การวิเคราะห์ตัวละครและรูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างมิติความเป็นจริงกับ ความฝันในภาพยนตร์แฟนตาซี

บทคัดย่อ

        การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์ตัวละครและรูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างมิติความเป็นจริงกับความฝันในภาพยนตร์แฟนตาซี อันเป็นการไขความลับการเล่าเรื่องของภาพยนตร์แฟนตาซี โดยทำการ ศึกษาภาพยนตร์แฟนตาซีต่างประเทศที่ออกฉายในช่วงพ.ศ. 2544 – 2559 ได้แก่ Pan’s Labyrinth (2006, Guillermo del Toro), Bridge to Terabithia (2007, Gabor Csopo), Alice in Wonderland (2010, Tim Burton), A Monster Calls (2016, Juan Antonio Bayona), The BFG (2016, Steven Spielberg) และ Miss Peregrine’s Home for Peculiar children (2016, Tim Burton) โดยการวิจัยครั้งน้ีเป็นการวิจัยเชิง คุณภาพ แบบวิเคราะห์ตัวบท โดยใช้แนวคิดเรื่องการวิเคราะห์ตัวละครสามมิติ พัฒนาการของตัวละคร และ ทฤษฎีจิตวิเคราะห์ของซิกมันด์ ฟรอยด์ ผลการวิจัยพบว่า

        ตัวละครหลักในภาพยนตร์แฟนตาซีมักเป็นเด็ก อายุระหว่าง 10 – 20 ปี เป็นชนชั้นกลาง มักอาศัยอยู่ กับแม่เพียงคนเดียว มีจิตนาการ มีไหวพริบ เฉลียวฉลาด และมักประสบปัญหาหรือความสูญเสียบางอย่าง ทำให้เขาหรือเธอเกิดความขัดแย้งภายในจิตใจซึ่งสอดคล้องกับโครงเรื่องแบบการก้าวพ้นวัย

        ส่วนรูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างมิติความเป็นจริงกับความฝันในภาพยนตร์แฟนตาซี พบว่ามีความ สัมพันธ์ 3 รูปแบบ ได้แก่ ความสัมพันธ์เชิงบวก ความสัมพันธ์แบบเป็นกลาง และความสัมพันธ์เชิงลบ

        นอกจากนั้นยังพบว่าตัวละครกับมิติความเป็นจริงและความฝันในภาพยนตร์แฟนตาซีนนั้นมีความสัมพันธ์ กันอย่างแยกออกจากกันมิได้ในการเล่าเรื่องตามโครงสร้างเรื่องเส้นทางแบบปมเอดิปัส ซึ่งส่งผลให้ตัวละคร เกิดพัฒนาการใน 2 ลักษณะ ได้แก่ พัฒนาการในแง่บวก และพัฒนาการในแง่ลบ