การแสดงความหมายของการใช้ถ้อยคำเขียนคำฟ้องและคำให้การ ในคดีทางการแพทย์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การแสดงความหมายของการใช้ถ้อยคำเขียนคำฟ้องของโจทก์และคำให้การของจำเลยในคดีทางการแพทย์ตามแนวทางทฤษฎีการประเมินค่า (Appraisal Theory) ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลจากหนังสือคดีทางการแพทย์ (ขวัญชัย โชติพันธุ์, 2558) ที่ได้รวบรวมตัวอย่างคดีที่ศาลปกครองมีคำวินิจฉัยเสร็จสิ้น ซึ่งผู้วิจัยเลือกศึกษาเฉพาะคำฟ้องของโจทก์และคำให้การของจำเลยในคดีเดียวกันเฉพาะคดีผู้บริโภคเท่านั้น ซึ่งล้วนเป็นคดีที่มีการฟ้องร้องจริงทั้งสิ้น ผู้เขียนหนังสือเรื่องนี้ได้ใช้ชื่อสมมติแทนชื่อจริงของบุคคลต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องในแต่ละคดี เพื่อไม่ให้กระทบต่อชื่อเสียงของผู้ใด ผู้วิจัยยเก็บรวบรวมข้อมูลจากคำฟ้อง 5 คดี รวมจำนวน 20 หน้าและคำให้การ 5 คดี รวมจำนวน 22 หน้า รวมขอ้ มูลทั้งคำฟ้องและคำให้การทั้งสิ้น 42 หน้า
ผลการศึกษาพบว่า การแสดงความหมายของการใช้ถ้อยคำเขียนคำฟ้องของโจทก์และคำให้การของจำเลยในคดีทางการแพทย์ มีการแสดงความหมายหลัก 3 ประเด็น ได้แก่ การแสดงความหมายของทัศนคติ การแสดงความหมายของการบอกระดับ และการแสดงความหมายของการผูกมัด การศึกษาครั้งนี้พบว่า 1) การแสดงความหมายของทัศนคติ โจทก์และจำเลยจะใช้ถ้อยคำแสดงทัศนคติทั้งทางบวกและทางลบในการเขียนคำฟ้องและคำให้การในคดีทางการแพทย์ 2) การแสดงความหมายของการบอกระดับ มี 2 ส่วนประกอบคือ ส่วนที่ช่วยปรับระดับของความหมายให้เพิ่มขึ้น และส่วนที่ช่วยปรับระดับของความหมายให้ลดลง 3) การแสดงความหมายของการผูกมัด มีการใช้ถ้อยคำแสดงการอ้างอิงถึงแหล่งที่มาข้อมูลที่แสดงความหมายของการจำกัดความและการขยายความ
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารมนุษย์กับสังคมก่อน
เอกสารอ้างอิง
ขวัญชัย โชติพันธุ์. (2558). คดีทางการแพทย์ เล่ม 2. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ฐิติรัตน์ รักเหล่า. (2559). การประเมินค่าตนเองและผู้อื่น: การมีส่วนร่วมในการรักษาของผู้ย้ายถิ่นที่ติดเชื้อเอชไอวีและบุคลากรทางด้านสุขภาพ. ว.บริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร, 11(พิเศษ), 44-61.
ประคอง เตกฉัตร. (2552). คำฟ้องและคำให้การคดีอาญา. ว.วิชาการนิติศาสตร์.
ปิ่นอนงค์ จำปาเงิน. (2557). การแสดงความหมายของการใช้ถ้อยคำในการให้คำแนะนำเรื่องความรักในรายการวิทยุ “คลับฟรายเดย์” วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พระราชบัญญัติให้ใช้ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง พุทธศักราช 2477. (2478,10 มิถุนายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่52.หน้า 498.
Martin, J.R. and White, P.R.R. (2005). The Language of Evaluation: Appraisal in English. New York: Palgrave
Macmillan.
