The Linguistic Strategies and Construction of Fortune Discourse in Rueng Lao Chao Nee and Rueng Lao Saturday–Sunday Online
Main Article Content
Abstract
This research aims to study linguistic strategies and the construction of discourse on fortune in the programs Rueng Lao Chao Nee and Rueng Lao Saturday–Sunday Online, using Fairclough's critical discourse analysis framework. This is a qualitative study. The scope and methodology involve content and textual analysis, which are presented through descriptive-analytic methods. The sample consists of conversations, news, and utterances from the two programs, collected between January 1 and December 31, 2024. Purposive sampling was used to collect data over 69 days corresponding to the official draw dates. The data was obtained solely from the programs’ online broadcasts on YouTube. The research findings reveal that language is a crucial mechanism for legitimizing the economic system, religion, and media through three practices: 1) Linguistic strategies employ specific terms (e.g., borrowings/new words) to present digital lottery tickets as modern technology and a legitimate market system, leading to acceptance of the gambling structure in Thai society; 2) Discursive practices use language to maintain religious legitimacy and folk beliefs by constructing a shared reality about fortune. Moreover, the media use language to affirm their own legitimacy as discourse producers, creating power spaces for speakers and reporters; and 3) Sociocultural practices, in which these linguistic mechanisms acts as vital tools in reproducing economic, religious, and cultural ideologies, sustaining, strengthening, and gaining acceptance of the gambling system in contemporary Thai mindsets.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อต้องอ้างอิงวาสาร
References
กาญจนา แก้วเทพ. (2540). มองสื่อใหม่ มองสังคมใหม่. สำนักพิมพ์เอดิสันเพรส.
ชาย โพธิสิตา. (2552). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
ณัชชา อาจารยุตต์. (2564). บทบาทสื่อหนังสือพิมพ์ออนไลน์กับการผลิตซ้ำความเชื่อ เพื่อการเสี่ยงโชค. วารสารศาสตร์, 14(1), 84-121. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcmag/article/view/246613.
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง และศิริพร ภักดีผาสุข. (2560). การพูดเล่นและการหยอกล้อคู่สนทนา: ลักษณะเด่นของการสนทนาแบบเน้นภารกิจในภาษาไทย. วารสารภาษาและ วรรณคดีไทย. 34(2): 1-40. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/joling/article/view/155869
ดวงกมล สารการ และ อินธิสาร ไชยสุข. (2567). “การวิเคราะห์วาทกรรมเชิงวิพากษ์ในหัวข้อข่าวผ่านคดีความระหว่างจอห์นนี่ เดปป์ และ แอมเบอร์ เฮิร์ด”. วารสารมนุษย์กับสังคม 11 (1), 7-28. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/husocjournal/article/view/277331.
เทวากร คำสัตย์ หลู ซินฮุย และธิดารัตน์ งามนิกร. (2565). การสื่อสารภาษาไทยกับอัตลักษณ์ทางสังคมของนักศึกษาชาวจีน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 20(1), 117–131. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/eduthu/article/ view/240277
นิศา ชูโต. (2548). การวิจัยเชิงคุณภาพ. พริ้นต์โพร.
พรนภัส ทองพูล. (2565). กลวิธีทางภาษาที่ใช้ในเฟซบุ๊กเพจ “Maepranom”. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 42(4), 532-546. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/humsujournal/article/view/264350/180391
ภพ สวัสดี. (2561). วาทกรรมเลขมงคล: กลวิธีทางภาษากับการสร้างคุณค่าให้ตัวเลข. นนทบุรี: สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์.
ภูมิทัศน์สื่อไทย. (2566, 11 ธันวาคม). ภาพรวมภูมิทัศน์สื่อไทยปี 2566 – 2567. https://www.dataxet.co/media-landscape/2024-th/digital-tv.
ลลิตภัคค์ วราพรกิจเสถียร. (2566). การสร้างและการสื่อสารคุณลักษณะเฉพาะตัวของพิธีกรร่วมในรายการเรื่องเล่าเช้านี้และเรื่องเล่าเสาร์อาทิตย์ [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/11344
ศิริพร ภักดีผาสุข. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอัตลักษณ์และแนวทางการนำมาศึกษาภาษาไทย. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมชาย ศรีสันต์. (2561). ว่าด้วยการวิเคราะห์วาทกรรมแนววิพากษ์ (On Critical Discourse Analysis). สำนักพิมพ์สมมติ.
สมสุข หินวิมาน. (2567). “สร้างการสื่อสารคืองานของเธอหรือเปล่า…?”. วารสารศาสตร์, 17(1), 6. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcmag/article/view/270067.
สุภางค์ จันทวานิช. (2549). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 14). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Fairclough, N. (1995). Media discourse. London: Edward Arnold.
Fowler, R. (1991). Language in the news: Discourse and ideology in the press. London: Routledge.
Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Sage Publications, Inc.
Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1989). Fourth generation evaluation. Sage Publications, Inc.
