Media’s Satisfaction towards Media Relations’ Tools
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study media relations tools of corporate communications /public relations officers, media’s satisfaction levels, a frequency of using the tools. This mixed research were two methods of data collection. First, an in-depth interview was purposive sampling conducted with four corporate communications/public relations officers who were working in modern trade organizations not less than one year. Secondly, in survey research the questionnaire was used to study frequency and satisfaction of using media relations tools. The participants of this research were limited to 59 economics news reporters specializing in retail industry. The findings from in-depth interview revealed that most organizations put an emphasis on media relations at the high level by determining strategies, always keeping contact, understanding how reporters worked, and recognizing the environment where they worked.
The results from data collection from questionnaires showed that press release or executives briefing were satisfactory for most of the organizations. The media tool which was the most frequently used was maintaining long-term companionship.
Downloads
Article Details
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพาเท่านั้น
References
กัญญารัตน์ อยู่ประเสริฐ. (2556). กลยุทธ์การใช้สื่อสังคมออนไลน์ (Social media) ในงานสื่อมวลชนสัมพันธ์ของนักประชาสัมพันธ์. ปริญญานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชานิเทศศาสตร์การตลาด, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, กรุงเทพฯ.
จิตใส เกตุแก้ว. (2556). ความพึงพอใจของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 39 สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ต่อการพัฒนาครูด้วยชุดฝึกอบรม e-Training. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาบริหารการศึกษาและผู้นำทางการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยสยาม.
ดิเรก ฤกษ์สาหร่าย. (2527). แนวคิดความพึงพอใจตามความต้องการพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนกรุงเทพมหานคร.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2531). พจนานุกรมเฉลิมพระเกียรติ พ.ศ. 2530. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รุ่งนภา พิตรปรีชา. (2556). พลังแห่งการประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วธูสิริณ์ ดิลกธรรมพัฒนา. (2557). ปัจจัยในการตัดสินใจซื้อชั้นวางสินค้าของลูกค้าในกลุ่มธุรกิจค้าปลีกสมัยใหม่. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาการจัดการธุรกิจค้าปลีก, สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์.
วิรัช ลภิรัตนกุล. (2549). การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสรี วงษ์มณฑา. (2540). การประชาสัมพันธ์เชิงปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: A.N. การพิมพ์.
เสรี วงษ์มณฑา. (2541). 108 การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: A.N. การพิมพ์.
อรรถวุฒิ พฤฒิวรนันทน์. (2544). ความจำเป็นและความต้องการในการรักษาทางทันตกรรม จัดฟันของเด็กนักเรียนอายุ 12-14 ปี ในอำเภอเมืองเชียงใหม่ และอำเภอเมืองอุตรดิตถ์. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อุกกฤษฎ์ ทรงชัยสงวน. (2543). ความพึงพอใจของประชาชนที่มีต่อการบริหารจัดการโครงการ พัฒนาสถานีตำรวจเพื่อประชาชนของสถานีตำรวจภูธร อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารการพัฒนา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อุทัย สุขวิวัฒน์ศิริกุล. (ออนไลน์). Thailand Retail Industry Markets &Trends. วันที่ค้นข้อมูล 27 พฤษภาคม 2559, จาก https://www.slideshare.net/UtaiSukviwatsirikul/06242011-thailandretailindustryreport.
Cameron, Jae-Hwa Shin Glen T. (2003). “Informal relations: A look at personal influence in media relations”, Journal of Communication Management, 7(3), 239-253.
Hendrix, J. (2003). Public relations cases (6th ed.). Belmont CA: Wadsworth.
Hon, L.C., and Grunig, J. E. (1999). Guidelines for measuring relationships in public relations. Florida: Institute for Public Relations
Khodarahmi, E. (2009). Media relations. Disaster prevention and management: An International Journal, 18(5), 535-540.
Maslow, A. H. (1970). Motivation and Personality. New York: Harper & Row.
Millet, J. D. (1954). Management in the public service. New York: McGraw-Hill.
Pang, A. (2014) “Media relations in an evolving media landscape”, Journal of Communication Management, 18(3), 271-294.
Pang, A. (2010). Mediating the media: a journalist-centric media relations model. Corporate Communications: An International Journal, 15(2), 192-204.
Simon, H. A. (1960). Administrative behavior. New York: McMillan.
Srisai, S. (2011). Saangkwaampratabjai: The Influence of Wattana-dham Thai on Thai PR Practice (Doctoral Dissertation). University of Stirling, Scotland, UK.
Wells, B. and Spinks, N. (1999). Media relations: powerful tools for achieving service quality. Managing Service Quality: An International Journal, 9(4), 246-256.
Wilcox, D.L. and Cameron, G.T. (2009), Public Relations Strategies and Tactics (9th ed.), New York, NY: Pearson Allyn & Bacon.
ไม่เปิดเผยชื่อ. (2560, 28 กันยายน). PR Manager บริษัทค้าปลีกที่ไม่ประสงค์จะเปิดเผยชื่อ. สัมภาษณ์.
ไม่เปิดเผยชื่อ. (2560, 2 ตุลาคม). PR Manager บริษัทค้าปลีกที่ไม่ประสงค์จะเปิดเผยชื่อ. สัมภาษณ์.
ไม่เปิดเผยชื่อ. (2560, 7 พฤศจิกายน). PR Manager บริษัทค้าปลีกที่ไม่ประสงค์จะเปิดเผยชื่อ. สัมภาษณ์.
ไม่เปิดเผยชื่อ. (2560, 9 ธันวาคม). Marketing & Communication Senior Manager บริษัทค้าปลีกที่ไม่ประสงค์จะเปิดเผยชื่อ. สัมภาษณ์.