คนพลัดถิ่นในกวีนิพนธ์อีสาน

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งวิเคราะห์รวมบทกวี “หัวใจห้องที่ห้า” ผลงานของ อังคาร จันทาทิพย์ กับ “คะนึงถึงบ้านขณะฝันในเมือง” ผลงานของ โขงรัก คำไพโรจน์ โดยใช้กรอบแนวคิดของคนพลัดถิ่นในการศึกษาวิเคราะห์ ซึ่งรวมบทกวีทั้งสองเล่มมีลักษณะร่วมกันอย่างหนึ่ง คือการกล่าวถึงคนพลัดถิ่น หรือคนอีสานพลัดถิ่น กวีได้กล่าวถึงลักษณะของคนพลัดถิ่นที่มีลักษณะอาการของการอยู่ในสังคมอีกสังคมหนึ่ง เช่น ความทรงจำถึงบ้านเกิด การหวนหาบ้านเกิด และอัตลักษณ์ของตนเอง นอกจากนี้กวียังกล่าวถึงความเป็นมาของชาติพันธุ์ ความมีอารยธรรม และเรื่องเล่าตำนานบ้านเกิด