แนวทางการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยฐานชุมชน ด้วยการบูรณาการแหล่งเรียนรู้ทางคติชนท้องถิ่น เพื่อส่งเสริมสมรรถนะสำคัญของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 GUILDELINES FOR THAI COMMUNITY-BASED LEARNING INTEGRATED WITH FOLKLORE RESOURCES TO PROMOTE LEARNERS’ COMPETENCIES IN 21ST CENTURY
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 อันนำไปสู่แนวทางการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยฐานชุมชน ด้วยการบูรณาการแหล่งเรียนรู้ทางคติชนท้องถิ่น เพื่อส่งเสริมสมรรถนะสำคัญของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 และ 2) นำเสนอแนวทางและตัวอย่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยฐานชุมชน ด้วยการบูรณาการแหล่งเรียนรู้ทางคติชนท้องถิ่น ในรายวิชาภาษากับวัฒนธรรม ที่ผู้เขียนได้ออกแบบและทดลองนำไปใช้ในการจัดการเรียนรู้ที่ผ่านมา ผลจากการศึกษาแนวคิดในการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของประเทศไทยพบว่า สมรรถนะสำคัญของผู้เรียนตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2551 มีความสอดคล้องกับทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (3Rs8Cs) ตามทิศทางการศึกษาโลก อีกทั้งยังพบว่าแนวคิดการจัดการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐานตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สามารถนำมาใช้เป็นแนวทางในพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยฐานชุมชนในรายวิชาภาษากับวัฒนธรรมที่ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับวัฒนธรรมไทยในรูปแบบคติชนท้องถิ่น โดยการนำผู้เรียนออกสู่ชุมชนเพื่อสร้างประสบการณ์การเรียนรู้ด้วยตนเองในบริบทชีวิตจริง อีกทั้งยังเป็นการส่งเสริมและพัฒนาสมรรถนะสำคัญของผู้เรียนที่สัมพันธ์กับทักษะ 3Rs8Cs ตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่ระบบการศึกษาทั่วโลกได้ให้ความสำคัญและใช้เป็นแนวทางการพัฒนาในปัจจุบัน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Atthakorn, K. (1976). Folk lore. Bangkok: Supervisor agency Department of Teacher Training. [in Thai]
Dibyamandala, J. (2020). Education in language society and culture. Bangkok: Charansanitwong Printing. [in Thai]
Halliday, M. A. K. (1978). Language as social semiotic. London: Edward Arnold.
Kolb, D. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning process. City: Prentice Hall.
Kramsch, C. (1998). Language and Culture. Oxford: Oxford University Press.
Office of the Education Council. (2014a). Guidelines for the development of Thai education and preparation for the 21st century (Research report). Bangkok: Office of the Education Council. [in Thai]
Office of the Education Council. (2014b). Trends in the future of education and Thai learning in B.E. 2573 (Research report). Bangkok: Office of the education council. [in Thai]
Office of the Education Council. (2017). National Education Plan B.E. 2560-2579. Bangkok: Office of the Education Council. [in Thai]
Office of the Education Council. (2019a). Education in Thailand B.E.2561/2562. Bangkok: Office of the Education Council. [in Thai]
Office of the Education Council. (2019b). Guidelines for the development of students competency at the basic education level. Bangkok: Office of the Education Council. [in Thai]
Phanich, V. (2013). Building a learning into the 21st century. Bangkok: The Siam Commercial Foundation. [in Thai]
Punyaphruk, S. (2018). Step into a new way of learning management in the 21st century. Bangkok: Danex intercorporation. [in Thai]
Rittikoop, W. (2018). Community-based learning: Effective pedagogy strategies for teachers in the 21st century. Journal Chiang Rai Rajabhat University, 11(3), 179- 191. [in Thai]
Thavornseth, A. (2003). Folk lore. Bangkok: Suan Sunandha Rajabhat University Book Center. [in Thai]
The National Institute of Educational Testing Service. (2012). Handbook of a Competency Appraisal for Basic Education students based on the Basic Education Core Curriculum B.E. 2551. Bangkok: National office of Buddhism printing. [in Thai]
