A รูปแบบการจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรมในโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษ จังหวัดนครราชสีมา A CULTURAL DIVERSITY MANAGEMENT MODEL IN THE EXTRA-LARGE SCHOOL, NAKHON RATCHASIMA PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้การจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรม 2) ตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลตัวบ่งชี้กับข้อมูลเชิงประจักษ์ และ 3) เสนอรูปแบบการจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรมในโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษ จังหวัดนครราชสีมา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารและครูในจังหวัดนครราชสีมา จำนวน 420 คน โดยสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่น 0.888 วิเคราะห์ค่าสถิติพื้นฐานและองค์ประกอบเชิงยืนยันด้วยโปรแกรม Mplus7 และประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้และเป็นประโยชน์ของรูปแบบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 7 คน ผลการวิจัย พบว่า 1) การจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรมมี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) ภาวะผู้นำเชิงวัฒนธรรม มี 3 ตัวบ่งชี้
(2) การสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม มี 4 ตัวบ่งชี้ (3) การฝึกอบรมทางวัฒนธรรม มี 3 ตัวบ่งชี้ (4) การจัดวางบุคลากรที่หลากหลาย มี 3 ตัวบ่งชี้ และ (5) การจัดระบบพี่เลี้ยงและให้คำปรึกษา มี 3 ตัวบ่งชี้ 2) โมเดลตัวบ่งชี้การจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรมที่พัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า χ2 = 90.257, P-Value = 0.0521, Df = 70, RMSEA = 0.026, SRMR = 0.030, CFI = 0.996 และ TLI = 0.993 และ 3) รูปแบบการจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรมในโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษ จังหวัดนครราชสีมา ประกอบด้วย ชื่อรูปแบบ หลักการ วัตถุประสงค์ เป้าหมายและกลไกขับเคลื่อนมีความเหมาะสม ความเป็นไปได้และเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Akaraborworn, J. (2010). Model of diversity-based human development for balance and sustainability. Retrieved May 7, 2021, from http://www.drtanhrod.com/wp-content/uploads/2015/03/2010-SEP-Research-Full-Paper-final.pdf [in Thai]
Ansari, K. H., & Jackson, J. (1995). Managing cultural diversity at work. London: Kogan Page.
Arphattananon, T. (2018). Multicultural school: Policy on educational management of the Thai people in multicultural society. Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Asvaviriyakul, W. (2012). Perspectives, models and methods of school administration under the multicultural context (Independent Study). Chiang Mai: Chiang Mai University. [in Thai]
Bennett, R., Aston, A., & Colquhoun, T. (2000). Cross-cultural training: A critical step in ensuring the success of international assignments. Human Resource Management, 39(2-3), 239–250.
Bualar, K. (2017). cultural diversity management of human resources of a private organization in the service industries. Journal of Behavioral Science for Development (JBSD), 9(1), 1-17. [in Thai]
Caligiuri, P., Phillips, J., Lazarova, M., Tarique, I., & Biirgi, P. (2001). The theory of met expectations applied to expatriate adjustment: The role of cross-cultural training. International Journal of Human Resource Management, 12(3), 357-372.
Cox, T. H., & Blake, S. (1991). Managing cultural diversity: Implications for organizational competitiveness. The Academy of Management Executive, 5(3), 45-56.
Cushner, K., & Brislin, R.W. (1996). Intercultural interactions (2nd ed.). California: Sage Publication.
Edewor P. A., & Aluko A. Y. (2007). Diversity management, challenges and opportunities in multicultural organizations. International Journal of Diversity in Organizations, 5(6), 189-195.
Farren, C., & Nelson, B. (1999). Retaining diversity. Executive Excellence. New Delhi: Sage Publications.
Gastil, J. (1994). A definition and illustration of democratic leadership. Human Relations, 47(8), 953-975.
Haghirian, P. (2011). Successful cross-cultural management: A guide for international managers. New York: Business Expert Press.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Homan, A. (2017). Vive La Difference: the many faces of diversity. Amsterdam: University of Amsterdam.
Ireland, F. (2005). Cultural diversity strategy and implementation plan. Retrieved October 13, 2020, from https://failteireland.ie/failteireland/media/websitestructure/documents/4_corporate_documents/strategy_operations_plans/cultural-diversity-strategy-and-implementation-plan.pdf?ext=.pdf
Jandt, F. E. (2012). An introduction to intercultural communication: Identities in a global community. (7th ed.). Los Angeles: Sage Publication.
Kaewbooddee, K., & Kitdesh, A. (2018). Organization development by mentoring system (professional mentor). Mahidol R2R e-Journal, 5(1), 1-8. [in Thai]
Kaewpengkro, C. (2017). The development of cultural leadership indicators for Bunditpatanasilpa Institute (Doctoral dissertation). Maha Sarakham: Rajabhat Maha Sarakham University. [in Thai]
Keeves, P. J. (1988). Educational research methodology, and measurement: An international handbook. Oxford: Pergamon.
Kirton, G., & Healy, G. (2009). Using competency-based assessment centers to select judges–implications for equality and diversity. Human Resource Management Journal, 19(3), 302-318.
KonKanchana, S. (2004). A development of quality indicators for public (Doctoral dissertation). Bangkok: Srinakarinwirot University. [in Thai]
Kulik C. T., & Roberson, L. (2008). Diversity initiative effectiveness: What organizations can (and cannot) expect from diversity recruitment, diversity training, and formal mentoring programs. In Arthur P. Brief (Eds.), Diversity at Work (pp. 265-317). New York: Cambridge university Press.
Lertchitkarun, C., Wuthiwatchaikaew, T., & Ladasawan, K. (2016). An organization of happiness in the midst of diversity. Bangkok: At for Print. [in Thai]
Mathis, R. L., & Jackson, J. H. (2002). Human resource management (2nd ed.). Toronto: South-Western College Publishing.
Mavuso, M. A. (2007). Mentoring as a knowledge management tool in organizations (Master thesis). Matieland: University of Stellenbosch.
Nataatmadia, I., & Dyson, L. E. (2005). Managing the modern workforce: Cultural diversity and its implications. Proceedings of the 2005 Information Resources Management Association International Conference: Managing Modern Organizations Through Information Technology.
Nijaneat, C. (2017). Model development research in social sciences and education. Suratthani Rajabhat Journal, 4(2), 71-102. [in Thai]
Noe, R. A. (2010). Employee training and development (4th ed.). New York: McGraw-Hill.
Office of the Basic Education Commission. (2020). Education management information system. Retrieved November 16, 2020, from http://data.bopp-obec.info/emis/index_area.php?Area_CODE=101731 [in Thai]
Office of the Education Council. (2008). Directional framework for educational development during the 10th National Economic and Social Development Plan (2007 - 2011) in line with the National Education Plan (2002 - 2016). Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Phengsawat, W. (2010). Model development research. Rajabhat Sakon Nakhon University Journal, 2(4), 1-15. [in Thai]
Pitts, D. W. (2005). Diversity, representation, and performance: Evidence about race and ethnicity in public organizations. Journal of Public Administration Research and Theory, 15, 615-631.
Raksapakdee, P., & Charernkul, N. (2015). A study of factors affecting decision making of parents for their children to study in extra-large secondary schools under the Office of Secondary Educational Service Area 2. An Online Journal of Education, 10(3), 28-40. [in Thai]
Runcharoen, T. (2012). Professionalism in educational management and administration: Education reform era (Revised version) for reforming round 2 and external assessment round 3 (7th ed.). Bangkok: Khawfang. [in Thai]
Sutthirak, R. K., & Sorakraikitikul, M. (2017). Diversity management through human resources management practices. Valaya Alongkorn Review (Humanities and Social Science), 7(3), 49-59. [in Thai]
The Secondary Educational Service Area Office Nakhon Ratchasima. (2021). Basic education development plan for the three years 2020-2022 (revised edition) for the fiscal year 2021. Retrieved May 7, 2021, from https://sites.google.com/a/mattayom31.go.th/klum-nyobay-laea-phaen/xeksar-dawnhold [in Thai]
