แนวทางการจัดการศึกษาสันติศึกษาเพื่อลดความรุนแรงในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน (THE GUIDELINES FOR MANAGING PEACE EDUCATION FOR REDUCE VIOLENCE IN BASIC EDUCATION SCHOOLS)
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพความรุนแรงในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน 2) เพื่อนำเสนอแนวทางการจัดการศึกษาสันติศึกษาเพื่อลดความรุนแรงในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานโดยมีวิธีการดำเนินการศึกษาค้นคว้า ดังนี้ แหล่งข้อมูลของงานวิจัย ได้แก่ โรงเรียนเครือข่ายสันติศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น และโรงเรียนนำร่องสันติศึกษาจากโครงการ สันติศึกษาในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 3 โรงเรียน คือ 1) โรงเรียนบ้านกง (ประชานุกูล) 2) โรงเรียนสันติธรรมวิทยา 3) โรงเรียนสวนสวรรค์วิทยา เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลครั้งนี้ คือ การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) โดยผู้วิจัยได้ทำแนวคำถามจากการศึกษาเอกสาร และตำราต่างๆ สร้างแนวคำถามให้ครอบคลุมในเรื่องของความรุนแรงในสถานศึกษาและการใช้สันติศึกษาเพื่อลดความรุนแรงในสถานศึกษา หลังจากนั้นผู้วิจัยได้ทำการร่างแนวทางการจัดการศึกษาสันติศึกษาเพื่อลดความรุนแรงในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานแล้วนำกลับไปให้ผู้ให้ข้อมูลตรวจสอบและแสดงความคิดเห็นเพื่อนำกลับมาปรับปรุงอีกครั้ง ผลการศึกษา พบว่า 1) การศึกษาสภาพปัญหาของสันตึกษาในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในปัจจุบันจะสามารถพบได้ว่า การจัดการศึกษาสันติศึกษาในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในปัจจุบันมักเป็นรูปแบบเดิมที่มีอยู่แล้วและยังไม่ชัดเจน เช่น การจัดกิจกรรทางศาสนา การปลูกฝังความสามัคคี เป็นต้น 2) แนวทางการจัดการศึกษาสันติศึกษาในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานให้เป็นการจัดกิจกรรมสันติศึกษา และการเรียนสันติศึกษาเพื่อลดความรุนแรงในสถานศึกษาแบบบูรณาการกับรายวิชาอื่นๆ ที่มีอยู่ รวมไปถึงยังต้องเพิ่มความสามารถของครูผู้สอนให้มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสันติศึกษาอย่างแท้จริง อีกทั้งผู้วิจัยยังยกตัวอย่างกิจกรรมสันติศึกษาและรายละเอียดของกิจกรรมเพื่อลดความรุนแรงในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
2. Phumpakdeepan, W. (2004). The discursive practice of violence against self identity in the schooling system. Bangkok: Srinakharinwirot University. [in Thai]
3. Satha-Anand, C. (1990). Challenging options: Violence and non-violence. Bangkok: Komol Publishing. [in Thai]
4. Sittiraj, T., Pakdeewong, P., Kornpuang, A., & Chanbanchong, C. (2015). The scenarios of administration of secondary education in Thailand in the next two decades. Education Naresuan University, 17(3), 71-81. [in Thai]
5. Sinlarat, P. (1987). Peace Education: Pattern and management. In Arunee, v. (Ed.). The article from academic conference of peace education and conflict resolution. Bangkok: Faculty of Education Chulalongkorn University. [in Thai]
6. Sinlarat, P. (1990). Education for peace. Nonthaburi: Faculty of liberal arts Sukhothai Thammathirat Open University. [in Thai]
7. Sujitamrak, R. (1990). Peace studies and peace. Nonthaburi: The School of Liberal Arts Sukhothai Thammathirat Open University. [in Thai]
8. Suvannathat, C. (1973). morality development methods: The subcommittee of moral development in child training development program. Bangkok: Aksornthai. [in Thai]
9. Sukkarinkul, C., & Watcharasindhu, A. (2014). Prevalence of bullying and associated psychosocial factors among lower secondary school students in Muang, J Psychiatr Assoc Thailand Chiangmai, 59(3), 221-230. [in Thai]