นวัตกรรมการพัฒนาศักยภาพผู้นำกิจกรรมทางกายเพื่อสร้างเสริมสุขภาพแก่ผู้สูงอายุในตำบลปงแสนทอง อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปรากฏการณ์ในชุมชนที่สำคัญต่อการพัฒนาศักยภาพผู้นำกิจกรรมทางกาย เพื่อสร้างเสริมสุขภาพแก่ผู้สูงอายุ 2) สร้างและตรวจสอบนวัตกรรมกระบวนการพัฒนาศักยภาพผู้นำกิจกรรมทางกาย และ 3) ศึกษาการใช้นวัตกรรมกระบวนการพัฒนาศักยภาพผู้นำกิจกรรมทางกาย ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 63 คน ได้แก่ ผู้นำชุมชน 5 คน ผู้นำกิจกรรมทางกาย 20 คน ผู้รู้ศิลปวัฒนธรรม 3 คน ผู้ปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับผู้สูงอายุ 5 คน และ ผู้ประเมินนวัตกรรม 7 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) และผู้สูงอายุ 23 คน เลือกแบบอาสาสมัคร (Volunteer Sampling) เครื่องมือวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ แบบประเมิน แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และคู่มือนวัตกรรม สถิติที่ใช้วิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลวิจัยพบว่า 1) องค์กรในชุมชนมีปัจจัยที่เอื้อประโยชน์ ได้แก่ การรวมกลุ่ม สถานที่ ความพร้อมผู้นำ ปัญหาผู้สูงอายุ ได้แก่ กิจกรรมทางกายไม่เพียงพอขาดความเหมาะสม ปัญหาผู้นำ ได้แก่ ขาดทักษะการออกแบบกิจกรรมแก่ผู้สูงอายุ ขาดการเรียนรู้ที่เน้นปฏิบัติ 2) ผลการสร้างและตรวจสอบนวัตกรรมกระบวนการพัฒนาศักยภาพผู้นำกิจกรรมทางกาย พบว่า กระบวนการพัฒนานวัตกรรมมี 5 ขั้น ได้แก่ ขั้นที่ 1 วิเคราะห์ SWOT ขั้นที่ 2 อบรมพัฒนาศักยภาพผู้นำ ขั้นที่ 3 ผู้นำออกแบบกิจกรรม ขั้นที่ 4 ดำเนินกิจกรรมโดยผู้นำ และขั้นที่ 5 ผลการพัฒนาศักยภาพผู้นำ และ 3) ผลประเมินการใช้นวัตกรรมกระบวนการพัฒนาศักยภาพผู้นำ พบว่า ผู้นำกิจกรรมทางกายออกแบบกิจกรรมแก่ผู้สูงอายุ 3 กิจกรรม ได้แก่ ชุดความรู้กิจกรรมทางกาย กิจกรรมการเต้นแอโรบิกมวยไทย และ กิจกรรมออกกำลังกายผสมผสานการฟ้อนเจิง มีคะแนนศักยภาพผู้นำภายหลังเข้าร่วมใช้นวัตกรรมสูงกว่าก่อนใช้นวัตกรรม ผลลัพธ์ที่เกิดกับผู้นำ ได้แก่ ตระหนักถึงกิจกรรมทางกาย มีทัศนคติเชิงบวกในการดำเนินชีวิต เห็นคุณค่าในตนเอง รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน และ ผลลัพธ์ที่เกิดกับผู้สูงอายุ ได้แก่ เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างผู้สูงอายุและปรับพฤติกรรมในดูแลสุขภาพทางกาย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Focus Group Discussion. (2022). Health issues of the elderly in Pong Saen Thong Subdistrict, Mueang District, Lampang Province. Focus group discussion conducted on August 7, 2022.
Judith, A. B. L. (2001). The Empowerment Approach to Social Work (2nd ed.). New York: Columbia University Press.
Kelang Nakhon Municipality Office. (2024). Senior Center Information. Retrieved April 13, 2024, from https://www.kelangnakorn.go.th/kelang/?cat=193
Khammani, T. (2010). The art of teaching: Knowledge for designing effective learning processes. Bangkok: Chulalongkorn University.
Klapsri, S. (2013). Development of scout activities to build leadership among Thai youth (Doctoral dissertation). Nakhon Ratchasima: Vongchavalitkul University.
Kongjareon, M. (2017). Development of a community Empowerment model for the promotion of democratic and civic conscience. Srinakharinwirot Journal of Educational Studies, 18(2), 110-127.
Lampang Provincial Statistical Office. (2022). Lampang Provincial Statistical Report. Bangkok: National Statistical Office, Ministry of Information and Communication Technology.
Lampang Social Welfare Development Center for Older Persons. (2016). Elderly data in Lampang Province. Retrieved from https://www.olderlampang.go.th
Mahidol University. (2021). Guidelines for exercise and creating leaders in elderly health promotion. Nakhon Pathom: Faculty of Physical Therapy, Mahidol University.
Nujoy, A., Disathaporn, C., & Lohitwises, S. (2017). Development of community leader potential to become a learning community leader. Journal of Industrial Education, 11(1), 119–130.
Panya, P. (2022). Statistics for research. Maha Sarakham: Taksila Printing.
Phutthakosa, K. (2011). Comprehensive community development handbook for learning communities. Bangkok: National Research Council of Thailand.
Sandi, C. (2011). Risk assessment and intervention for vulnerable older adults. Medical Journal, 53(8), 421-425.
Srisa-ard, B. (2010). Basic Research (8th ed.). Bangkok: Suweeriyasarn.
Tiaotrakul, A., Koeipakvaen, T., & Sertbudra, P. (2019). Development of physical activity leaders using the process of contemplative education to promote elderly health. PSAKU International Journal of Interdisciplinary Research, 8(2), 180-190.
Tyler, R. W. (1986). Educational Evaluation: New Roles, New Means. University of Chicago Press.
Vejyachai, A. (2012). Empowerment in social work practice. Bangkok: Thammasat University Press.
Whitmore, E. (1988). Participation, empowerment, and welfare. Canadian Review of Social Policy, 22, 51-60.
Wiratchai, N. (2000). The frontier of knowledge in research and statistics. Chonburi: College of Public Administration, Burapha University.
Witayudom, V. (2015). Leadership (New approach). Bangkok: Thanathat Printing.
Witoonset, P., Sanamthong, E., Koohathongsumrit, N., & Panjan, W. (2020). The model of recreation leader development for trainers in Thailand. Journal of Humanities and Social Sciences, Ubon Ratchathani Rajabhat University, 11(2), 325–337.
Worakam, P. (2016). Educational research (8th ed.). Maha Sarakham: Taksila Printing.
World health organization. (2010). Global Recommendations on Physical Activity for Health. Geneva: World Health Organization.
