การประยุกต์แนวคิดการรู้ทางเศรษฐกิจในหลักสูตรเศรษฐศาสตร์ ในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานของประเทศไทย การประยุกต์แนวคิดการรู้ทางเศรษฐกิจในหลักสูตรเศรษฐศาสตร์ ในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
แนวคิดการรู้ทางเศรษฐกิจเป็นแนวคิดที่การกล่าวขึ้นในสังคมไทย ตั้งแต่การเริ่มประกาศใช้หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 เนื่องด้วยการสนับสนุนแนวคิดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โดยเป้าประสงค์หลักเพื่อให้เข้าใจนิยามและขอบข่ายของแนวคิดการเรียนรู้เท่าทันเศรษฐกิจ และแนวทางเบื้องต้นในการนำแนวคิดการรู้มาประยุกต์ใช้ในชั้นเรียนเศรษฐศาสตร์ สำหรับหลักสูตรในประเทศไทย ซึ่งเป็นหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 เป็นหลักสูตรที่โครงสร้างสามารถนำแนวคิดการรู้ทางเศรษฐกิจมาประยุกต์ใช้ผ่านการสอนในรูปแบบต่างๆ เช่น การสอนผ่านกรณีศึกษา การสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน การสอนโดยใช้บทบาทสมมติ ซึ่งแนวทางการสอนดังกล่าวเป็นแนวทางที่ทำให้ผู้เรียนเข้าใจมโนทัศน์เหล่านั้นผ่านประสบการณ์จริงที่นักเรียนได้เรียนรู้ ความรู้ของนักเรียนจะเป็นความรู้ระยะยาว และนักเรียนสามารถนำความรู้ไปตัดสินใจกับปัญหาทั้งในปัจจุบันและอนาคต ซึ่งตอบสนองเป้าหมายสูงสุดของแนวคิดการรู้ทางเศรษฐกิจที่มุ่งสร้างให้นักเรียนเป็นพลเมืองผู้รู้เท่าทันทางเศรษฐกิจ (Economic Literate Citizenship)
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Asaria, C., & Rebeck, K. (2012). Measurement technique of student performance and literacy: College and high school. In Hoyt, G. M. & McGoldrick, K. (Eds.) International handbook on teaching and learning economics. Cheltenham: Edward Elgar.
Bae, J. (2009). Internet-enhanced Seven-Jump Problem-based Learning: Promoting creativity, economic literacy, and argumentation skills. Other PBL Series, 145.
Baildon, M., & Damico, J. S. (2011). Social studies as new literacies in a global society: Relational cosmopolitanism in the classroom. Routledge.
Buckles, S. (1991). Guidelines for economic content in school programs. In Walstad, W, B., & Soper, J. C. Effective economic education in the school. The Joint Coucil on Economic Education and The National Education Association.
Chytilova, H. (2018). Economic literacy and money Illusion: An experimental perspective. Routledge.
Issarangkul Na Ayutthaya, W., & Anuntavorasakul, A. (2011). Seminar on social studies education: lower-secondary level. Bangkok: Faculty of Education, Chulalongkorn University. [in Thai]
Jantra, K. (2018). Geo-Literacy learning for our planet. Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Johnson, A. (2010). Making connections in elementary and middle school social studies (2nd ed.). Los Angeles: Sage.
Khemmani, T. (2010). Science of teaching: Key concepts for effective design in teaching and learning. Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Laney, J. D., & Willerson, A. (2016). Teaching economic literacy and justice. In Henning, M. B. Innovations in economic education: Promising practices for teachers and students, K–16. Taylor & Francis.
Levstik, L., & Tyson, C. (2010). Handbook of research in social studies education [electronic resource]. New York: Routledge.
Lietz, P., & Kotte, D. (2000). The importance of economic literacy. Peter Lang Pub.
Mankiw, N. (2008). Principles of economics (5th ed.). Mason, OH: Thomson/South-Western.
Mlller, S. (1991). The case for economics education in the school curriculum. In Walstad, W. B., Soper, J. C. (Eds). Effective economic education in the school. The Joint Council on Economic Education and The National Education Association.
Ministry of Education. (2008). Basic education core curriculum B.E. 2551 (A.D. 2008). Bangkok: Ministry of Education. [in Thai]
Ministry of Education and Training. (2018). New Civic Education Curriculum A.D. 2018. Hanoi: Ministry of Education and Training. [in Vietnamese]
Peterson, J. (2013). Economics Education after the Crisis: Pluralism, History, and Institutions. Journal of Economic Issues, 47(2), 401–410. doi:10.2753/jei0021-3624470213
Pianjud, D. (2008). The development of a web-based instructional model using collaborative and case-based learning for a Thai subject to develop the value of reasonableness in the sufficiency economy philosophy for grade seven students (Master thesis). Bangkok: Chulalongkorn University. [in Thai]
Remmele, B., & Seeber, G. (2012). Integrative economic education to combine citizenship education and financial literacy. Citizenship, Social and Economics Education, 11(3), 189-201.
Sangwanglao, J. (2018). A Comparative study of curriculum content of economics education in Thailand and Australia (Master thesis). Pokfulam: The University of Hong Kong.
Saunders, P. (1994). Global framework for teaching economics. In Walstad, W. An international perspectives on economics education. Kluwer Academic Publishers.
Schiro, M. (2013). Curriculum theory: Conflicting visions and enduring concerns (2nd ed.). Thousand Oaks, Calif.: Sage Publications.
Simachokedee, W. (1999). The effective learning through case study research. Rungsit Business Review, 2, 81-84. [in Thai]
Stamber, L. G. (2013). Economic literacy: Literacy for the digital age to teach in the K-12 Classroom. Retrieved From https://pier.macmillan.yale.edu/sites/default/files/files/Global%20Youth%20in%20the%20Digital%20Age/13_%20ECONOMIC%20LITERACY.pdf
Taweekunnatham, W. (2006). Problem-based activities. In Panich, W. (Eds.) Selected articles for social studies educators. Bangkok: Faculty of Education, Chulalongkorn University. [in Thai]
Walstad, W, B., & Soper, J. C. (1991). Effective economic education in the school. The Joint Coucil on Economic Education and The National Education Association.
