การอนุมานสาเหตุความสำเร็จและความล้มเหลวในการเรียนของนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

Abstract

บทคัดย่อ

        การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การอนุมานสาเหตุความสำเร็จและความล้มเหลวในการเรียนของนักศึกษาเอกชนในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 จากมหาวิทยาลัยเอกชน 4 แห่ง คือ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และมหาวิทยาลัยรังสิต จำนวนรวม 800 คน รวบรวมข้อมูลด้วยวิธีให้กลุ่มตัวอย่างตอบแบบวัดการอนุมานสาเหตุความสำเร็จและความล้มเหลว วิเคราะห์ข้อมูลโดยการทดสอบค่าทีและการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว

        ผลการวิจัย พบว่า

        1. นักศึกษาชายและนักศึกษาหญิงอนุมานสาเหตุความสำเร็จในการเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และนักศึกษาชายและนักศึกษาหญิงอนุมานสาเหตุความล้มเหลวในการเรียนไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05  

        2. นักศึกษาที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูง ปานกลาง และต่ำอนุมานสาเหตุความสำเร็จแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และนักศึกษาที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูง ปานกลาง และต่ำอนุมานสาเหตุความล้มเหลวในการเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

        3. การอนุมานสาเหตุความสำเร็จของนักศึกษาพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในตัวแปร  แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ สถานศึกษาเดิม การทำงานระหว่างเรียน สถานภาพทางเศรษฐกิจในครอบครัว และระดับการศึกษาของผู้ปกครอง

        4. นักศึกษาที่มีภูมิลำเนาในเมืองและนักศึกษาที่มีภูมิลำเนานอกเมืองอนุมานสาเหตุความสำเร็จในการเรียนไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

คำสำคัญ : การอนุมานสาเหตุ/ ความสำเร็จและความล้มเหลวในการเรียน/ มหาวิทยาลัยเอกชน

Abstract

        The purpose of this research was to analyze the causal attribution of students’ learning success and failure in Bangkok urban and suburban private universities. The sample group was 800 freshmen from Dhurakij Pundit University, The University of the Thai Chamber of Commerce, Huachiew Chalermprakiet University, and Rangsit University. All subjects completed the questionnaire assessing the causal attribution of learning success and failure. t-test and One - Way Analysis of Variance were used to analyze the data.

        The findings were as follows:

        1. In case of the attributions for academic success, there was significant difference in the attributional patterns of male and female students (p< 0.05)  But in case of the attributions for academic failure, no difference in attributional patterns of all students emerged.

        2. The students with high, medium and low achievement who attributed for academic success differ significantly at the 0.05 level. Likewise, students' academic achievement, high, medium and low attributed for academic failure differ significantly at the 0.05 level.        

        3. There was significant difference in causal attribution for academic success due to 1) students’ achievement motivation; 2) school types; 3) part-time employment; 4) economic status, and 5) education of parents.

        4. There was no significant difference in causal attribution for academic success displayed to students’ domiciles in urban and suburban areas.

Keywords: Causal Attribution/ Learning Success and Failure/ Private University