การสร้างแบบทดสอบวัดความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 การสร้างแบบทดสอบวัดความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและหาคุณภาพของแบบทดสอบวัดความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ ซึ่งแบ่งออกเป็นกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิเคราะห์หาคุณภาพของแบบทดสอบด้านความยากง่าย และอำนาจจำแนก จำนวน 100 คน และกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิเคราะห์หาความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง และความเชื่อมั่นของแบบทดสอบ จำนวน 400 คน เครื่องมือเป็นแบบทดสอบวัดความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่สร้างขึ้นตามกรอบแนวคิดของ Evitts (2004) ผลการวิจัยปรากฏ ดังนี้
1. แบบทดสอบวัดความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่สร้างขึ้นตามกรอบแนวคิดของ Evitts (2004) แบ่งออกเป็น 5 ลักษณะ ได้แก่ 1) เชื่อมโยงเชิงโมเดล 2) เชื่อมโยงเชิงโครงสร้าง 3) เชื่อมโยงทางการแสดงแทน 4) เชื่อมโยงเกี่ยวกับขั้นตอนและความคิดรวบยอด และ 5) เชื่อมโยงระหว่างสาระของคณิตศาสตร์ โดยใช้เนื้อหาคณิตศาสตร์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ครอบคลุมตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 แบบทดสอบแบ่งเป็น 2 ตอน ตอนที่ 1 เป็นข้อสอบชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก ตามลักษณะการเชื่อมโยงลักษณะละ 4 ข้อคำถาม ตอนที่ 2 เป็นข้อสอบเขียนตอบแบบสั้น ตามลักษณะการเชื่อมโยงลักษณะละ 2 ข้อคำถาม รวม 30 ข้อคำถาม
2. ผลการหาคุณภาพของแบบทดสอบวัดความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาตั้งแต่ .80 ถึง 1.00 ค่าความยากง่าย เฉลี่ยเท่ากับ .55 ค่าความยากง่ายรายข้อมีค่าตั้งแต่ .44 ถึง .62 ค่าอำนาจจำแนกเฉลี่ยเท่ากับ .47 ค่าอำนาจจำแนกรายข้อมีค่าตั้งแต่ .31 ถึง .69 ค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .84 และค่าความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างของโมเดลการวัดความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์โดยวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factor Analysis) ด้วยโปรแกรม Mplus Version 7.4 พบว่า ค่าไค-สแควร์ () มีค่าเท่ากับ 2.139, df มีค่าเท่ากับ 5 และp-value มีค่าเท่ากับ .8295 ซึ่งค่าไค-สแควร์ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ แสดงให้เห็นว่าโมเดลการวัดความสามารถในการเชื่อมโยงทางคณิตศาสตร์ที่สร้างตามกรอบแนวคิดของ Evitts (2004) มีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ หรือมีความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Evitts, A. T. (2004). Investigating the mathematical connections that pre-service teachers use and develop while solving problems from reform curricula (Doctoral dissertation). USA: The Pennsylvania State University.
Hodgson, T. R. (1995). Connections as problem-solving tool. In PA. House (Ed.), Connecting mathematics across the curriculum, 1995 Yearbook (pp. 13-21). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
Institute for the Promotion of Teaching Science and Technology. (2003). Mathematics assessment tool. Bangkok: Bophit Printing. [in Thai]
Institute for the Promotion of Teaching Science and Technology. (2007). Mathematics assessment tool. Bangkok: The Ministry of Education. [in Thai]
Karnjanawasi, S. (2009). Traditional test theory (6th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University. [in Thai]
Kelloway, E. K. (1998). Using LISREL for structural equation modeling. Thousand Oaks, CA: Sage.
Nation Council of Teachers of Mathematics. (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston, VI: NCTM.
Krongsa-ard, S. (2005). Creating a study aptitude test to predict the learning achievement for Mathayomsuksa 6 students (Master thesis). Chiang Mai: Chiang Mai University. [in Thai]
Pattiyatani, S. (2012). Educational measurement (6th ed.). Kalasin: Prasarn Printing. [in Thai]
Pinyoanantapong, B. (2002). Assessment of learner-centered learning: Concepts and methods (2nd ed.). Bangkok: Thai Watana Panich Publishing. [in Thai]
Ritcharoon, P. (2001). Principles of measurement and evaluation of education. Bangkok: Faculty of Education, Phranakhon Rajabhat University. [in Thai]
Worrakam, P. (2012). Educational research (5th ed.). Maha Sarakham: Taksila Printing. [in Thai]
Saiyot, L., & Saiyot, A. (2000). Learning measurement techniques. Bangkok: Faculty of Education, Srinakharinwirot University. [in Thai]
Samutthai, R. (2002). Basic educational measurement and evaluation. Chiang Mai: Faculty of Education, Chiang Mai University. [in Thai]
Sangpom, W. (2015). Mathematical connections for learner’s knowledge creation. Journal of Education Naresuan University, 16(4), 210-215. [in Thai]
Siangchi, T. (1983). Course 0720 theory of testing and measurement. Chiang Mai: Faculty of Education, Chiang Mai University. [in Thai]
Tuejanta, N. (2009). Creating a mathematical process skills curriculum for Pratomsuksa 6 students (Master thesis). Chiang Mai: Chiang Mai University. [in Thai]
Wannat, W. (2005). Use of measurement and evaluation of learning objectives 21425 measurement and evaluation of elementary learning achievement unit 15. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University. [in Thai]
