จริยธรรมการตีพิมพ์

มาตรฐานทางจริยธรรมของคณะกรรมการจริยธรรมการตีพิมพ์ของวารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา

วารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา เป็นวารสารวิชาการที่เข้าใจความสำคัญของจริยธรรมในการตีพิมพ์ทางวิชาการ ดังนั้นทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องในกระบวนการตีพิมพ์วารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาจึงควรปฏิบัติตาม“ คณะกรรมการจริยธรรมการตีพิมพ์ (COPE)” (https://publicationethics.org/) โดยใช้เครื่องมือตรวจจับการลอกเลียนแบบ “copy catch” จะถูกนำมาใช้เพื่อให้แน่ใจว่ามีต้นฉบับของต้นฉบับที่ส่งมาทั้งหมด ต้นฉบับใด ๆ ที่มีดัชนีความคล้ายคลึงกันมากกว่าร้อยละ 30 จะถูกส่งกลับไปยังผู้นิพนธ์เพื่อแก้ไขและชี้แจง ความผิดพลาดในการทำเช่นนั้นจะส่งผลให้มีการปฏิเสธต้นฉบับโดยสมบูรณ์ซึ่งเป็นการยกเลิกกระบวนการตรวจสอบอย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้เพื่อป้องกันความลำเอียงและความขัดแย้งทางผลประโยชน์ วารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาปฏิบัติตามนโยบาย a double-blind peer review สำหรับต้นฉบับที่ได้รับ

จริยธรรมของบรรณาธิการ

หัวหน้ากองบรรณาธิการทำการตัดสินใจขั้นสุดท้ายว่าจะยอมรับหรือปฏิเสธต้นฉบับตามคำแนะนำและความคิดเห็นของผู้ประเมินบทความ วารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาประกอบด้วยคณะบรรณาธิการ และกองบรรณาธิการ โดยทั่วไปคณะบรรณาธิการจะให้คำแนะนำและแนวทางด้านวิชาการ สมาชิกคณะบรรณาธิการอาจเป็นผู้ประเมินบทความ คณะบรรณาธิการประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญในสาขาการวิจัยต่าง ๆ ที่ครอบคลุมตามวัตถุประสงค์ของวารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาโดยพิจารณาจากงานวิจัยของต้นฉบับที่ส่งมาบรรณาธิการ

- หัวหน้ากองบรรณาธิการจะมอบหมายต้นฉบับให้กับสมาชิกที่เหมาะสมของทีมบรรณาธิการ ซึ่งจะทำหน้าที่เป็นกองบรรณาธิการส่วน กองบรรณาธิการส่วนมีหน้าที่รับผิดชอบในการมอบหมายต้นฉบับให้ผู้ประเมินบทความที่มีความสนใจและความเชี่ยวชาญที่เหมาะสมและจะทำการตัดสินใจขั้นสุดท้ายสำหรับสิ่งพิมพ์ที่มีคุณภาพ การตัดสินใจขั้นสุดท้ายจะทำโดยบรรณาธิการวารสาร ยกเว้นในกรณีที่มีความขัดแย้งทางผลประโยชน์หรือความเห็นที่แตกต่าง ในการดำเนินการตามขั้นตอนการตีพิมพ์บรรณาธิการมของวารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาควรปฏิบัติตามแนวทางดังต่อไปนี้

• บรรณาธิการต้องยึดถือหลักจริยธรรมในการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับวารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา
• บรรณาธิการต้องเลือกผู้ประเมินบทความที่มีความเชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องและไม่มีความขัดแย้งทางผลประโยชน์ใด ๆ กับผู้นิพนธ์
• บรรณาธิการจะต้องไม่เปิดเผยตัวตนของผู้ประเมินบทความต่อผู้นิพนธ์และในทางกลับกัน
• บรรณาธิการจะต้องไม่เปิดเผยข้อมูลใด ๆ จากต้นฉบับก่อนการตีพิมพ์
• ข้อมูลหรือความคิดเห็นจากผู้ประเมินบทความจะต้องเก็บเป็นความลับและไม่ควรใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตัว

 จริยธรรมของผู้นิพนธ์

การประพันธ์ของต้นฉบับควรจำกัด เฉพาะผู้ที่มีส่วนสำคัญในการเขียนต้นฉบับรวมถึงความคิดและการเขียนของต้นฉบับ นอกจากนี้ผู้นิพนธ์จะต้องปฏิบัติตามแนวทางที่ระบุไว้ด้านล่าง

• ต้นฉบับต้องไม่ตีพิมพ์ในวารสารใด ๆ ก่อนส่งให้มของวารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา หากผลลัพธ์ที่รายงานในต้นฉบับที่ส่งมีการเผยแพร่ในการดำเนินการจะต้องมีการระบุและนำเสนอเป็นบันทึกในต้นฉบับ
• ผู้นิพนธ์สามารถส่งต้นฉบับไปยังวารสารอื่น ๆ ได้เฉพาะเมื่อวารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาปฏิเสธต้นฉบับ
• พึงรำลึกหน้าที่ของผู้นิพนธ์ที่เกี่ยวข้องในการตอบสนองต่อความคิดเห็นและข้อเสนอแนะทั้งหมดของผู้ประเมินบทความ หากผู้นิพนธ์ไม่เห็นด้วยกับความคิดเห็นของผู้ประเมินบทความ ผู้นิพนธ์ควรให้คำอธิบาย อย่างไรก็ตามการตัดสินใจขั้นสุดท้ายขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของกองบรรณาธิการส่วนหรือบรรณาธิการวารสาร
• วารสารสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาปฏิบัติตามนโยบายที่เข้มงวดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงการประพันธ์ การอนุมัติการเปลี่ยนแปลงการเป็นผู้นิพนธ์ควรได้รับจากผู้นิพนธ์ทุกคน หากผู้นิพนธ์คนใดต้องการเปลี่ยนลำดับของผู้นิพนธ์เช่นเพิ่ม / ลบผู้นิพนธ์หรือเปลี่ยนผู้นิพนธ์ที่เกี่ยวข้อง

 

 จริยธรรมของผู้ประเมินบทความ

ผู้ประเมินบทความมีบทบาทสำคัญมากในสิ่งพิมพ์ต้นฉบับ ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของผู้ประเมินบทความช่วยให้ผู้นิพนธ์ปรับปรุงคุณภาพต้นฉบับของผู้ประเมินบทความและให้แน่ใจว่าต้นฉบับนั้นมีค่าต่อการตีพิมพ์และจะนำไปสู่ความรู้ทางวิชาการ นอกจากนี้ผู้ประเมินบทความสามารถมีอิทธิพลต่อต้นฉบับสุดท้ายด้วยความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของผู้ประเมินบทความ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของกระบวนการตรวจสอบผู้ประเมินบทความคาดว่าจะปฏิบัติหน้าที่ตามแนวทางดังต่อไปนี้:

• ผู้ประเมินบทความควรปฏิเสธคำขอประเมินบทความหากลักษณะการวิจัยของต้นฉบับไม่อยู่ในความเชี่ยวชาญของผู้ประเมินบทความ
• ผู้ประเมินบทความควรให้ความเห็นและความคิดเห็นตามแต่เพียงผู้เดียวโดยปราศจากความขัดแย้งทางผลประโยชน์
• ผู้ประเมินบทความต้องไม่เปิดเผยข้อมูลหรือผลลัพธ์จากต้นฉบับใด ๆ ก่อนที่จะมีการเผยแพร่
• ผู้ประเมินบทความควรแจ้งให้บรรณาธิการวารสารทราบหากผู้ประเมินบทความสงสัยว่าต้นฉบับมีการทำซ้ำของบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารอื่น ๆ