การพัฒนาการจัดการศาสนสถานของวัดเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดราชบุรี
คำสำคัญ:
การพัฒนาการจัดการศาสนสถาน, แหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม, จังหวัดราชบุรีบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาสภาพปัจจุบัน 2. ศึกษาปัจจัยที่ส่งผล 3. นำเสนอการพัฒนาการจัดการศาสนสถานของวัดเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดราชบุรี เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 รูปหรือคนและการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามจากพระสงฆ์จังหวัดราชบุรีจำนวน 365 รูป วิเคราะห์ข้อมูลหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอย แล้วทำการสนทนากลุ่มเฉพาะกับผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 10 รูปหรือคน วิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา สรุปเป็นความเรียง
ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพปัจจุบันของการจัดการศาสนสถานของวัดเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดราชบุรี พบว่า 1. จุดแข็ง วัดในจังหวัดราชบุรี โดยเจ้าอาวาสมีระบบ มีการทำประกันอัคคีภัย 2. ด้านจุดอ่อน ขาดบุคลากรดูแลศาสนสถานของวัด การเงินไม่สมดุลจึงมีปัญหาก่อสร้างหรือบูรณะ 3. ด้านโอกาส มีหน่วยงานหรือชุมชนมีส่วนร่วมในการตัดสินใจในการบริหารจัดการ 4. ด้านอุปสรรค สภาพสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลง 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการศาสนสถานของวัดเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดราชบุรี พบว่า ปัจจัยหลักบริหาร 4 M และปัจจัยหลักสัปปายะ 4 ส่งผลต่อส่งผลต่อการพัฒนาการจัดการศาสนสถานของวัดเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดราชบุรี โดยนำตัวแปรพยากรณ์เข้าไปในสมการทุกตัว ได้ค่า R=.627 ค่า R2=.792a 3. การนำเสนอการพัฒนาการจัดการศาสนสถานของวัดเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดราชบุรี พบว่า 1. ด้านการดูแลรักษา วัดมีการทำโครงการอนุรักษ์ศาสนสถาน 2. ด้านการปกป้องคุ้มครอง มีกิจกรรมอบรมให้ความรู้และสร้างบุคลากรที่จะเข้ามาช่วยสนับสนุนดูแลศาสนสถาน 3. ด้านการเสริมความมั่นคง เผยแพร่ความรู้ด้านการอนุรักษ์แก่ประชาชน 4. ด้านการใช้ประโยชน์ สร้างรูปแบบการใช้ประโยชน์ศาสนสถานของวัดเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม
เอกสารอ้างอิง
กรรณิกา คำดี. (2558). วัดและศาสนสถานในมิติของการท่องเที่ยว. วารสารบัณฑิตศึกษา มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 4(2), 175-191.
ธัญญพัทธ์ ภูริพินิศนันท์. (2565). พุทธวิธีการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของจังหวัดพระนครศรีอยุธยา (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดวรเมศวร์ นาควโร. (2559). รูปแบบการพัฒนาการบริหารจัดการวัดที่ดีในจังหวัดชัยนาท (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหากิตติกร กิตฺติรกฺโข. (2565). การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของวัดในจังหวัดนนทบุรี (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ
เชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดราชบุรี. (2566). วัด สำนักสงฆ์ โบสถ์คริสต์ มัสยิด พระภิกษุ และสามเณร จำแนกตามอำเภอ พ.ศ. 2566. ราชบุรี: สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดราชบุรี.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.
