Thai Syntactical Structures Translated into English Participial Phrases in The Story of Mahajanaka

Main Article Content

Nattapat Pattana
Pawalee Boonpok
Panuchda Charoenchai
Pantipa Boonla
Watcharapong Changprachak
Wipa Praditwiangkum

Abstract

This study using the data from a royal novel named The Story of Mahajanaka by King Bhumibol Adulyadej was to examine types and functions of Thai word groups translated into English participial phrases and to compare functions of those Thai word groups and the English participial phrases. Phraya Upakit Silapasan’s categorization of syntactical structures and functions of Thai word groups (B.E. 2541) was used to analyze Thai word groups, and Michael Swan’s (2020) and John Eastwood’s (1994) categorization of functions of English participial phrases. It was found that the top three Thai syntactic structures translated into English participial phrase were 1) verb phrase (25 phrases), 2) adverbial clauses (8 clauses), and adjectival phrase (6 phrases). The functions of English participial phrases were not exactly the same with those of the original Thai structures. This means various Thai syntactical structures can be translated into English participial phrase. This may be because the Thai syntax which focuses on meaning and function rather than position of word allows different ways of sentence segmentation without losing essential content.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Section
Research article

References

กำชัย ทองหล่อ. (2540). หลักภาษาไทย (พิมพ์ครั้งที่ 10). รวมสาส์น.

ชุติมา สัจจานันท์. (2543). การพัฒนาเกณฑ์ประเมินค่าวรรณกรรมไทย. กรมวิชาการกระทรวงศึกษาธิการ.

ณัฐภัทร พัฒนา. (2546). บทวิเคราะห์การแปลกริยาวลี Participle ภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยที่ปรากฏในสารคดี. [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา].

ทิพา เทพอัครพงศ์. (2540). การแปลเบื้องต้น. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทิพา เทพอัครพงศ์. (2551). การแปลเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 5). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรีมา มัลลิกะมาส. (2559). ปัญหาการแปลที่เกิดจากหน่วยสร้างกริยาเรียงในภาษาไทย. วารสารการแปลและการล่าม, 1(1), 50-77.

ปัญญา บริสุทธิ์. (2542). ทฤษฎีและวิธีการปฏิบัติในการแปล (พิมพ์ครั้งที่ 3). ราชบัณฑิตยสถาน.

ภูมิพลอดุลยเดชมหาราช, พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหา. (2542). พระมหาชนก The story of Mahajanaka. อมรินทร์พริ้นติ้งพับลิชชิ่ง.

วรรณา แสงอร่ามเรือง. (2545). ทฤษฎีและหลักการแปล (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิชุตา เกิดมณี. (2550). แนวคิดเกี่ยวกับภาวะผู้นำจากบทพระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ เรื่องพระมหาชนก. [วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช].

วิมลตรี แก้วประชุม. (2559). บทวิเคราะห์การแปลกริยาวลีภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยที่ปรากฏในพระราชหัตถเลขาในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ถึงนายเมย์นาร์ด วิลโลบี คอลเชสเตอร์-วีมซ คหบดี. [สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์].

สมบูรณ์ เจตน์จำลอง. (2556). การแปลบันเทิงคดี. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา.

สัญฉวี สายบัว. (2528). หลักการแปล. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สิทธา พินิจภูวดล. (2544). คู่มือนักแปลอาชีพ. นานมีบุ๊กส์.

อมรา ประสิทธ์รัฐสินธุ์, ยุพาพรรณ หุ่นจำลอง และสรัญญา เศวตมาลย์. (2544). ทฤษฎีไวยากรณ์. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อุปกิตศิลปสาร, พระยา. (2541). หลักภาษาไทย: อักขรวิธี วจีวิภาค วากยสัมพันธ์ ฉันทลักษณ์. ไทยวัฒนาพานิช.

British Council Learn English. (2022). Participle clauses. https://learnenglish.britishcouncil.org/grammar/b1-b2-grammar/participle-clauses

Eastwood, J. (1994). Oxford guide of English grammar. Oxford University Press.

Newmark, P. (1988). A textbook of translation. Prentice Hall.

Swan, M. (2020). Practical English usage (4th ed.). Oxford University Press.