level ( = 4.10, S.D.=0.71). 3) Desirable facility management approach of temples in Ayutthaya Province were found that: 1. The demanding aspects of the body Properly organize facilities 2. In terms of mental and social needs, providing offerings for Dharma practice, 3. Contagious disease prevention regularly check and eliminate disease carriers,4. In terms of preventing accidents, there were various security systems and adequate lighting.
References
กมล ภู่ประเสริฐ และคณะ. (2535) การบริหารและการจัดการวัดผลและประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพฯ: สุโขทัยธรรมาธิราช.
กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. (2540). คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยหลักการบริหารและการจัดการวัดในยุคโลกาภิวัฒน์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา. 2540.
กฤษณพงศ์ ฟองสินสุ์. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อความล่าช้าในโครงการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอเมืองอุตรดิตถ์ (รายงานผลการวิจัย). อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
กองแบบแผน. (2560). เกณฑ์มาตรฐานระบบบริการสุขภาพด้านอาคารและสภาพแวดล้อม. กรุงเทพฯ: กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ.
โชติ บดีรัฐ. (2554). การบริหารงานของพระสังฆาธิการในเขตการปกครองคณะสงฆ์ ภาค 4 เพื่อความมั่นคงแห่งพระพุทธศาสนา (ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์.
ธวัชชัย ธรรมรักษ์. (2549). ยุทธศาสตร์การบริหารงานปกครองแบบพิเศษเมืองปริมณฑล ศึกษากรณี จังหวัดปทุมธานี (ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต.
พงษ์ศักดิ์ ปัญจพรผล. (2542). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: สถาบันราชภัฏนครปฐม.
พระครูปลัดปรีชา จิรนาโค (บัวผัด). (2558). รูปแบบการจัดการสาธารณูปการของวัดในเขตการปกครองคณะสงฆ์ภาค 14 (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูพิมลสุวรรณเขต (สนิท สุวณฺโณ). (2560). การพัฒนาการบริหารจัดการที่เหมาะสมในการปกครองคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการจังหวัดสุพรรณบุรี (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสันติธรรมาภิรัต (บุญชัย สนฺติกโร). (2557). การพัฒนารูปแบบการปกครองคณะสงฆ์ในเขตการปกครองภาค 14 (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเทพปริยัติสุธี (วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ). (2540). การคณะสงฆ์และการศาสนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหากฤษฎา กิตฺติโสภโณ. (2561). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาธฤติ วิโรจโน (รุ่งชัยวิทูร). (2551). รูปแบบการพัฒนาพระสังฆาธิการเพื่อประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระสุนันท์ อินัง. (2565). แนวทางในการพัฒนาวัดไร่ชิง (พระอารามหลวง) อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 6(1), 3-4.
พระอัครเดช ญาณเตโช. (2557). พุทธวิธีการบริหาร. สืบค้น 29 กรกฎาคม 2565, จาก https://www.stou.ac.th/study/sumrit/5-58(500)/page1-5-58
(500).html
มัลลิกา ต้นสอน. (2544). การจัดการยุคใหม่. กรุงเทพฯ: เอ็กซ์เปอร์เน็ท จำกัด.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2542). การบริหาร หลักการ ทฤษฎี และประเด็นทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ทิพย์วิสุทธิ์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์และคณะ. (2550). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิลม์และไซเท็กซ์.
สำนักงานเจ้าคณะจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (2564). บัญชีแสดงจำนวนพระสงฆ์จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. พระนครศรีอยุธยา: สำนักงานเจ้าคณะจังหวัดพระนครศรีอยุธยา.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2545). การพัฒนาวัดสู่ความเป็นมาตรฐาน. กรุงเทพฯ: กรมการศาสนา.
สุรพล สุยะพรหม และคณะ. (2555). ทฤษฎีองค์การและการจัดการเชิงพุทธ. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุรัตน์ ศรีจันทร์. (2552). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจคัดเลือกคุณสมบัติผู้เข้าประมูลงานการก่อสร้างของหน่วยงานราชการ (รายงานผลการวิจัย). ปราจีนบุรี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
สุวรีย์ ศิริโภคารภิรมย์. (2556). การวิจัยทางการศึกษา. ลพบุรี: สถาบันราชภัฎเทพสตรี
อารีย์ แผ้วสกุลพันธ์. (2553). การจัดการเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.


