รูปแบบการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล วิธีดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 3 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่1 การศึกษาองค์ประกอบและแนวทางการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล โดยการสังเคราะห์เอกสารและสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 7 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสังเคราะห์เอกสาร และแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ขั้นตอนที่ 2 การสร้างและตรวจสอบความเหมาะสมของรูปแบบการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล โดยผู้วิจัยยกร่างรูปแบบและตรวจสอบความเหมาะสมของรูปแบบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 11 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ขั้นตอนที่ 3 การประเมินความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์ของรูปแบบการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัลโดยผู้บริหารสถาบันอุดมศึกษา จำนวน 38 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) วัตถุประสงค์ของการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล 2) หลักการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล 3) ขอบข่ายภาระงานการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล 4) กระบวนการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล และ 5) แนวทางการประเมินรูปแบบการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล รวมทั้งเงื่อนไขความสำเร็จ ผลการตรวจสอบรูปแบบการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัล พบว่า มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด รูปแบบการบริหารสถาบันอุดมศึกษาในยุคดิจิทัลมีความเป็นไปได้อยู่ในระดับมาก และมีความเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Ameen, A., & Baharom, M. N. (2019). The assessment of effects of performance appraisal purposes on employee performance in Nigerian civil service. Journal of Social Sciences and Humanities, 16(5), 1-17.
Chansila, W. (2018). Strategic management towards improving educational quality. Phitsanulok: Rattanasuwan Printing.
Chiangkul, W. (2016). Report of the state of Thai education 2014/2015: How to transform Thai education to keep up with the world in the 21st century. Retrieved February 9, 2021, from https://spe.go.th/files/com_news_service/2016-05_5f47bdb1bf5fc31.pdf
Dubrin, A. (2010). Essentials of management. New York, USA: South-Western Cengage Learning.
Maesincee, S. (2017). Education administration to create Thailand 4.0 Bangkok. Bangkok: Faculty of Education, Chulalongkorn University.
Panich, V., & Mahaisavariya, B. (2019). The 10th annual honorary speech to Professor Dr. Kasan Chatikavanij at the 50th anniversary of His Majesty the King’s Name, 131st anniversary of Mahidol University: “University of the Future.” Nakhon Pathom: Research Administration Division, Mahidol University.
Report of Future of Learning by National Innovation Agency (Public Organization) with Future Tales Lab by Magnolia Quality Development Corporation Limited: MQDC (2021). Futures and Beyond: Navigating Thailand toward 2030. Retrieved November 16, 2021, from https://api.futuretaleslab.com/upload/1M8cl3Vh1pqgoSZf.pdf
Rothwell, W. J., Stavros, J. M., & Sullivan, R. L. (2016). Practicing organization development: Leading transformation and change (4th ed.). New Jersey, USA: John Wiley and Sons.
Srithammarat, Y. (1998). Public personnel administration. Bangkok: Thammasat University.
Thai Royal Government Gazette. (2019). SE Thailand, 2019. Retrieved 24 December 2020, from https://www.sethailand.org/Stanford_University
