พุทธวิธีบริหารจัดการการปฏิบัติธรรมของวัดในตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไป 2) เพื่อศึกษาศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลัก พละ 5 กับการบริหารจัดการการปฏิบัติธรรม และ 3) เพื่อนำเสนอพุทธวิธีบริหารจัดการการปฏิบัติธรรมของวัดในตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นการวิจัยแบบแบบผสานวิธี ประกอบด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจจากแบบสอบถามกับประชาชนที่มาปฏิบัติธรรมในสำนักปฏิบัติธรรมวัดสะแก ตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 267 คน สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิจัยเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์มีโครงสร้าง เก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับสำนักปฏิบัติธรรมจำนวน 12 รูปหรือคน และวิเคราะห์เชิงพรรณนาประกอบบริบท ผลการวิจัยพบว่า ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพทั่วไปของการบริหารจัดการการปฏิบัติธรรมของวัดในตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักการบริหารงาน PDCA กับพุทธวิธีบริหารจัดการการปฏิบัติธรรมของวัดในตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์กันอย่างสมบูรณ์ทางบวกในระดับค่อนข้างสูง 3) พุทธวิธีบริหารจัดการการปฏิบัติธรรมของวัดในตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ได้แก่ ด้านสถานที่ การปรับปรุงสถานที่ปฏิบัติธรรม ศาลาปฏิบัติธรรม การพัฒนาห้องประชุมและห้องฝึกอบรม การพัฒนาห้องน้ำและสุขาภิบาล การพัฒนาสถานที่จอดรถการพัฒนาการจัดการสิ่งแวดล้อม และการพัฒนาการพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวก ด้านวิทยากร ส่งเสริมให้วิทยากรได้เข้าร่วมกิจกรรมฝึกอบรม นำวิทยากรที่มีประสบการณ์จากที่อื่นมาให้คำแนะนำการสร้างความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน การสร้างเครือข่ายวิทยากร การใช้เทคโนโลยีในการสอน และจัดกิจกรรมร่วมกับวิทยากรจากพื้นที่อื่น ด้านการบริหารจัดการ การสร้างแผนการจัดการปฏิบัติธรรมรายเดือนและรายปี การสร้างความร่วมมือกับองค์กรภายนอก การพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกภายในวัด การจัดการทรัพยากรบุคคล การสนับสนุนกิจกรรมสำหรับเยาวชน และการพัฒนานโยบายและกระบวนการทางด้านบริหารจัดการ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
- ข้อความใดๆ ที่ปรากฎในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
ขวัญสุดา สุทธิแสน. (2566). คุณภาพการให้บริการประชาชนของสำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดน่าน. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระนรินทร์ โชติปาโล (ศรีสวรรค์กุล). (2566). การพัฒนาการบริหารจัดการสำนักปฏิบัติธรรม ประจำจังหวัดสิงห์บุรี แห่งที่ 1 วัดอัมพวัน. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วัฒนา หลวักประยูร. (2559). ประสิทธิภาพการบริหารจัดการวัดท่าซุง อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ศศิพิมพ์ กองสุข. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตามหลักอิทธิบาทกับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุราษฎร์ธานี ชุมพร.วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เสนาะ ติเยาว์. (2551). หลักการบริหาร. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Getzels, J. W., & Guba, E. G. (1957). Social behavior and administrative process. School Review, 65, 423-441.
Taylor, F. W. (1942). The principles of scientific management. New York: Harper & Brothers.
