ประสิทธิผลของการจัดการโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน: กรณีศึกษาบ้านโนนตาล ตำบลธาตุ อำเภอรัตนบุรี จังหวัดสุรินทร์
คำสำคัญ:
ประสิทธิผล, โครงการแก้ไขปัญหาความยากจน, การดำเนินโครงการบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีความมุ่งหมาย ประการแรกเพื่อศึกษาการดำเนินการจัดการโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน (กข.คจ.) ประการที่สอง เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน (กข.คจ) และประการที่สามเพื่อศึกษาประสิทธิผลในการดำเนินโครงการเพื่อแก้ไขปัญหาความยากจน (กข.คจ.) บ้านโนนตาล หมู่ที่ 14 ตำบลธาตุ อำเภอรัตนบุรี จังหวัดสุรินทร์ ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก โดยทำการเก็บรวบรวมข้อมูลจากคณะกรรมการดำเนินโครงการและประชาชนที่เข้าร่วมโครงการในหมู่บ้าน จำนวน 10 คน และใช้แบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) เป็นวิธีการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า ประการแรก การจัดการโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน มีการดำเนินงานอย่างประสิทธิผล คุณภาพชีวิต ความเป็นอยู่ของคนในชุมชนมีทิศทางไปในทางที่ดีขึ้น ประการที่สอง ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลของการจัดการโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน มีหลายปัจจัยได้แก่ ปัญหาของระบบเศรษฐกิจ ราคาผลผลิตทางการเกษตรตกต่ำ ต้นทุนที่ใช้ในการผลิตมีราคาสูง รวมถึงการติดตามหนี้สินบางครั้งอาจทำได้ล่าช้า เนื่องจากยังมีผู้กู้รายเก่าที่ยังไม่สามารถหาเงินมาคืนทุนได้ซึ่งเป็นผลกระทบมาจากด้านเศรษฐกิจ และประการที่สาม ประสิทธิผลของการดำเนินโครงการแก้ไขปัญหาความยากจนอยู่ในระดับที่ดีอยู่แล้ว แต่ก็มีผู้เข้าร่วมโครงการบางคนที่เสนอว่าอยากให้มีการแก้ไขปัญหาระบบเศรษฐกิจอย่างจริงจัง โดยเฉพาะเรื่องราคาพืชผลทางการเกษตร และให้มีการติดตามหนี้สินอย่างจริงจังเพื่อที่จะไม่ให้เงินทุนหมุนเวียนในโครงการล่าช้า
เอกสารอ้างอิง
กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย. (2554). คู่มือการดำเนินงานโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน (กข.คจ). ศูนย์ราชการเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา.
กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย. (2560). ความเป็นมาในการดำเนินโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน (กข.คจ). สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2567, จาก https://district.cdd.go.th/sichomphu/กข-คจ/
ขจรศักดิ์ วงศ์วิราช, ธนพร หมูคำ, เนตรดาว โทธรัตน์, & ศิรญา จนาศักดิ์. (2566). รูปแบบการแก้ปัญหาความยากจนแบบมุ่งเป้าพื้นที่ตำบลหัวเมือง อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(12), 12–23.
ญาณิศา ยอดสิน, & โชติ บดีรัฐ. (2565). ประสิทธิผลการดำเนินงานโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน กรณีศึกษา บ้านศรีวิไล ตำบลมหาชัย อำเภอไทรงาม จังหวัดกำแพงเพชร. Journal of Modern Learning Development, 7(5), 229–242.
วรายุทธ โดยพิลา, ชมภูนุท ลาลู่, สิรินทร์ยา ไพคำนาม, & ไอรดา พิมล. (2566). แนวทางการบริหารภาครัฐเพื่อแก้ปัญหาความยากจน. วารสารการบริหารการจัดการและการพัฒนาที่ยั่งยืน, 1(1), 53.
วัลลภ ศัพท์พันธุ์. (2562). การศึกษาการดำเนินโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน (กข.คจ.) บ้านเขาใหญ่ ตำบลพลวงทอง อำเภอบ่อทอง จังหวัดชลบุรี. วารสารการเมืองการบริหารและกฎหมาย, 10(3), 185–197.
วิบูลย์ รัตนาภรณ์วงศ์, วราภรณ์ รุ่งเรืองกลกิจ, จำเนียร ราชแพทยาคม, & สุภมาส อังศุโชติ. (2563). การพัฒนารูปแบบการแก้ปัญหาความยากจนของชุมชนในประเทศไทย. Journal of Buddhist Anthropology, 5(4), 261–280.
สำนักงานสถิติจังหวัดสุรินทร์. (2568). รายงานสถิติจังหวัดสุรินทร์ 2567. สืบค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2568, จาก https://surin.nso.go.th/reports-publications/ebook.html?view=book&id=16:2567&catid=4:province-report
ไอรดา โตเทศ, & กัมปนาท วงษ์วัฒนพงษ์. (2566). การประเมินโครงการแก้ไขปัญหาความยากจน (กข.คจ.) ตามนโยบายกระทรวงมหาดไทย กรณีศึกษา อำเภอโพทะเล จังหวัดพิจิตร. Journal of Modern Learning Development, 8(10), 13–23.
Hatta, Z. A., & Ali, I. (2013). Poverty reduction policies in Malaysia: Trends, strategies and challenges. Asian Culture and History, 5(2), 48. https://doi.org/10.5539/ach.v5n2p48
Singh, P. K., & Chudasama, H. (2020). Evaluating poverty alleviation strategies in a developing country. PLOS ONE, 15(1), e0227564. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0227564
