การเคลื่อนย้ายตะกอนบริเวณชายฝั่งจังหวัดเพชรบุรี

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเคลื่อนย้ายตะกอนจากแม่น้ำเพชรบุรีสู่ชายฝั่งด้วยข้อมูลภาพถ่ายจากดาวเทียมครอบคลุม 2 ฤดูกาล ได้แก่ ฤดูฝน ระหว่างพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2564 และฤดูหนาว ระหว่างเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2564 ถึงเดือนมกราคม พ.ศ. 2565 พบว่าในช่วงฤดูฝน มีค่าอัตราความหนาแน่นของตะกอนสูงกว่าในช่วงฤดูหนาว เนื่องจากฤดูฝนมีปริมาณน้ำมากทำให้มีตะกอนและระยะการแพร่กระจายมากขึ้น

               ฤดูฝนมีระยะการแพร่กระจายของตะกอนประมาณ 13 กิโลเมตร อัตราความหนาแน่นของตะกอนอยู่ระหว่าง 0.04 – 0.56 พบอยู่ทางตอนบนของพื้นที่ บริเวณปากคลองช่อง ปากคลองบางตะบูน ปากแม่น้ำเพชรบุรี เริ่มมีอัตราความหนาแน่นลดลงบริเวณตำบลขุนไทร จนถึงปลายของแหลมผักเบี้ย และอัตราความหนาแน่นน้อยตั้งแต่บริเวณหาดทรายเม็ดแรกตามแนวชายฝั่งของพื้นที่ลุ่มน้ำจนถึงบริเวณ อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โดย มีอัตราความหนาแน่นสูงเฉพาะบริเวณที่มีทางน้ำไหลออกสู่ทะเล ฤดูหนาวมีระยะการแพร่กระจายของตะกอนประมาณ 5 กิโลเมตร อัตราความหนาแน่นของตะกอนอยู่ระหว่าง 0.06 – 0.55 ในบริเวณปากคลองช่อง ปากคลองบางตะบูน ปากแม่น้ำเพชรบุรี เริ่มมีอัตราความหนาแน่นลดลงบริเวณชายฝั่งตำบลขุนไทร จนถึงบริเวณแหลมหลวง และพบการฟุ้งกระจายของตะกอนแขวนลอยที่มีอัตราความหนาแน่นไม่มาก ตั้งแต่แหลมหลวงบริเวณหาดทรายเม็ดแรก ไปตลอดตามแนวชายฝั่งของพื้นที่ลุ่มน้ำจนถึงบริเวณตำบลปากน้ำปราณ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์