Factor Analysis of Encouragement Participatory on a Civil State
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The model of encouragement of participatory on the civil state was an indicator that public organizations have seriously reformed their staffs’ operations following central policies. This research aimed to confirm the model of encouragement of participatory based on civil state under Thailand 4.0 policy whether the empirical data was consistent with the theory or not. The sample consisted of 398 participants who live in a local organization in Pathum Thani Province.
Data analysis results using exploratory analysis and confirmatory analysis to find the model's consistency indicated that the model had a consistency index specified in the following criteria/df = 1.40, p=0.06, CFI=0.99, GFI=0.98, RMSEA=0.03. There were two latent variables from seventeen observable variables, i.e., operational transparency and security. Simultaneously, no bribes/kickbacks from the business sector (t=13.32) and no terrorist incidents occurred in the area (t=13.33) clearly showed the highest correlations on the latent variable, respectively, at a significant level at 0.01. Under the direction of the local organization's work reform, the development guidelines have been analyzed on the findings.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อต้องอ้างอิงวาสาร
References
ฐิติมา อุดมศรี. (2012). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษา
องค์การบริหารส่วนตำบลในคลองบางปลากด อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ. Veridian E-Journal, Su, 5(3), 220-238.
นันทิดา จันทร์ศิริ. (2558). ธรรมาภิบาลระดับท้องถิ่น: มุมมองด้านการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารจัดการท้องถิ่น. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 95-117.
มานิต วัฒนเสน. (2559). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการตรวจสอบการบริหารกิจการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 9(2), 90-107.
มุรธาธีร์ รักชาติเจริญ. (2558). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการบริหารจัดการน้ำทางการเกษตรอย่างยั่งยืนของชุมชนในลุ่มน้ำลำเชียงไกร. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(1), 76-87.
Azmat, F. & Coghill. K. (2005). Good Governance and Market-Based Reforms: A Study of Bangladesh. International Review of Administration Sciences, 71(4).
Bevir, M. (2010). Democratic Governance. Princeton and Oxford: Printon University. Costello, A. B. & Osborne, J. W. (2005). Best practices in exploratory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Practical Assessment, Research, & Evaluation, 10, 1-9.
Ispacethailand. (2017). [Online] from https://goo.gl/t3gw3d Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global Perspective (7th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Jachtenfuchs, M. (2001). The Governance Approach European Integration. Journal of
Comman Market Studies, 39(2), 245-264.
Kananurak, N. (2011). Leadership Role for Producing Professional Employees. University of the Thai Chamber of Commerce Journal, 31(1), 123-133.
Nanda, V.P. (2006). The Good Governance Concept Revisited. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 603(1).
Oldekop et al. (2015). 100 key research questions for the post‐2015 development agenda. [Online]. from onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/dpr.12147/full
Schumaker, R.E., & Lomax, R.G. (2004). A Beginner’s Guide to Structural Equation Modeling (2nd ed.). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Srimahawaro, W. (2018). The reduction of sustainable inequality and unfair transitional period of Thailand. Narkbhutparitat Journal Nakhon Si Thammarat Rajabhat University, 10(2), 40-48.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.