การพัฒนาหลักสูตรถ้ำหลวง ขุนน้ำนางนอน ด้วยกระบวนการโค้ช การพัฒนาหลักสูตรถ้ำหลวง ขุนน้ำนางนอน ด้วยกระบวนการโค้ช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปฏิบัติการกู้ภัยถ้ำหลวง ขุนน้ำนางนอนที่โด่งดังไปทั่วโลกในปี 2561 ที่ผ่านมาจะไม่เป็นเพียงตำนานจะมีชีวิตและเล่าขานต่อผ่านหลักสูตรสู่นักเรียน การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างและตรวจสอบคุณภาพหลักสูตรถ้ำหลวง ขุนน้ำนางนอน ด้วยกระบวนการโค้ช 2) ศึกษาความตระหนักและมุมมองของครูภายหลังเข้าร่วมกิจกรรมสร้างหลักสูตร ด้วยกระบวนการโค้ช กลุ่มเป้าหมายเป็นครูโรงเรียนบ้านจ้อง อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดอบรมครูพัฒนาหลักสูตรด้วยกระบวนการโค้ช ประเด็นคำถามในการสนทนากลุ่ม แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า
1. หลักสูตรถ้ำหลวง ขุนน้ำนางนอน ของโรงเรียนบ้านจ้องที่พัฒนาขึ้นเป็นหลักสูตรบูรณาการ บรรจุเป็นหลักสูตรกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ประกอบด้วย 6 หน่วยการเรียนรู้ ได้แก่ 1) ถ้ำหลวงน่ารู้ 2) ถ้ำหลวงการกู้ภัยที่โลกต้องจำ 3) วีรบุรุษถ้ำหลวง 4) สติและความเมตตา นำพาพ้นภัยพิบัติ 5) การเอาชีวิตรอดจากภัยติดถ้ำ และภัยธรรมชาติอื่น และ 6) รู้คุณค่า รู้รักษาถ้ำหลวง ผลการตรวจสอบคุณภาพจากการสนทนากลุ่ม พบว่า หลักสูตรมีความเหมาะสมอยู่ในระดับดี เมื่อนำไปทดลองนำร่องมีการปรับกิจกรรม เวลาเรียน และสื่อการเรียนรู้ให้เหมาะสมก่อนนำไปใช้จริง
2. ครูมีตระหนักเห็นความสำคัญของการมีส่วนร่วมในการถ่ายทอดเรื่องราวการกู้ภัยถ้ำหลวง ขุนน้ำนางนอนผ่านหลักสูตรสู่นักเรียนมีพลังบวก และมีกรอบความคิดเติบโตที่จะร่วมมือรวมพลังพัฒนาหลักสูตรถ้ำหลวง ขุนน้ำนางนอนเพื่อนักเรียน โรงเรียน และชุมชน
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Anunthavorasakul, A. (2018). Disaster survival curriculum to help children for emergencies. Retrieved August 5, 2018, from https://news.thaipbs.or.th/content/273324 [in Thai]
Boonyanuwat, R. (2018). Lesson learned from Tham Luang cave rescue. Retrieved August 9, 2018, from https://www.matichon.co.th/news-monitor/news_1534402 [in Thai]
Buason, R., (2009). Research and educational innovation development. Bangkok: L. T. Place Printing. [in Thai]
Chan, Emily Y. Y., Ling, Kelvin W. K., Mark, Carman K. M., & Liu, Sida. (2015). Train-the-trainer approach for improving school teachers' disaster risk literacy. Retrieved March 4, 2020, from http://www.hub.ccouc.cuhk.edu.hk/disaster-publications
Chondekar, N. R. (2018). Role of teachers in disaster management. International Journal of Science and Research (IJSR), 8(8), 2294-2296.
Chuerattanapong, J. (1996). Curriculum development: Principle and practices. Bangkok: Aline Place Publishing. [in Thai]
Consortium for Disaster Education Indonesia. (2011). A Framework of School-Based Disaster Preparedness. Retrieved December 10, 2014, from http://www.preventionweb.net/.../26013_26008aframeworkofschool
Elizabeth, F. (2018). The Impact of Coaching on Teacher Practice and Student Achievement. Learning Professional, 39(4), 16-19.
English, S., Sabatine, M. J., & Brownell, P. (2019). Professional Coaching: Principle and practice. New York: Springer Publishing Company.
Iamsamang, J. (2013). The development of peer cognitive coaching model to enhance coaching competency and instructional competency enhancing analytical thinking skills of commercial college teachers. Silpakorn Educational Research Journal, 5(4), 134-150. [in Thai]
Jantakoon, J. (2015). Disaster education: Learning approach to disaster preparedness activities (part 1). Journal of Education Naresuan University, 17(4), 188-201. [in Thai]
Jantakoon, J. (2020). Development of local earthquake disaster curriculum for schools in the area risk of earthquake through knowledge management (Research report). Bangkok: Thailand Science Research and Innovation. [in Thai]
Jarusombut, T. (2018). Coaching and facilitation for success and fulfillment. Bangkok: Print City. [in Thai]
Jitradab, S. (2018). Moopa team lesson learned: Adapting curriculum to enhance life skill. Retrieved October 15, 2018, from https://www.mcot.net/view/5b46dbdde3f8e4f601861301 [in Thai]
Lowriendee, W. (2013). Science of teaching supervision and coaching: Professional development: theory, strategy to practice (12th ed). Nakhorn Prathom: Faculty of Education, Silapakorn University. [in Thai]
Miller, S. D., & Rivera, D. J. (2016). Comparative emergency management: Examining global and regional responses to disasters. New York: CRC Press.
Posner, G. J. (1992). Analyzing the curriculum. New York: McGraw-Hill.
Patphol, M. (2015). Enhancing the potential of learning management model for Thailand teachers in border patrol police school. Veridian E–Journal, 8(1), 435–449. [in Thai]
Rhengrasamee, R. (2017). Coaching equation. Bangkok: Grande Point. [in Thai]
Rienzo, C., Rolfe, H., & Wilkinson, D. (2015). Changing Mindsets: Evaluation report and executive summary. London: National Institute of Economic and Social Research.
Seyle, C. D., Widyatmoko, S.C., & Silver, C. R. (2013). Coping with natural disasters in Yogyakarta, Indonesia: A study of elementary school teachers. School Psychology International, 34(4), 387–404.
Taba, H. (1962). Curriculum development theory and practice. New York: Harcourt, Brace and Word.
Thongtheaw, S. (2002). Principle and guideline for school-based curriculum development: A case study of 7 science subject in primary education level. Bangkok: Faculty of Education, Chulalongkorn University. [in Thai]
Uttharanun, S. (1989). Basic and curriculum development principle. Bangkok: Center Publication. [in Thai]
Wattanathorn, A. (2004). Community-based collaborative research in the process of curriculum development: A case study of curriculum in economics at the elementary educational level, Bann Thawai, Chiang Mai Province (Doctoral dissertation). Bangkok: Chulalongkorn University. [in Thai]
