Organic Agricultural Standards for Sustainable Development

Authors

  • Yathaweemintr Peuchthonglang
  • Kangsadan Kanokhong
  • Phahol Sakkatat
  • Saisakul Fongmul

Keywords:

Sustainable development, Organic Agriculture Standards, National Organic Agriculture Development Strategy

Abstract

The current global trend emphasizes organic agriculture as a production method that prioritizes food quality and the safety of everyone involved, including producers and consumers. It also places a strong emphasis on the conservation of sustainable natural resources and the environment on an international scale. Thailand has established certification standards for agricultural practices at various levels, encompassing production, processing, and trade. Thailand has devised a National Organic Agriculture Development Strategy for the years 2017-2021, formulated by the National Organic Agriculture Development Committee. This strategy provides a comprehensive framework for the systematic advancement of Thailand's organic agriculture. Within this academic article, the author presents the background of organic agriculture standards, including both international and Thailand-specific standards for organic crop production. This foundational knowledge equips groups of organic agriculture farmers to learn and adapt, facilitating certification at various levels. This, in turn, facilitates the pursuit of sustainable development in alignment with the National Organic Agriculture Strategy for the years 2017-2021.

 

References

กรมการค้าข้าว. (2560). ทะเบียนมาตรฐานข้าวอินทรีย์. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา https://dric.ricethailand.go.th/page.php?pid=3688. (25 มกราคม 2566).

กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (ม.ป.ป). เกษตรอินทรีย์พลิกฟื้นวิถีเกษตรกรไทย. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา https://www.dip.go.th/files/Cluster/2.pdf. (9 มีนาคม 2566).

กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2560). กระทรวงเกษตรฯ เดินหน้ายกระดับไทยเป็นผู้นำเกษตรอินทรีย์ในอาเซียน รุกขับเคลื่อนยุทธศาสตร์พัฒนาเกษตรอินทรีย์แห่งชาติ 5 ปี. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่ https://www.moac.go.th/ewt_news.php?nid=20360 (3 กรกฎาคม 2566).

กองวิจัยและพัฒนาข้าว กรมการข้าว. (2559). ข้าวอินทรีย์. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา https://www.thairicedb.com/rice.php?cid=3 (14 มกราคม 2566).

กิตติพงษ์ ตระกูลโชคอำนวย. (2557). นวัตกรรมการผลิตข้าว การแปรรูปข้าว และการค้าข้าวใน ประเทศไทย. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

คณะกรรมการพัฒนาเกษตรอินทรีย์แห่งชาติ. (2560). ยุทธศาสตร์การพัฒนาเกษตรอินทรีย์แห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2564. กรุงเทพฯ: สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร.

ชวิศร์ สวัสดิสาร. (2561). คู่มือเกษตรอินทรีย์ (สำหรับเกษตรกร) รู้นโยบาย เข้าใจมาตรฐานได้การรับรองพืชอินทรีย์. สำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตรเขตที่ 7. กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

ณัฐกร ศิธราชู, ณรงค์ พลีรักษ์, นฤมล อินทรวิเชียร, และกัลยา เทียนวงศ์. (2563). การพัฒนาฐานข้อมูลภูมิสารสนเทศด้านเกษตรปลอดภัยและเกษตรอินทรีย์ในจังหวัดนครปฐม. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 40(1), 16-31.

ณัฐฐ์วัฒน์ สุทธิโยธิน. (2559). การพัฒนารูปแบบการตลาดข้าวอินทรีย์สำหรับเกษตรกรในเขตภาคเหนือตอนบน. วารสารเกษตร มสธ, 1(1), 31-47.

ธันยธร ติณภพ, ศิริลักษณ์ เมฆสังข์ และฉันทนา จันทร์บรรจง. (2559). การจัดการห่วงโซ่อุปทานโดยวิสาหกิจชุมชนผลิตข้าวอินทรีย์ในเขตภาคกลางของประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(3), 24-36.

ประกิตต์ โกะสูงเนิน. (2559). ความสำเร็จของเกษตรกรผู้ผลิตข้าวอินทรีย์ในภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ปราโมท ยอดแก้ว. (2560). การพัฒนาการตลาดข้าวอินทรีย์ในสังคมไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 5(ฉบับพิเศษ), 406-420.

มูลนิธิสายใยแผ่นดิน. (2559). สถานการณ์เกษตรอินทรีย์ไทย เกษตรอินทรีย์โลก. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสายใยแผ่นดิน.

ยุพิน เถื่อนศรี. (2559). การพัฒนาเครือข่ายเกษตรกรผู้ปลูกข้าวอินทรีย์ในจังหวัดอุตรดิตถ์: กรณีศึกษา ตำบลวังกะพี้ อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 5(2), 116-132.

สมเกียรติ ไตรสรณปัญญา. (2555). มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองเกษตรอินทรีย์และการสร้างมาตรฐานเกษตรอินทรีย์ : ศึกษาเฉพาะกรณีข้าวอินทรีย์. วารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 4(3), 97-106.

สมาคมการค้าเกษตรอินทรีย์ไทย. (2561). รู้จักตราสัญลักษณ์รับรองมาตรฐานสินค้าอินทรีย์. (ออนไลน์). http://www.thaiorganictrade.com/article/983.

สราวรรณ์ เรืองกัลปวงศ์. (2565). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ภายใต้สภาพสังคมใหม่ (Next normal). วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มมร วิทยาเขตอีสาน, 3(2), 82-108.

สำนักงานเกษตรและสหกรณ์ จังหวัดพัทลุง. (2562). มาตรฐานเกษตรอินทรีย์แบบมีส่วนร่วม (PGS) จังหวัดพัทลุง. (ออนไลน์). https://www.opsmoac.go.th/phatthalung-dwl-preview-411191791834.

สำนักงานส่งเสริมและพัฒนาการเกษตรที่ 6 เชียงใหม่. (2564). โครงการบริหารจัดการผลิตสินค้าเกษตรตามแผนที่เกษตรเพื่อบริหารจัดการเชิงลุก (Agri-Map). กรุงเทพฯ: กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2559). การวิเคราะห์เศรษฐกิจการเกษตรจังหวัดลำปาง ปี 2559. กรุงเทพฯ: กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

สุณัฐวีย์ น้อยโสภา. (2558). “เกษตรอินทรีย์” โอกาสการส่งออกของเกษตรกรไทยในตลาดโลก. วารสารมหาวิทยาลัยธนบุรี, 9(18), 83-91.

European Communities. 2006. Regulation (EU) No.120/2013, KhaoHom Mali Thung Kula Rong-Hai registred as PGI. Official. Journal of the European Union.41(12), 3-8.

Thai Organic Land. (2553). แนวคิดพื้นฐานของเกษตรอินทรีย์. (ออนไลน์). https://organicthai.wordpress.com/2010/07/22/. (14 มกราคม 2566).

Downloads

Published

2023-12-13

How to Cite

Peuchthonglang, Y. ., Kanokhong, K. ., Sakkatat, P. ., & Fongmul, S. . (2023). Organic Agricultural Standards for Sustainable Development. Journal of Humanities and Social Sciences Mahamakut Buddhist University Isan Campus, 4(3), 70–85. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jhsmbuisc/article/view/267843

Issue

Section

บทความวิชาการ