การสร้างข้อกำหนดในการออกแบบสื่อปฏิสัมพันธ์เปลี่ยนผ่านประสบการณ์ สู่มิติการเรียนรู้ส่วนบุคคล เพื่อเสริมสร้างจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อม

บทคัดย่อ

วิกฤตสิ่งแวดล้อมในปัจจุบันเป็นความท้าทายสำคัญของการดำรงชีวิตของผู้คนทั่วโลก แม้ว่านโยบายด้านโครงสร้างและเทคโนโลยีจะเข้ามาช่วยแก้ปัญหา แต่การสร้างจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมในระดับปัจเจก โดยเฉพาะในเด็ก คือรากฐานสำคัญของการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืน งานวิจัยนี้จึงมุ่งพัฒนาข้อกำหนดเชิงนวัตกรรมสำหรับการออกแบบสื่อปฏิสัมพันธ์ โดยอาศัยกรอบแนวคิดทางทฤษฎีสามส่วน ได้แก่ Ecological Identity, Constructivist Learning Theory และ Embodied Interaction เพื่ออธิบายว่าประสบการณ์การรับรู้ของเด็กสามารถเชื่อมโยงกับการเรียนรู้ด้านสิ่งแวดล้อมและการตระหนักรู้ภายในได้อย่างไร

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วยสองกระบวนการหลัก ได้แก่ (1) การทบทวนวรรณกรรม ใน 4 มิติสำคัญ—พัฒนาการของเด็กเจเนอเรชันอัลฟา การสร้างจิตสำนึกและการเข้าถึงจิตไร้สำนึก บทบาทของสื่อปฏิสัมพันธ์ และการออกแบบประสบการณ์ผู้ใช้—โดยวิเคราะห์ผ่านกรอบแนวคิดทางทฤษฎีทั้งสามเพื่อให้เกิดความสอดคล้องในระดับสากล (2) การเก็บข้อมูลภาคสนาม จากนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 1–3 และครูศิลปะ ผ่านการสังเกต การวิเคราะห์ภาพวาด และปฏิสัมพันธ์ที่สะท้อนการรับรู้เชิงสัญลักษณ์และจิตไร้สำนึกของเด็ก

ผลการศึกษานำไปสู่ข้อกำหนดเชิงออกแบบใน 4 มิติ—คุณสมบัติ เนื้อหา องค์ประกอบ และผลลัพธ์—ซึ่งเชื่อมโยงโดยตรงกับกรอบแนวคิดทางทฤษฎี ช่วยให้สามารถประยุกต์ใช้กับการออกแบบสื่อปฏิสัมพันธ์ที่ส่งเสริมจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมได้อย่างสร้างสรรค์และยั่งยืน ผ่านการเรียนรู้ที่เริ่มจากประสบการณ์ภายในของเด็ก