Sexuality and Feminism: Conception of Ecological Culture in Isan Folk Literatures
Main Article Content
Abstract
This article aims to study sexuality and feminism in Isan Folk Literatures by implementing the conceptual idea of Ecofeminism to analyze the meaning of ecological culture.
The results of the study found that sexuality and feminism are interpreted through Isan Folk Literatures in three conceptions: 1) Sexuality of Male and the right of patriarchy; 2) sexuality and conception of traditional agriculture and 3) females and pressure in terms of sexuality.
According to the study, sexuality of male, meanings in literatures, are reflected through the discourses describing characters as ‘husband’ and fraternity. These words have been used in Isan Folk Literatures until becoming a myth or a sign in Isan culture in which men have gotten a privilege and higher social recognition than their wives and their children.
In Isan Folk Literature, sexuality of female is praised as Goddess of birth who protects crops according to a conception of traditional agriculture. Based on a conception of feminism, an analization of feminism reveals that sexuality of female implies being pressured, sexual harassment, compelling and violating natural purity. These meanings are interpreted from the natural signs expressed through female characters.
The study of “Sexuality” through a conception of ecofeminism appeared in folk literature reflects that Isan people recognize the importance of living with nature and relationship between human beings and nature. A role of female in folk literature reflects the sign of the goddess of birth in traditional agriculture society. Sexuality of female harassed by sexuality of male in folk literature reflects characteristics of the people in the city who seem to only take advantage from natural purity in conception of ecofeminism interestingly.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อต้องอ้างอิงวาสาร
References
กรมการจัดหางาน. สรุปการจดทะเบียนแรงงานต่างด้าว ทั่วประเทศตั้งแต่วันที่ พฤศจิกายน 2558. [ออนไลน์]. ได้จาก: http://wp.doe.go.th [สืบค้นเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2558].
กนกพร ดีบุรี. (2542). เครือข่ายทางสังคมของผู้ หญิงในระบบรับเหมาช่วง: กรณีศึกษาการผลิตเสื้อผ้าสำเร็จรูปในอำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาสังคม.
ขวัญชนก สันฐาน. (2554). กระบวนการย้ายถิ่นของหญิงอาชีพนวดแผนไทยในชนบทอีสาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมวิทยา การพัฒนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
มณีมัย ทองอยู่ และดษฎี อยุวัฒน์. (2548). เครือข่ายทางสังคมของแรงงานข้ามชาติลาวในประเทศไทย.วารสารสังคมลุ่มน้ำโขง, 11(2).
น้ำเพชร เพชรดี. (2557). การปรับตัวของแรงงานต่างด้าว: กรณีศึกษาแรงงานลาว อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนามหาวิทยาลัย ราชภัฏอุบลราชธานี.
วัชรี ศรีคำ. (2557). แรงงานย้ายถิ่นเวียดนามในเขตเทศบาล เมืองอุบลราชธานี. วารสารลุ่มน้ำโขง, 10(1).
ประมวล สุขกล่อม. (2547). แรงงานลาวอพยพในภาคอีสาน: กรณีศึกษาแรงงานอพยพในจังหวัดมุกดาหาร. วิทยานิพนหลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สักกรินทร์ นิยมศิลป์. (2554). จุดเปลี่ยนกระแสการย้ายถิ่นในเอเชีย: สู่ยุคการรวมตัวทางเศรษฐกิจของภูมิภาค. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สุวพร ผาสุก. (ม.ป.ป.). พฤติกรรมการย้ายถิ่นของแรงงานในประเทศไทย: การย้ายถิ่นของแรงงานมีผลกระทบต่อความแตกต่างของค่าจ้างในภาคเกษตรกรรมและนอกภาคเกษตรกรรมหรือไม่. ภาควิชาเศรษฐศาสตร์เกษตรและทรัพยากรมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)
ศิวงศ์ไซ ช้างปิติคุณ. (2551). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการย้ายถิ่นของแรงงานเด็กชาวลาวสู่ประเทศไทยและผลที่เกิดขึ้น: กรณีศึกษาเด็กรับใช้ในบ้าน. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิชาต สุวรรณรัตน์ และเก็ตถวา บุญปราการ. (2556). ลาวพลัดถิ่น: การกลายเป็นแรงงานข้ามแดนในพื้นที่จังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิตสาขาวิชาพัฒนามนุษย์และสังคม คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
วรรณพร ปันทะเลิศ. (2555). ผู้หญิงลาวที่ทำงานร้านคาราโอเกะในประเทศไทย: การย้ายถิ่นและการใช้ชีวิตข้ามพรมแดน. เอกสารการประชุมเครือข่ายวิชาการบัณฑิตศึกษาแห่งชาติครั้งที่ 1. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Dimitri Fazito and Weber Soares. (2013). The Industry of Illegal Migration: Social Network Analysis of the Brazil-US Migration System. International Migration (IOM), Blackwell Publishing Ltd.
K.S. Meenakshisundarum. Study of Agriculture Laborers Migration Social Network and the Migration Behavior. Indian Journal of Commerce and Management Study. 2013.
Nguyen ThiNguyetMinh. (2012). “Doing Osin”: Rural Migrants Negotiating Domestic Work in HaNoi. Published by: University of California Press. Journal of Vietnamese Studies, 7(4), 32-62.
Vivienne Wee and Amy Sim. (2004). Transnational Networks in Female Labor Migration, International Migration in Southeast Asia. Institute of Southeast Asia Studies, Singapore.
Thanapauge Chamaratana. (2015). Social Network of Thai student – Laborers in Australia. International Conference on Advance in education and Social Science.
Alexandra Winkels. (2012). Migration, Social Networks and Risk: The Case of Rural-to-Rural Migration in Vietnam. University of California Press. Journal of Vietnamese Studies, 7(4), 92-121.