LESSONS LEARNED FROM THE KRIRK AVIATION SEMINAR PROJECT 2024: COMPONENTS OF CAPACITY DEVELOPMENT SEMINAR ACTIVITIES

Main Article Content

Pawaris Anusornphanich
Nathapol Mahasap
Rungcharoen Khunintara
Nitichai Saewong

บทคัดย่อ

บทความนี้ศึกษาด้วยการถอดบทเรียน (Lesson Learned) และการเรียนรู้จากประสบการณ์ (Experiential Learning) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบการดำเนินกิจกรรมสัมมนาพัฒนาศักยภาพนักศึกษา ภายใต้โครงการสัมมนาเกริกการบิน 2567 ดำเนินการโดยสาขาวิชาการจัดการธุรกิจการบิน คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเกริก ซึ่งกิจกรรมดังกล่าวมีเป้าหมายในการส่งเสริมสมรรถนะที่จำเป็นต่อวิชาชีพการบิน ผ่านกระบวนการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ โดยมุ่งหมายให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติจริง และมีส่วนร่วม ในทุกขั้นตอนของการจัดสัมมนาตามหลักการ แนวคิด และทฤษฎีที่เกี่ยวข้องทั้งในเชิงวิชาการและเชิงวิชาชีพ


          จากการถอดบทเรียนพบว่า องค์ประกอบสำคัญของการพัฒนาศักยภาพนักศึกษาอย่างมีประสิทธิภาพผ่านกิจกรรมสัมมนา คือ การวางแผนและการจัดเตรียมอย่างเป็นระบบ รวมถึงการออกแบบรูปแบบสัมมนาที่หลากหลายทั้งภายในและภายนอกสถานที่ ด้วยรูปแบบมีวิทยากรและการบูรณาการร่วมกัน อาทิ กิจกรรมสัมมนาวิชาการ กิจกรรมสัมมนาเชิงปฏิบัติการ กิจกรรมสัมมนาเพื่อการสร้างสรรค์สังคม เป็นต้น โดยกิจกรรมเหล่านี้ส่งผลต่อการพัฒนาศักยภาพในรอบด้าน ซึ่งถูกออกแบบให้สอดคล้องกับหลักการของสมาคมขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศ (IATA) และองค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศ (ICAO) เพื่อสร้างเสริมสมรรถนะในการผลิตบัณฑิต ให้สามารถก้าวสู่อุตสาหกรรมการบินได้อย่างมีคุณภาพด้วยมาตรฐานสากล

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อนุสรณ์พานิช ป. ., มหาทรัพย์ ณ. ., ขุนอินทร์ ร., & แซ่หว่อง น. (2025). LESSONS LEARNED FROM THE KRIRK AVIATION SEMINAR PROJECT 2024: COMPONENTS OF CAPACITY DEVELOPMENT SEMINAR ACTIVITIES. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 9(2), 61–76. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/husojournalpnru/article/view/291293
ประเภทบทความ
บทความทางวิชาการ (Academic Article)

เอกสารอ้างอิง

จิรัชญา พิศมัย. (2568). ปัจจัยของการจัดกิจกรรมสัมมนาพัฒนาศักยภาพเพื่อการสร้างเสริมคุณลักษณะ

อันพึงประสงค์ของบุคลากรทางการบิน. วารสารวิชาการการบินการเดินทางและการบริการ,

(1), 58–82. https://so07.tci-thaijo.org/index.php/tft/article/view/7840

ตระกูล จิตวัฒนากร. (2565). แนวทางในการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรของสายการบินในประเทศ

ไทย. วารสารวิจยวิชาการ, 5(3), 83-92.

ธีรพันธ์ เชิญรัมย์. (2563). องค์การแห่งการเรียนรู้: การเรียนรู้จากการปฏิบัติ. วารสารวิจยวิชาการ, 3(1),

-196.

ปวริศ อนุสรณ์พานิช. (2567). แนวคิดองค์การแห่งการเรียนรู้สำหรับการประกอบสร้างบุคลากรทางการ

บินหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการธุรกิจการบิน. วารสารวิชาการการบินการ

เดินทางและการบริการ, 3(2), 137–162. https://so07.tci-thaijo.org/index.php/tft/article/view/6200

พิชศาล พันธุ์วัฒนา. (2567). องค์ประกอบสำคัญของกระบวนการเรียนรู้แบบเน้นผู้เรียนในวิชาสัมมนา

การบริหารงานตำรวจ. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์แห่งรัตนโกสินทร์, 6(1), 33–49. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RJSH/article/view/270883/182232

ภูชิต ภูชำนิ, จุฑามาศ แสงงาม และจุฑาภรณ์ มาสันเทียะ. (2568). การประเมินความต้องการจำเป็นใน

การทำวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูคณะครุศาสตร์

มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี. วารสารราชภัฏสุรินทร์วิชาการ, 3(2), 17–28.

https://so10.tci-thaijo.org/index.php/jasrru/article/view/2134/1433

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. ราชบัณฑิตยสถาน.

วิจารณ์ พานิช. (2563). การเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง: Transformative Learning. วารสารบัณฑิตศึกษา, 14(2), 241-250.

วีณา พึงวิวัฒน์นิกุล. (2562). สัมมนาการบริหารองค์การในภาครัฐ (พิมพ์ครั้งที่ 3). สำนักพิมพ์

มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ศิริพร เอลวอสลี, วรรษมน ทองเกิด, ศรัญญา สิทธิดา, จิระพงศ์ ป้อมน้อย และวินิตา หงส์วรพิพัฒน์.

(2568). คุณลักษณะและบทบาทของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน. วารสารเพื่อการพัฒนาการ

ท่องเที่ยวสู่ความ ยั่งยืน, 7(1), 75-100. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSTD/article/view/273839

สมชาย แสงดาว. (2568). รูปแบบการจัดการเรียนการสอนโดยใช้สถานการณ์จำลองแบบเสมือนจริงเพื่อ

ส่งเสริม สมรรถนะการเรียนรู้ของนักเรียนนายสิบตำรวจ. Journal for Developing the Social and Community, 12(1), 23-42. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rdirmu/article/view/284410

เสกชัย ชมภูนุช. (2568). การพัฒนารูปแบบนวัตกรรมการเรียนรู้แบบผสมผสานตามความสามารถในวิชาการ สัมมนาการบริหารการศึกษา. วารสารสันติสุขปริทรรศน์, 6(1), 80–93.

https://so09.tci-thaijo.org/index.php/JPP/article/view/5886

สุภาวดี ขุนทองจันทร์. (2567). การดำเนินงานขององค์กรเพื่อสังคมที่ส่งผลต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ในบริบท ประเทศไทย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 13(2), 349–359.

https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/261253

สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ. (2564). แนวทางจริยธรรมการทำวิจัยที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ (ฉบับปรับปรุงครั้ง

ที่ 2). กองมาตรฐานการวิจัย สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ.

สำเริง ราชฉวาง. (2568). หน้าที่พลเมืองกับความรับผิดชอบต่อสังคมในโลกยุคใหม่. วารสารสหวิทยาการ นวัตกรรมปริทรรศน์, 8(3), 358–371.

https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jidir/article/view/279621

Bohlander, G., Snell, S., & Sherman, A. (2001). Managing human resources. South-Western College.

Dewey, J. (1997). Experience and education. Touchstone.

Gordon, P., & Lawton, D. (2019). A history of Western educational Ideas. Routledge.

International Air Transport Association. (2024). Competency-based training and

assessment (CBTA) expansion within the aviation system. International Air Transport Association. IATA. https://www.iata.org/contentassets/c0f61fc821dc4f62bb6441d7abedb076/cbta-expansion-within-the-aviation-system.pdf

International Civil Aviation Organization. (2013). Manual of evidence-based training (Doc 9995AN/497). International Civil Aviation Organization.

Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and

development. Prentice Hall.