Contents and Strategies of Foretelling Descriptions on an Application of Fortune Sticks: Siamsi DooDuang
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aimed to explore the foretelling of an online fortune stick towards its descriptive contents and strategies. The data collection was conducted via an application called Siamsi DooDuang. The application
gathered foretelling of the fortune sticks from 20 famous temples and joss houses in Thailand. There was a total of 600 sticks, 30 sticks from each place. The findings revealed that the foretelling was in prose and verses with 11 topics: luck, love & mate, health, lawsuit, debt, relatives, children,
careers, enemies, teaching, and traveling. The description had three parts of strategies: introducing, foretelling, and ending. The descriptions in the introduction were mainly relevant to foretelling, nature, distance and separation, humans, biography of Lord Buddha, properties, animals, characters in tales, and traveling, respectively. The descriptions in the foretelling mostly showed positive signs, mediocre signs, and negative signs, respectively.
The descriptions at the end were mostly relevant to numbers, closing hints, suggestions, and blessings, respectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อต้องอ้างอิงวาสาร
References
ชาคริต อนันทราวัน. (2539). วรรณกรรมใบเซียมซี. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ชุมสาย สุวรรณชมภู.(2551). “การเสี่ยงทายในวรรณคดีไทย : เสี่ยงน้ำ เสี่ยงลูก เสี่ยงเทียน,” วารสารอักษรศาสตร์, 30 (1), 80-94.
ต่อศักดิ์ เกษมสุข และคณะ. (2558). วรรณกรรมใบเซียมซีไทยและลาว. วาร สารบัณฑิตศึกษา, 12(56), 125-134
ธนภรณ์ ภู่แก้ว. (2562). ภาษา เนื้อหา และความเชื่อในใบเซียมซีภาษาจีนวัดมังกรกมลาวาส (วัดเล่งเน่ยยี่ 1)และวัดบรมราชากาญจนาภิเษกอนุสรณ์ (วัดเล่ง เน่ยยี่ 2). ฐานข้อมููลบทความวิจัยของนักศึกษาสาขาวิชาเอเชียศึกษา คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.http://isas.arts.su.ac.th/wp-content /uploads/2562/langliterature/05590613.pdf
ปุณณฑรีย์ เจียวิริยบุญญา. (2563). มานุษยวิทยาการพยากรณ์: ประสบการณ์ในการพยากรณ์ดวงชะตาบนพื้นที่สื่อสังคมออนไลน์ในชีวิตประจําวันของชาวดิจิทัลไทย. วารสารมนุุษยศาสตร์์สาร, 22(2), 137-160
เพ็ญศรี บูรพาวิจิตรนนท์. (2539). วิเคราะห์ ภาพพจน์ เนื้อหา และความเชื่อจากใบเซียมซีของวัดในภาคเหนือ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์].มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มะลิ จรุงเกียรติ. (2549). การศึกษาวรรณกรรมใบเซียมซีของวัดในจังหวัดภาคกลาง. [วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์์]. มหาวิทยาลัยศรีนคริน ทรวิโรฒ.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 (พิมพ์ครั้้งที่่ 2). นานมีบุ๊คส์์.
ลักษณา โตวิวัฒน์. (2539). เก็บตกใบเซียมซีที่มอดินแดง. วารสารวรรณวิทัศน์, 2, 159 – 166.
ลักษณีวไล ภูษาวิโศธน์. (2551). ศึกษาการใช้ภาษาและเนื้้อหาในใบเซียมซี. [วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วราภรณ์ แซ่ลิ้ม. (2551). ความเชื่อเรื่องการเสี่ยงเซียมซีในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์: กรณีศึกษาในเขตจังหวัดนครปฐม. [วิทยานิพนธ์์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์].มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
สุทธิพงศ์ นามเกิด. (2549). โวหาร ภาพพจน์ เนื้อหา และความเชื่อที่ปรากฏในใบเซียมซี ในอำเภอเมือง จังหวัดลพบุุรี. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์].มหาวิทยาลัยราชภัฎเทพสตรี.
สุวิทย์ ภักดีราษฎร์. (2537). ศิลปวัฒนธรรมดำเนินการ เสี่ยงทายเซียมซี.วัฏจักรการเมือง.
วราภรณ์ แซ่ลิ้ม. (2551). ความเชื่อเรื่องการเสี่ยงเซียมซีในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์: กรณีศึกษาในเขตจังหวัดนครปฐม. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์].มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.