การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้ของกลุ่มอาชีพผ้าทอมือจังหวัดเลย (THE DEVELOPMENT OF KNOWLEDGE MANAGEMENT MODEL OF HAND – WOVEN SILK CAREER GROUP IN LOEI)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) ศึกษาสภาพและปัญหาการจัดการความรู้ของกลุ่มอาชีพผ้าทอมือจังหวัดเลย 2) สร้างรูปแบบการจัดการความรู้ 3) ประเมินรูปแบบการจัดการความรู้ วิธีดำเนินการวิจัยในด้าน การศึกษาสภาพและปัญหาการจัดการความรู้ ข้อมูลได้จากการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิด้านผ้าทอมือ จำนวน 11 คน การร่างรูปแบบการจัดการความรู้ จากข้อมูลในตอนแรกบูรณาการกับกรอบแนวคิดทฤษฎีการจัดการความรู้ของ Marquardt 6 ขั้นตอน และแนวคิดทฤษฎีการสร้างความรู้ของ Nonaka and Takeuchi จำนวน 4 ขั้นตอน ตรวจสอบโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 7 คน และการประเมินรูปแบบการจัดการความรู้ โดยการสัมมนาอิงผู้เชี่ยวชาญ (Connoisseurship) จำนวน 7 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย () และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ผลการวิจัย พบว่า สภาพและปัญหาการจัดการความรู้สรุปเป็น 8 ด้าน คือ 1) การจัดทำฐานข้อมูลความรู้ 2) การแสวงหาความรู้ 3) การสร้างความรู้ 4) การจัดเก็บความรู้ 5) การวิเคราะห์และสกัดความรู้ 6) การถ่ายโอนและเผยแพร่ 7) ประยุกต์และทำความรู้ให้ถูกต้อง 8) ปัจจัยแวดล้อม(ภายในและภายนอก) รูปแบบการจัดการความรู้ประกอบด้วย 9 องค์ประกอบ 28 กิจกรรมผลการประเมินรูปแบบการจัดการความรู้ พบว่า รูปแบบการจัดการความรู้ มีความเป็นประโยชน์ และความเป็นไปได้ในการนำไปใช้ในระดับมาก
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
2. Buosonte, R. (2007). Direction and area of evaluation. (2nd ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
3. Chantavanich, S. (2556). Qualitative research (21th ed.). Bangkok: Darn Sutha Press. [in Thai]
4. Charoensethamaha, S. (2010). The development of a management model for local vocational organizations (Doctoral dissertation). Bangkok: Ramkhamhaeng University. [in Thai]
5. Kaewmamee, S., MuangKaow, S., Jansila, V., Mejang, S., & Panichparinchai, T. (2017). A model of participatory management through governing board for promoting the efficiency of the primary educational service area office. Journal of Education Naresuan University, 19(1), 171-183. [in Thai]
6. Katkarn, P., Srisanyong, S. and Singlop, S. (2017). The effects of problem-based learning for developing science learning achievement, problem solving abilities and scientific attitude of Prathomsuksa 6 students. Journal of Education Naresuan University,19(1), 77-89. [in Thai]
7. Kingo J. Mchombu, Gwynneth Evans, & Kelly Bruton. (2004). Sharing knowledge for community development and transformation: A handbook. Canada: Oxfam Canada.
8. Marquardt, M. (1996). Building the learning organization. New York: McGrawHill.
9. Nonaka, I., & Hirotaka Takeuchi. (1995). The knowledge-creating company: How Japanese companies create the dynamics of innovation. Oxford: Oxford University Press.
10. Office of the National Economic and Social Development Council. (2016). National Economic and Social Development Plan No. 12. Retrieved from www.ldd.go.th/www/files/78292.pdf [in Thai]
11. Panich, V. (2008). Knowledge management for practitioner (4th ed.). Bangkok: Sukkhapabjai Group. [in Thai]
Peter F. Drucker, & John Seely Brown. (2013). Harvard business review on knowledge management (N. Sintrakarnpon, Trans). Bangkok: Expernet. [in Thai]
12. Rawdruan, T. (2004). Guideline to develop plant production in Loei province. Bangkok: Agricultural Research and Development Region 3, Department of Agriculture. [in Thai]
13. Saikietiwat, C., & Yuangsoi, P. (2017). Learning management philosophy model based on the sufficiency economy to enhance the concept of living adequate in the ASEAN way for elementary students. Journal of Education Naresuan University, 19(1), 219-230. [in Thai]
14. Vicharn, B. (2007). Knowledge management in action. Bangkok: Expernet. [in Thai]
15. Wicheanpunya, P. (2004). Knowledge management: Basic and application. Bangkok: Expernet. [in Thai]
