120 ปีธุรกิจภาพยนตร์ไทย: ข้อเสนอต่อรัฐและสังคมไทย

บทคัดย่อ

        บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพ่ือสังเคราะห์สภาพปัญหาของธุรกิจภาพยนตร์ไทย วิพากษ์แผนยุทธศาสตร์ ภาพยนตร์ และนำาเสนอทางออกต่อรัฐและสังคมไทย โดยใช้วิธีศึกษาเชิงประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ โดยมีข้อ ค้นพบ ได้แก่ 1) ปัญหาที่ด�ารงอยู่มาตลอด 120 ปีของประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ไทย หรือปัญหาซ้ำซาก ได้แก่ ภาพยนตร์ไทยไม่เติบโตพัฒนาเท่าที่ควรและไม่สามารถแข่งขันกับหนังต่างประเทศได้ 2) หลังทศวรรษ 2540 พบว่าตลาดโรงฉายภาพยนตร์ถูกผูกขาดโดยสองกลุ่มทุนใหญ่ ส่งผลกระทบต่อผู้ผลิตหนังไทยอิสระ และ 3) ผลสำรวจรายได้ของอุตสาหกรรมภาพยนตร์และวีดิทัศน์ เติบโตอย่างก้าวกระโดดทุกปี ซึ่งสวนทางกับสภาพ ปัญหาของภาพยนตร์ไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วง พ.ศ.2557-2559

        ท้ังน้ีมีข้อเสนอหลักให้รัฐและสังคมไทยพิจารณาโดยปรับทัศนะที่มีต่อ “ภาพยนตร์ไทย” โดยควรมุ่งแผน ยุทธศาสตร์ภาพยนตร์ที่อยู่บนวิสัยทัศน์ของการกระจายรายได้และเพิ่มโอกาสการทำธุรกิจแก่ผู้ผลิตหนังไทย อิสระ ศึกษาวิจัยว่ามีการผูกขาดธุรกิจหรือควรมีมาตรการกฎหมายใดหรือไม่เพื่อให้การแข่งขันมีความเป็น ธรรมและมีความเท่าเทียมกันทุกกลุ่ม รวมทั้ง ศึกษาว่ามูลค่ารายได้มหาศาลน้ันได้นำมาพัฒนาการศึกษา และศิลปะในสังคมไทยเพื่อยกระดับคนดูได้อย่างไร