แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชนในคุ้งบางกะเจ้า

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลและพฤติกรรมการท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อองค์ประกอบการท่องเที่ยวในคุ้งบางกะเจ้า 2) ศึกษาปัจจัยองค์ประกอบการท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวที่เดินที่มาท่องเที่ยวในสถานที่ต่าง ๆ ในคุ้งบางกะเจ้า 3) เสนอแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวในคุ้งบางกะเจ้า

การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณโดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล กลุ่มตัวอย่างของการวิจัย ได้แก่ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวใน 8 สถานที่ของคุ้งบางกะเจ้า ได้แก่ สวนสาธารณะและสวนพฤษชาติศรีนครเขื่อนขันธ์ วัดป่าเกด วัดกองแก้ว วัดราษฎร์รังสรรค์ บ้านธูปหอม ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง พิพิธภัณฑ์ปลากัดไทย และหมู่บ้านมอญทรงคนอง จำนวนสถานที่ละ 48 คน รวมเป็นจำนวน 384 คน โดยเลือกเก็บข้อมูลจากผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไป เนื่องจากเป็นกลุ่มที่สามารถตัดสินใจเดินทางมาท่องเที่ยวได้เอง ผู้วิจัยได้แบบสอบสอบถามที่สมบูรณ์จำนวน 362 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 94.3

ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุน้อยกว่าหรือเท่ากับ 30 ปี  ระดับการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี อาชีพเป็นนักศึกษา มีรายได้ต่อเดือนน้อยกว่าหรือเท่ากับ 20,000 บาท และพักอาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานครในเขตอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ในเขตบางนา กลุ่มตัวอย่างให้ความเห็นเกี่ยวกับองค์ประกอบการท่องเที่ยวในคุ้งบางกะเจ้าในระดับดีเรียงลำดับจาก ด้านสิ่งดึงดูดใจ ด้านการเข้าถึง ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก ด้านที่พัก และ ด้านกิจกรรม

งานวิจัยนี้มีข้อเสนอให้ผู้บริหารในตำบลต่าง ๆ ในคุ้งบางกะเจ้าเน้นการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวในแต่ละตำบลในเรื่องของเอกลักษณ์ในเชิงประวัติศาสตร์ และสิ่งก่อสร้างที่มีคุณค่าทางศิลปะและสถาปัตยกรรม ควรเน้นในเรื่องความปลอดภัยของนักท่องเที่ยวที่เกี่ยวกับชีวิตและทรัพย์สิน สนับสนุนให้เจ้าของบ้านนำบ้านพักมาทำเป็นโฮมสเตย์เพิ่มมากขึ้น ควรมีการติดตั้งระบบสัญญานโทรศัพท์และอินเทอร์เน็ตให้มีสัญญานที่แรงขึ้น ควรจัดให้มีป้ายบอกทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ จัดให้มีศูนย์บริการข้อมูลข่าวสารตามจุดต่าง ๆ และจัดกิจกรรมให้นักท่องเที่ยวได้ลงมือปฏิบัติ