สุขภาวะ: การศึกษาเรื่องวิกาลโภชนสิกขาบทตามบทโภชนวรรคในพระวินัยปิฎก
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในการศึกษาข้อมูลจากพระไตรปิฎก พระพุทธเจ้าได้ทรงวางหลักการปฏิบัติแก่ภิกษุในการบิณฑบาต และฉันภัตตาหารไว้อย่างเหมาะสม เพื่อให้ภิกษุสงฆ์ได้ฝึกกายและจิตให้ฉันภัตตาหารแค่เพียงพอต่อการดำรงชีพ การปฏิบัติตามบทโภชนวรรคในพระวินัยปิฎกนั้น จะสร้างความเลื่อมใส ศรัทธาในจริยวัตรที่งดงาม ให้แก่ผู้ที่พบเห็น และป้องการการถูกตำหนิจากผู้อื่น โดยพระพุทธเจ้าได้ทรงบัญญัติ วิกาลโภชนสิกขาบท ว่าด้วยการฉันโภชนะในเวลาวิกาล ซึ่งทรงห้ามมิให้ภิกษุฉันภัตตาหารในยามวิกาล ซึ่งการกำหนดดังกล่าว 1) เป็นสิ่งที่มีความเหมาะสมในด้านสุขภาพและจิตใจ 2) เป็นการฝึกกายและจิตให้ลดละเลิกกิเลส ส่งผลให้ภิกษุสงฆ์มีสุขภาพที่ดี สมบูรณ์ แข็งแรง และ 3) เป็นการบริหารจัดการเวลาอย่างมีประสิทธิภาพ เกิดประโยชน์ต่อตนเองและสังคมต่อไป
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
- ข้อความใดๆ ที่ปรากฎในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2561). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพฯ:
บริษัท สหธรรมิก จำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2557). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นวลนภา ยุคันตพรพงษ์. (2565). การทานอาหารมื้อเดียวที่ปรากฏในกกจูปมสูตร. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร. 5(2), 211-221.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). จะพัฒนาคนกันได้อย่างไร?. ไตรสิกขา: หลักการสำคัญของ
การพัฒนามนุษย์. สืบค้น 25กันยายน 2566 จาก https://www.watnyanaves.net/en/book-reading/116/10
วรากรณ์ สามโกเศศ. (20 มกราคม 2558). ยิ่งหิวยิ่งสุขภาพดี. สืบค้น 24 กันยายน 2566 จาก https:// libdoc.dpu.ac.th/article/V1179.pdf