การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะที่ขับเคลื่อนด้วยกลวิธีการโต้แย้ง เพื่อพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยปฏิบัติการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบการสืบเสาะที่ขับเคลื่อนด้วยกลวิธีการโต้แย้งเพื่อพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ โดยมีผู้เข้าร่วมวิจัยคือ นักเรียนในห้องเรียนวิทยาศาสตร์ 1 ห้อง จำนวน 31 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการจัดการเรียนรู้ แบบสังเกตการจัดการเรียนรู้แบบกึ่งโครงสร้าง บันทึกการเรียนรู้ และชิ้นงาน ผลการวิจัยพบว่า แนวทางการจัดการเรียนรู้ที่สามารถพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนมี 7 ขั้นตอน คือ ขั้นการระบุภาระงานและถามคำถาม ขั้นการออกแบบวิธีการจัดการและเก็บรวบรวมข้อมูล ขั้นการวิเคราะห์ข้อมูลและสร้างข้อโต้แย้งชั่วคราว ขั้นกิจกรรมการโต้แย้ง ขั้นอภิปรายอย่างชัดแจ้งและสะท้อนกลับ ขั้นการเขียนรายงานผลการสำรวจตรวจสอบรายบุคคลหรือสร้างผลงานเป็นกลุ่ม และขั้นการปรับปรุงและส่งรายงาน ตามลำดับ ทั้งนี้ หัวใจของการจัดการเรียนรู้นี้ คือ การกระตุ้นให้นักเรียนเกิดความอยากรู้อยากเห็นด้วยปัญหาสถานการณ์ที่อยู่ในชีวิตประจำวัน ซึ่งจะสามารถส่งเสริมให้นักเรียนพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ได้ นอกจากนี้ การวิจัย พบว่า นักเรียนสามารถพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ในแต่ละองค์ประกอบย่อยได้ดังนี้ ด้านความอยากรู้อยากเห็น ได้มากที่สุด รองลงมา คือ ความคิดริเริ่ม จินตนาการ ความคิดคล่องแคล่ว ความคิดละเอียดลออ และความคิดยืดหยุ่น ตามลำดับ
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Berland, L. K., & Reiser, B. J. (2011). Classroom communities’ adaptations of the practice of scientific argumentation. Science Education, 95(2), 191-216.
Centre for Educational Research and Innovation. (2017). Teaching, assessing and learning creative and critical thinking skills in education. Retrieved October 13, 2017, from http://www.oecd.org/edu/
ceri/assessingprogressionincreativeandcriticalthinkingskillsineducation.htm
Greenstein, L. (2012). Assessing 21st century skills : A guide to evaluating mastery and authentic learning. United States: Corwin Press.
Guilford, J. P. (1956). The structure of intellect. Psychological Bulletin, 53(4), 267-293.
Kemmis, S., McTaggart, R., & Nixon, R. (2014). The action research planner : doing critical participatory action research. Singapore: Springer.
Norris, S., Philips, L., & Osborne, J. (2007). Scientific inquiry: The place of interpretation and argumentation. Science as Inquiry in the Secondary Setting. Retrieved October 4, 2017, from http://www.nsta.org/store/download.aspx?l=8JgS7/JBvFIPibfC0TL4iw==
Office of the National Economic and Social Development Board. (2017). The twelfth national economic and social development plan (2017-2021). Bangkok: Office of the National Economic and Social Development Board. [in Thai]
Partnership for 21st Century Learning. (2007). Framework for 21st century learning. Retrieved October 4, 2017, from http://www.p21.org/our-work/p21-framework
Runco, M. A. (2014). Creativity : Theories and themes: Research, evelopment, and practice. United States: Academic Press.
Sampson, V., Grooms, J., & Walker, J. P. (2011). Argument-driven Inquiry as a way to help students learn how to participate in scientific argumentation and craft written arguments: An exploratory study. Science Education, 95(2), 217–257.
Suttipon, R. (2017). A new paradigm in education and development of thailand teachers in the digital age. Journal of Education Naresuan University, 19(2), 344–355. [in Thai]
