การเล่าเรื่องและภาษาภาพยนตร์ในภาพยนตร์ปาล์มทองคำ ในปี ค.ศ. 2010-2019

บทคัดย่อ

        การศึกษาวิจัยเรื่อง “การเล่าเรื่องและภาษาภาพยนตร์ในภาพยนตร์รางวัลปาล์มทองคำในปี ค.ศ. 2010-2019” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเล่าเรื่องและภาษาภาพยนตร์ในภาพยนตร์รางวัลปาล์มทองคำในปี ค.ศ. 2010-2019 โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ผ่านการวิเคราะห์ตัวบท (Textual Analysis) แนวคิดสำคัญที่ใช้ในการศึกษาวิจัยประกอบด้วย แนวคิดการเล่าเรื่อง (Film Narration) และแนวคิดภาษาภาพยนตร์ (Film Language) สำหรับภาพยนตร์ที่นำมาวิจัยประกอบด้วย ภาพยนตร์ที่ได้รางวัลปาล์มทองคำในเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์จำนวน 7 เรื่อง ได้แก่ Uncle Boonmee Who Can Recall His Lives (2010), The Tree of Life (2011), Amour (2012), Blue Is The Warmest Colour (2013), Dheepan (2015), Shoplifters (2018), Parasite (2019)

        ผลการศึกษาวิจัยพบว่าภาพยนตร์รางวัลปาล์มทองคำมักมีการใช้การเล่าเรื่องลักษณะดังนี้ 1) โครงเรื่อง (Plot) พบว่า ภาพยนตร์ทั้งหมด จะมีการเริ่มเรื่อง (Exposition) โดยเปิดฉากให้เห็นสภาพความเป็นอยู่ของตัวละคร แนะนำตัวละคร และยุคสมัยที่อยู่อาศัย การพัฒนาเหตุการณ์ (Rising Action) มีการให้ตัวละครได้พบกับปัญหาต่างๆที่ต้องแก้ไข ภาวะวิกฤต (Climax) คือการทำให้ตัวละครเกิดความสับสนในใจและต้องตัดสินใจในการกระทำของตัวเอง ภาวะคลี่คลาย (Falling Action) คือการทำให้ตัวละครได้พบกับผลกระทบที่ตัวเองได้ก่อขึ้นและยอมรับความเป็นจริงของโลก การจบเรื่องราว (Ending) พบว่า มีการจบอยู่ 3 รูปแบบด้วยกัน คือการจบแบบปลายเปิด  การจบแบบปลายปิด และการจบแบบหักมุม  2) แก่นความคิด (Theme) พบว่า ภาพยนตร์ส่วนใหญ่มีแก่นความคิดเกี่ยวกับชีวิตและธรรมชาติของมนุษย์  3) ความขัดแย้ง (Conflict) พบว่าภาพยนตร์ส่วนใหญ่ให้ความสำคัญต่อความขัดแย้งภายในจิตใจ เพื่อให้ตัวละครได้เกิดการตั้งคำถามของตัวเอง 4) ตัวละคร (Charactor) พบว่า มักมีการนำเสนอตัวละครในลักษณะตัวกลมเพื่อให้เกิดมิติเชิงลึกของตัวละคร  5) ฉาก (Setting)  พบว่าภาพยนตร์ส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับฉากที่เป็นการดำเนินชีวิตของตัวละคร และเน้นยุคสมัยปัจจุบันเป็นหลัก 6) สัญลักษณ์ (Symbol) พบว่ามีการเน้นใช้สัญลักษณ์ทางภาพเพื่อสื่อความหมายพิเศษมากกว่าสัญลักษณ์ทางเสียง

        สำหรับผลการวิจัยด้านภาษาภาพยนตร์มีข้อค้นพบดังนี้  1) ขนาดภาพและมุมกล้อง มักมีการใช้ขนาดภาพไกล ขนาดภาพปานกลาง และมีการใช้มุมกล้องระดับสายตาเป็นส่วนใหญ่ 2) มุมภาพและการเคลื่อนกล้อง พบว่า มีการใช้มุมภาพแบบซับเจคทีฟ (Subjective Camera Angle) และการเคลื่อนกล้องแบบแฮนเฮลด์มากเป็นพิเศษ  3) องค์ประกอบด้านการแสดง พบว่ามีการใช้การแสดงทั้งแบบอวัจนภาษาและวัจนภาษา 4) ด้านแสงและเงา พบว่า มีการใช้แสงธรรมชาติและใช้โทนแสงแบบโลว์คีย์มากกว่าโทนแสงแบบไฮคีย์ 5) ด้านสี พบว่า สีส่วนใหญ่เกิดจากสีของเสื้อผ้า และสีของฉาก   6) ด้านเสียง พบว่า มีการใช้เสียงสนทนาเพื่อให้เกิดความเข้าใจเรื่องราว และมีการใช้เสียงดนตรีประเภทดนตรีคลาสสิคและดนตรีประเภทวงออร์เคสตราเพื่อช่วยกระตุ้นอารมณ์ผู้ชม  7) ด้านการตัดต่อ พบว่า มีการใช้การตัดต่อแบบต่อเนื่องเป็นส่วนใหญ่  เพื่อเน้นให้เกิดความสมจริงด้านเวลามากที่สุด