การออกแบบอัตลักษณ์ จังหวัดพัทลุง เพื่อเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยว

ผู้แต่ง

  • นพดล อินทร์จันทร์ วิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • อภิชญา อังคะวิภาต วิทยาลัยนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

อัตลักษณ์จังหวัดพัทลุง, การออกแบบเพื่อการท่องเที่ยว, การพัฒนาแบรนด์จังหวัด, คาแรคเตอร์ประจำจังหวัด, ตราสัญลักษณ์การท่องเที่ยว

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบ และพัฒนาอัตลักษณ์ของจังหวัดพัทลุง เพื่อเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยว โดยมุ่งเน้นให้การออกแบบสามารถสะท้อนถึงอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม ธรรมชาติ และวิถีชีวิตของจังหวัดอย่างมีเอกลักษณ์  17 การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยดำเนินการศึกษาอัตลักษณ์ของจังหวัดผ่านการทบทวนวรรณกรรม การสัมภาษณ์เชิงลึก และการสำรวจความคิดเห็นจากกลุ่มเป้าหมาย ซึ่งประกอบด้วยหน่วยงานภาครัฐ นักวิชาการ ผู้ประกอบการ และนักท่องเที่ยว ผลการวิจัยนำไปสู่การพัฒนาอัตลักษณ์ของจังหวัดพัทลุงใน 4 ส่วน ได้แก่ (1) การออกแบบตราสัญลักษณ์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว (2) การพัฒนาสีประจำจังหวัด (3) การพัฒนาลวดลายเฉพาะสำหรับจังหวัดพัทลุง และ (4) การออกแบบและพัฒนาคาแรคเตอร์ต้นแบบ ซึ่งสามารถสรุปผลการออกแบบได้ดังนี้ การออกแบบตราสัญลักษณ์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว ใช้ลวดลายศิลปะโนราห์และองค์ประกอบสำคัญของจังหวัด เช่น นกอีโก้ง ยกยอ และภูเขาอกทะลุ ในการออกแบบตราสัญลักษณ์ เพื่อสร้างจุดเด่นให้กับจังหวัดและสามารถนำไปใช้ในแคมเปญการตลาดได้  การพัฒนาสีประจำจังหวัด กำหนด สีม่วงและทอง เป็นสีหลักของจังหวัดพัทลุง เพื่อสะท้อนถึงความเป็นเอกลักษณ์ของจังหวัดและเสริมสร้างภาพลักษณ์ที่โดดเด่น โดยมีสีรอง ได้แก่ ชมพู ส้ม ฟ้า เขียว และน้ำตาล เพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นในการใช้งานในบริบทต่าง ๆ การพัฒนาลวดลายเฉพาะของจังหวัดพัทลุง ออกแบบลวดลายโดยใช้ กระจูด ดอกบัว และดอกพะยอม เป็นองค์ประกอบหลัก เพื่อให้สามารถนำไปใช้กับผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น เช่น ผ้ามัดย้อม หัตถกรรม และสื่อประชาสัมพันธ์ของจังหวัด การออกแบบและพัฒนาคาแรคเตอร์ต้นแบบ ออกแบบ ควายน้ำทะเลน้อย เป็นคาแรคเตอร์หลัก เนื่องจากเป็นสัตว์ที่มีความเกี่ยวข้องกับระบบนิเวศของพัทลุง ได้รับการออกแบบให้มีลักษณะเป็นมิตร ขี้เล่น และสามารถนำไปใช้ในสื่อประชาสัมพันธ์ ของที่ระลึก และกิจกรรมส่งเสริมการท่องเที่ยวได้  พบว่าผลการประเมินจากกลุ่มตัวอย่างพบว่า อัตลักษณ์ที่ได้รับการออกแบบสามารถสะท้อนถึงภาพลักษณ์ของจังหวัดพัทลุงได้อย่างมีประสิทธิภาพ และมีศักยภาพในการนำไปใช้เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว อย่างไรก็ตาม มีข้อเสนอแนะให้มีการกำหนดมาตรฐานการใช้งานสี คาแรคเตอร์ ตราสัญลักษณ์ และลวดลายในรูปแบบ คู่มืออัตลักษณ์จังหวัดพัทลุง เพื่อให้สามารถนำไปใช้ได้อย่างเป็นระบบ

เอกสารอ้างอิง

กฤษฏิ์ ตุลวรรธนะ. (2566). ทวิตเตอร์เบิร์ดสู่ X It’s what’s happening สัญญะที่ซ่อนไว้ในการออกแบบตราสัญลักษณ์. วารสารดีไซน์เอคโค. 4(2), 49–59. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jdecho/article/view/266953

กรมการท่องเที่ยว. (2561). แผนยุทธศาสตร์พัฒนาการท่องเที่ยว พ.ศ.2561-2564. กรมการท่องเที่ยว. สืบค้นจาก https://www.dot.go.th/storage/กลุ่มแผน/5V7jtvCF7hvNiPXPU7MOdT7giHiF1ZbRokN8nBVx.pdf

สำนักงานจังหวัดพัทลุง. (2568). แผนยุทธศาสตร์จังหวัดพัทลุง ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2568. สืบค้นจาก https://www.phatthalung.go.th/2022/files/com_news_develop/2024-12_7d1fc3f815c0b4b.pdf

สำนักงานจังหวัดพัทลุง. (2566). เป้าหมายการพัฒนาจังหวัดพัทลุง 20 ปี. สืบค้นจาก https://www.phatthalung.go.th/2022/files/com_news_develop/2023-11_e19ff708b1a1b85.pdf

สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดพัทลุง. (2568). ประวัติความเป็นมาจังหวัดพัทลุง. สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://phatthalung.cdd.go.th/about-us.

ศุภเจตน์ จันทร์สาส์น และ ศศิประภา พันธนาเสวี. (2562). แนวปฏิบัติที่ดีสู่ความสำเร็จในการพัฒนาธุรกิจคาแรกเตอร์ไทย: บทเรียนจากความสำเร็จของธุรกิจคาแรกเตอร์ญี่ปุ่น. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ. 8(1), 10–24. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/apheitvu/article/view/198066/

สุชาดา คันธารสุ และ ศรศิลป์ โสภณสุกุลวงศ์. (2567). การวิเคราะห์เอกลักษณ์เพื่อออกแบบตราสัญลักษณ์ผลิตภัณฑ์ชุมชน: กรณีศึกษากลุ่มพัฒนาอาชีพวัดบางเดื่อ จังหวัดปทุมธานี. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 16(2), 188–219. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fakku/article/view/266431

เสาวลักษณ์ พันธบุตร. (2562). การศึกษาแนวคิดและรูปแบบในการสร้างสติกเกอร์คาแร็กเตอร์เพื่อใช้ในสื่อสังคมออนไลน์. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 7(1), 156–167.สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcosci/article/view/199902

Aaker, D. A. (1997). Managing brand equity: Capitalizing on the value of a brand name. The Free Press.

Anholt, S. (2010). Places: Identity, image and reputation. Palgrave Macmillan.

Kapferer, J. N. (2012). The new strategic brand management: Advanced insights and strategic thinking. Kogan Page.

Schmitt, B. H. and Simonson, A. (1997). Marketing aesthetics: The strategic management of brands, identity, and image. The Free Press.

Wheeler, A. (2017). Designing brand identity: An essential guide for the whole branding team (5th ed.). Wiley.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-27

รูปแบบการอ้างอิง

อินทร์จันทร์ น., & อังคะวิภาต อ. . (2025). การออกแบบอัตลักษณ์ จังหวัดพัทลุง เพื่อเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยว. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 13(1), 48–58. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcosci/article/view/283543

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย