การประยุกต์ใช้แนวคิดส่วนประสมทางการตลาดในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดเชียงใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดส่วนประสมทางการตลาดบริการ (Service Marketing Mix: 7Ps) และเพื่อประยุกต์ใช้แนวคิดส่วนประสมทางการตลาดในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดเชียงใหม่ ผลการวิจัยพบว่า แหล่งท่องเที่ยวมีกิจกรรมทางการท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่น่าสนใจและหลากหลาย (= 3.90) สินค้าและบริการมีราคาที่เหมาะสมกับคุณภาพ (= 3.99) มีการจัดจำหน่ายสินค้าภายในแหล่งท่องเที่ยว ( = 4.22) อีกทั้งยังมีการส่งเสริมการขายผ่านสื่อออนไลน์ เช่น Facebook Twitter Youtube Line เป็นต้น ( = 4.31) มีบุคลากรเพียงพอต่อการให้บริการภายในแหล่งท่องเที่ยว ( = 3.95) รวมถึงมีการกำหนดเส้นทางการท่องเที่ยวในแต่ละจุดในแหล่งท่องเที่ยวได้เป็นอย่างดี ( = 4.16) และแหล่งท่องเที่ยวมีเว็บไซต์หรือFacebook page ที่ให้บริการจองได้สะดวกและทันสมัย ( = 4.21) อย่างไรก็ตาม การส่งเสริมการเที่ยวเชิงเกษตรโดยประยุกต์ใช้แนวคิดส่วนประสมทางการตลาดบริการ จำเป็นต้องมีสินค้าแปรรูปทางการเกษตรที่มีความหลากหลาย มีการกำหนดราคาให้สอดคล้องกับผลประโยชน์ที่นักท่องเที่ยวจะได้รับและเกิดความคุ้มค่า เพิ่มช่องทางในการจัดจำหน่ายสินค้าผ่านตัวแทนจำหน่ายและห้างสรรพสินค้า อีกทั้งยังต้องดำเนินการส่งเสริมการขายผ่านสื่อสิ่งพิมพ์เพื่อให้กลุ่มนักท่องเที่ยวที่ไม่ได้ใช้สื่อออนไลน์สามารถเข้าถึงข้อมูลของแหล่งท่องเที่ยวได้ รวมถึงจัดให้มีการฝึกอบรมบุคลากรให้มีทักษะการสื่อสารข้อมูลที่สามารถดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยว นอกจากนี้จำเป็นต้องมีการบริหารจัดการเวลาในการนำชมแหล่งท่องเที่ยวที่ชัดเจน และจำเป็นต้องประยุกต์ใช้บรรจุภัณฑ์ที่มีความเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
Article Details
References
กรมประมง. (2556) ความหมายของการประมง. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 กันยายน 2563 จาก http://www.mkh.in.th/
เกศณีย์ สัตตรัตนขจร. (2560) การท่องเที่ยวเชิงเกษตร. สืบค้นเมื่อวันที่ 13 กันยายน 2563 จาก http://www.tnrr.in.th//
กรมการท่องเที่ยว. (2552) การท่องเที่ยวเชิงเกษตร. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 กันยายน 2563 จาก https://www.mots.go.th/
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2558) การจัดการบริการการท่องเที่ยวเชิงเกษตร. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 กันยายน 2563 จาก https://www.tat.or.th/
กลุ่มวิสาหกิจชุมชนตำบลเขาบายศรี. (2563) สืบค้นเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2563 จาก https://thailandtourismdirectory.go.th/
กาญจนรัตน์ รัตนสนธิ. (2556) การจัดการการตลาดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศสำหรับความรู้ไทย.
ขนิษฐา แจ้งประจักษ์ (2556) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อพฤติกรรมของนักท่องเที่ยว : กรณีศึกษา สามชุก ตลาดร้อยปี จังหวัดสุพรรณบุรี.
จรินทร์ อาสาทรงธรรม. (2555) การจัดการท่องเที่ยวชุมชนตลาดน้ำอย่างยั่งยืน. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
จีรนันท์ เขิมขันธ์. (2561) มุมมองของการพัฒนาภาคการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในประเทศไทย. วารสารเกษตร พระจอมเกล้า 2561.
เจษฎา นกน้อย. (2559) การท่องเที่ยวเชิงเกษตร. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2563 จาก http://utcc2.utcc.ac.th/
ชลิตา ตั้งสุภาพ. (2555) ปัจจัยจูงใจที่มีอิทธิพลต่อพนักงานขายของโครงการบ้านจัดสรรในจังหวัด เชียงใหม่. เชียงใหม่: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2555.
ชีวรรณ เจริญสุข. (2557). กลยุทธ์ทางการตลาด. บัณฑิตวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร, มหาวิทยาลัยศรีปทุม. บริหารธุรกิจการตลาด.
ณัฏฐพงษ์ ฉายแสงประทีป. (2557) รูปแบบการบริหารการท่องเที่ยว. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2563 จาก วารสารวิชาการ Veridian E-Journal.
ถนอม บรคุต. (2557) แนวคิดทฤษฎีทางการตลาด. สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2563 จาก https://fifathanom.wordpress.com/
เทพกร ณ สงขลา. (2559) การท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่ยั่งยืน. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
เทพกร ณ สงขลา. (2559) รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงเกษตร. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า 2561.
ธวัลวรัตน์ อินทนันชัย. (2552) ทฤษฎีพฤติกรรมผู้บริโภค. สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2563 จาก https://fifathanom.wordpress.com/
นิศา ชัชกุล. (2557) อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2556) อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
พานิช ทินนิมิต. (2556) หลักการเลี้ยงสัตว์. สืบค้นเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม 2563 จาก http://clrem- opac.sut.ac.th/
รติวัลย์ วัฒนสิน. (2555) การส่งเสริมการขายที่มีประสิทธิภาพในธุรกิจค้าปลีกสมัยใหม่. การค้นคว้าอิสระ ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต, คณะวิทยาการจัดการ.
วารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2555) การศึกษาศักยภาพด้านการท่องเที่ยว เพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวจังหวัด เชียงราย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. สาขาการจัดการโรงแรมและการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัย พะเยา
ศิริพร พงศ์ศรีไพรจน์. (2556) องค์การและการจัดการ. สืบค้นเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม 2563 จากhttp://dspace.bu.ac.th/